-
5 september:
- Heavy Metal Maniacs Festival 6 september:
- Heavy Metal Maniacs Festival
- Tilburg Metalfest
-
2 oktober:
- Der Weg Einer Freiheit
- Alberto Rionda (Avalanch) - 53
- Carlos Denogean (Weedeater)† - 38
- Dino Cazares (Fear Factory) - 59
- Felix Bohnke (Edguy) - 51
- Jill Janus (Huntress)† - 50
- Mike Baker (Shadow Gallery)† - 62
- Richard Coughlan (Caravan)† - 78
- Roel Van Helden (Powerwolf) - 45
- Sam Rivers (Limp Bizkit) - 48
- Tomas Nilsson (Devian) - 43
- Dave Hlubek (Molly Hatchet) - 2017
- J.R.R. Tolkien (auteur) - 1973
"It is with more sadness than mere words can convey that we have to report that our beloved Ozzy Osbourne has passed away this morning. He was with his family and surrounded by love.
We ask everyone to respect our family privacy at this time.
- Sharon, Jack, Kelly, Aimee and Louis"
Met deze woorden werd wereldkundig gemaakt dat The Prince Of Darkness er niet meer is. Het zijn woorden die iedereen zag aankomen, maar alsnog bleven ze verrassend lang uit. Desondanks doet het zeer, want met het heengaan van Ozzy Osbourne verliest de muziekwereld de grootste heavymetal-icoon. Het doek is definitief gevallen voor de meest markante showman die de metal-scene heeft gekend en die met zijn band Black Sabbath het genre heeft helpen ontstaan.
De invloed en de erfenis die John Michael Osbourne achterlaat zijn zo onnoembaar groot. Daar hoef je geen enkele muziekliefhebber op te wijzen. Het is dan ook moeilijk te bevatten dat zo'n groot icoon er niet meer is. Want Ozzy was immers altijd overal. Hij is zo'n begrip en leek bijna onsterfelijk te zijn. Tenminste, er zijn weinig mensen die zo goed hun best hebben gedaan om een destructieve levensstijl er op na te houden, als dat hij deed. Terwijl de beste man al lichamelijk een wrak leek tijdens de real life-show The Osbournes en vele malen afgeschreven was, bleef hij maar terugkomen met nieuwe platen en tournees. Wellicht wisselend in kwaliteit, maar altijd met overgave.
Twee weken geleden was er de grote finale. Met Back To The Beginning kwam de crème de la crème van de rock- en metalwereld bij elkaar om de legacy van Osbourne te eren en nam de rockster zelf plaats in een troon op het podium om zingend afscheid te nemen van het publiek. Nog één keer kwam de originele bezetting van Black Sabbath bij elkaar en nog één keer kon Ozzy doen wat hij het allerliefst deed: optreden. Het was dan ook zijn wens om tot aan zijn dood de showman te zijn. Gelukkig was hem dit optreden nog gegund.
De muzikale hoogtepunten van Ozzy zijn alom bekend. Iedereen kent de hits. Mijn favoriet is de live-ode Randy Rhoads Tribute (1987). Deze behoort wat mij betreft tot één van de beste live compilatieplaten die er is. Uiteraard is het altijd genieten van het voortreffelijke Diary Of A Madman (1981) en het fantastische debuutalbum Blizzard Of Ozz (1980) en mogen de geweldige platen van Black Sabbath uit de beginperiode ook niet ontbreken. Op dit moment schiet me ook nog het recentere nummer Ordinary Man (2020) te binnen. Een track die Ozzy het beste omschrijft op een plaat, waarbij het al aanvoelde of hij het naderende einde al voelde aankomen.
Ozzy Osbourne is er niet meer, maar hij zal altijd voortleven. Een man zo iconisch, zo markant en zo geliefd, die wordt niet vergeten.
Rest In Peace
Ozzy Osbourne
03-12-1948 - 22-07-2025
-
1 september:
- Biolence - Violent Obliteration 5 september:
- Dreams of Gray - A Beginning
- Eternal Returns - Let There Be Sin
- Green Carnation - A Dark Poem, Part I: The Shores Of Melancholia
Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.