Net als bij veel andere artiesten hebben de bandleden zich moeten aanpassen tijdens het schrijf- en opnameproces vanwege de pandemie. "We hebben vanaf de herfst van 2019 intensief aan de nummers gewerkt. We zaten bij elkaar in de studio in Nashville en verzamelden veel losse ideeën van de laatste tien jaren. Vanaf februari vorig jaar kon Jen er door de vliegbeperkingen niet meer bij zijn", aldus Amy. "Erg jammer en het is ook moeilijk voor haar geweest, met name omdat ze veel zelf moest doen", voegt de met sombrero getooide Troy eraan toe.
Jen: "Tot februari heb ik nog vier songs met de anderen kunnen opnemen. We namen afscheid van elkaar op het vliegveld en zouden elkaar de maand erna weer zien. De anderen hebben elkaar daarna nog wel gezien in de studio. Ze zijn voorzichtig geweest en hebben steeds tests gedaan om er zeker van te zijn dat iedereen gezond was. Ik was gebonden aan mijn eigen huis in Duitsland en kon er helaas niet bij zijn. Ik kon me toen niet voorstellen dat dit het eerste album met originele muziek zou zijn dat ik met Evanescence op zou nemen, maar het is wat het is. We hebben er absoluut het beste van gemaakt."
Ze vervolgt: "Muziek maken betekent voor mij iets samen creëren en samen zijn. Je communiceert als het ware via je instrument en dat is niet of minder goed mogelijk via een beeldscherm. Gisteren heb ik voor het eerst sinds drie maanden weer eens een reguliere gitaarles gegeven, dus niet online, maar gewoon in een kamer. Dat gaf een geweldig gevoel. Ik heb die interactie een tijd lang gemist. Gisteren heb ik eindelijk kunnen jammen met mijn leerlingen. Het was fantastisch."
De eerste sessies tot in februari leverden vier nummers op. Jen kon door haar afwezigheid daarna helaas niet veel bijdragen aan het songwritingproces.
"Er waren enkele schrijfsessies, waarbij we met z’n allen ideeën opperden en riffs uitprobeerden. Toen ik er niet meer bij kon zijn, zijn zij daarmee doorgegaan. Ik kreeg toegestuurd wat zij hadden gecreëerd en heb daar mijn gitaarpartijen aan toegevoegd. Dat is een heel andere beleving dan dat je met een groep werkt aan iets. Ik heb alle opnamen alleen gedaan, zonder dat Amy of iemand anders feedback kon geven. Ik luisterde dus naar mijn eigen opnamen, was niet helemaal tevreden en vond dat ik het nog beter moest doen. Ik ben een perfectionist en heb geloof ik van ieder nummer wel tweeduizend takes gedaan.
Ik heb helaas weinig toe kunnen voegen aan de songwriting. Een aantal nummers was ook al compleet, zoals Better Without You. Toen dat nummer mij werd toegezonden, koppelde ik aan Amy terug dat er niets aan toegevoegd hoefde te worden, ook geen partijen. Uiteraard speel ik live dan wel dezelfde partij als Troy. Het nummer was af en dat staat voorop. Amy stelde aan me voor om wat zangpartijen toe te voegen, en dat heb ik gedaan. Er staan meer zangpartijen van mij op het album dan ik in eerste instantie gepland had. Het maakt me wel trots, want het is het eerste album van Evanescence waarbij de achtergrondzang door iemand anders dan Amy is gedaan. Ik vind het ook heel cool dat ik dan ook in het booklet genoemd wordt.
Amy zelf geeft aan dat ze tegenwoordig beter zingt dan toen ze jong was. "Het lijkt wel alsof ik een hijs helium heb genomen voordat ik Fallen inzong, haha." Er is in de jaren daarna veel veranderd. De line-up is bijvoorbeeld enkele malen gewijzigd. Vanwege de verschillende muzikale invloeden van de bandleden (Amy luistert momenteel naar Bring Me The Horizon, Billie Eilish en Nova Twins, Jen naar death metal, Freak Kitchen en Sons Of Apollo) is het een divers album geworden.
Jen: "Ik zie het als een evolutie. De line-up, mensen en muzikale invloeden veranderen in de loop van de tijd. Iedereen in de band voegt iets van zichzelf toe. Het album is waarschijnlijk het zwaarste in de Evanescence-geschiedenis. Het klinkt zowel modern als back to the roots. Een compliment is zeker op zijn plaats voor producer Nick. Hij weet wat een nummer nodig heeft, zelfs voordat je het gespeeld hebt. Hij haalt het beste uit je en heeft een inspirerende manier van werken. Die feedback miste ik dus toen ik thuis aan de opnamen werkte. Toen ik files naar Nick stuurde, reageerde hij met "awesome". Troy vult haar aan: "De pandemie heeft wel impact gehad op de diepte en de heaviness van de muziek. Echter, al nadat we de tour voor Synthesis hadden afgerond, vonden we dat we een bandgedreven richting in wilden slaan. We wilden herontdekken wie we zijn."
Die zoektocht levert een volwassen album op, dat soms persoonlijke teksten bevat. De teksten vormen een combinatie van gedachten en ervaringen, van tragische en mooie momenten.
Amy: "Het was bij het schrijven moeilijk om tot de moeilijkste momenten en meest persoonlijke emoties te geraken. Dat was al zo voordat de pandemie begon. Ik heb mezelf wel de druk opgelegd om er op een reflectieve manier over te schrijven. Ik heb mijn eigen (muziek)ruimte sinds de verhuizing van Brooklyn naar Tennessee, waarin ik mezelf afzonder. Ik ben dan ook niet afgeleid van hetgeen een paar meter verderop in huis plaatsvind. Ik zit dan even helemaal in mijn eigen wereld en als ik daar genoeg van heb, loop ik het huis weer binnen. Ik kan in mijn eigen ruimte diep graven. Far From Heaven bevat een heel persoonlijke tekst en het was daarom moeilijk voor me om die te delen. Schrijven is als het ware een therapiesessie en een interpretatie van je dromen."
"Het had wel een helende werking. De huidige tijd maakt me namelijk dankbaar voor hetgeen wat ik heb. Ik geef er dan ook een positieve draai aan. Het album toont mijn kwetsbaarheid en is een huwelijk tussen filmmuziek en donkere hardrock, maar bevat ook veel energie en geeft daarom ook veel kracht. Het is veel groter dan mezelf. We hebben er zelfs een politiek getint nummer opstaan. Ik schreeuwde "Don’t you speak for me" naar het nieuws en zo ontstond het nummer. Onze band is sterk en we hebben dan ook familieleden mee laten zingen. Zo zijn Troy en zijn vrouw te horen in het refrein van Use My Voice en zijn er referenties aan mijn zoon. Tevens ben ik geïnspireerd door mijn oma en door "survivors"."
Er zijn meerdere zangeressen te horen in Use My Voice, waaronder Sharon den Adel. De geplande tour met Within Temptation is helaas verschoven, maar komt er vroeg of laat wel van. Het idee voor de tour kwam door het contact met Sharon, nadat zij en de hele band naar een show van Evanescence kwamen kijken. De laatste show van Evanescence was op 26 september 2019 in Rusland. Het liefst zien de bandleden dat er weer getourd kan gaan worden, maar tot die tijd moet men creatief zijn. "Het is inspirerend dat er andere manieren zijn om een weg te vinden in deze bijzondere tijden.
Jen: "Dankzij de moderne technologie hebben we de mogelijkheid om livestreams te organiseren, om de fans wat te bieden. Toch kan zo’n scherm nooit het gevoel van samenzijn vervangen. Live spelen betekent samen in een moment zijn, energie uitwisselen. Voor de opnamen die te zien en te horen zijn in de Jimmy Kimmel Live!-show ging ik naar Gernhart Studio in Troisdorf, waar ik ook mijn solo-album InZENity (2017) heb opgenomen. Tijdens de opnamen sloot ik m’n ogen en hoorde ik Amy, Troy en Will spelen en dat gaf toch het gevoel dat ze in diezelfde ruimte waren om samen te spelen." Op 5 december organiseerde Evanescence een livestream voor de fans. "De nummers van de livestream van 5 december pasten goed bij dat moment. Iedereen wilde het liefst dat het ellendige jaar tot een eind kwam. Daarom speelden we ook Sick, want dat is een krachtig nummer met een passende inhoud."
Jen vervolgt: "Wat ik van 2020 heb geleerd, is dat alles moeilijk te voorspellen is. Het is dus moeilijk om te plannen en uitspraken te doen. Ik kan bij wijze van spreken een vliegticket voor Stockholm boeken, maar een dag voor de vlucht horen dat de vliegvelden gesloten worden. Wat ik wel belangrijk vind, is dat we hebben geleerd dat we positief en hoopvol moeten blijven. Dingen zullen veranderen en verbeteren, het is alleen de vraag wanneer. Je kunt niet zeggen dat over drie maanden weer alles terug naar normaal is. Het is belangrijk om in het nu te leven. Wees elke dag dankbaar voor de kleine dingen."
