Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Rionda (Avalanch) - 53
  • Carlos Denogean (Weedeater)† - 38
  • Dino Cazares (Fear Factory) - 59
  • Felix Bohnke (Edguy) - 51
  • Jill Janus (Huntress)† - 50
  • Mike Baker (Shadow Gallery)† - 62
  • Richard Coughlan (Caravan)† - 78
  • Roel Van Helden (Powerwolf) - 45
  • Sam Rivers (Limp Bizkit) - 48
  • Tomas Nilsson (Devian) - 43

Vandaag overleden:
  • Dave Hlubek (Molly Hatchet) - 2017
  • J.R.R. Tolkien (auteur) - 1973
Concertreview

Nile, Ex Deo, Svart Crown, Saratan en Pestifier
Op 21 september 2013 in Patronaat, Haarlem
Tekst door Wessel

Na vorig najaar op pad te zijn geweest met Kreator en Morbid Angel, komt Nile in september terug naar de Nederlandse podia om het jongste album At The Gate Of Sethu middels een headlinetoer te promoten. De extreemste Egyptologen ter wereld nemen het Romeinse legioen Ex Deo met zich mee. Was Melechesch er ook nog bij geweest, dan was het oudheidkundig onderricht compleet geweest!

Maar voor het hoofdgerecht worden ons nog enkele aperitieven geserveerd. De laatste twee nummers die ik meekrijg van het Belgische Pestifer komen erg sterk en technisch begaafd op mij over. Saratan uit Frankrijk laat een mindere indruk achter. De muziek is erg snel, maar wie goed kijkt en luistert valt op dat de gitaristen telkens dezelfde simpele akkoorden aanslaan en zo haast een technisch geluid veinzen. Ook de drummer houdt te veel vast aan dezelfde trucjes.

Landgenoten Svart Crown laten wel zien hoe het moet. Referenties zijn er ten overvloede: de zware groove van landgenoten Gojira, het pompeuze van Behemoth en verstikkende dissonantie zoals Mayhem die in 2007 op Ordo Ab Chao liet horen. Svart Crown biedt echter een totaal eigen geluid binnen de overvolle black- en death metal scene. Op grillige en onvoorspelbare wijze word je als luisteraar meegesleurd in de zieke wereld die deze vier Fransozen creëren. Colloseum en Nahash The Temptator zijn met hun onverwachte blastbeats en kille black metal-melodieën goed voor een unieke luisterervaring. Het nieuwe album Profane was mij nog niet ter ore gekomen, maar ik ben vast niet de enige die op basis van deze verpletterende indruk het album zal opsnorren. Svart Crown kan met de hoofdact concurreren om de titel ‘band van de avond’.

Terwijl er een nieuw album van Kataklysm tegen de poort klopt, vindt frontman Maurizio Iacono nog de tijd om op toer te gaan met zijn zijproject Ex Deo. Met Romulus(2009) en Caligvla (2012) maakte hij reeds twee conceptalbums over het Romeinse Rijk. Dit thema wordt ook doorgevoerd op het podium en het is best apart om de legionairs in pantser en wapenrok te zien spelen. Het is wel duidelijk dat Ex Deo met name om die Romeinse thematiek draait. De muziek is om de teksten heen gedrapeerd en het geheel komt zo vooral verhalend over. De riffs zijn melodieus en vrij voorspelbaar, de composities midtempo met weinig spannende uitstappen. Een licht symfonisch tintje, maar niet genoeg om het echt episch te maken. Nu wil ik de band niet afvallen, want vermakelijk is Ex Deo zeker, maar het vuur van Kataklysm ontbreekt en zonder het thema zou Ex Deo de aandacht niet lang vast kunnen houden.

Vijf bands op een avond, je ziet het steeds vaker in metalland. Het is natuurlijk leuk dat jonge bands als voorprogramma de kans krijgen zich voor een groter publiek te presenteren, maar als dat ten koste gaat van de speeltijd van de headliner vind ik het vooral jammer. Zo speelt Nile vanavond maar een uurtje. Een uitermate gaaf uurtje, dat wel - Nile speelt te kort, maar lang genoeg om te imponeren. Gitaristen/grunters Dallas Toller-Wade en Karl Sanders lijken er vanavond schik in te hebben, op een woeste uitbarsting wanneer er met water wordt gegooid na. George Kollias is zijn eigen, goddelijke zelf achter de drumkit. Dit is, na supportslots en festivaloptredens, het eerste headlineoptreden dat ik van Nile zie. Zo krijgen we naast vaste livenummers als Kafir!, Hittie Dung Incantation en het slepende Sarcophagus ook ouder werk als The Blessed Dead en Howling Of The Jinn voor onze kiezen. Uiteraard wordt ook At The Gate Of Sethu met een drietal nummers vertegenwoordigt. Nile geeft ons met Lashed To The Slave Stick en Black Seeds Of Vengeance een laatste hondsbrutale trap na. Deze avond was er weer een voor in de geschiedenisboeken!

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.