Tegen kwart over vier mocht Sarkom het spits afbijten. Ik was nog niet bekend met de muziek van deze band, die met Bestial Supremacy vorig jaar haar tweede album uitbracht. In het half uur dat de band ter beschikking stond, wisten de heren mij echter redelijk te overtuigen van hun kwaliteiten. De snelle, rauwe black metal klonk namelijk zeker niet verkeerd. Met name de lichte black 'n' roll-invloeden in sommige passages kwamen goed over en zorgden voor wat meer dynamiek in de muziek. Ook het geluid was heel behoorlijk, waardoor Sarkom al met al een aardige indruk achter liet.
Nog meer onder de indruk was ik echter van Koldbrann, een band die inmiddels een aardige reputatie in de underground heeft opgebouwd. Die reputatie bleek geheel terecht, want de band produceert een ijzersterke pot black metal. Ook Koldbrann houdt het gaspedaal grotendeels ingetrapt, maar door de interessante composities weet de band er tegelijkertijd voor te zorgen dat het geheel niet in één snelle brij verzandt. In drie kwartier tijd presenteerde de band een bloemlezing uit haar discografie, waarbij zowel nummers van de twee albums langs kwamen, als ook Pogrom Pestilent van de split EP met Faustcoven, en Opium Fields Forever van de nieuwe EP Stigma: Pa Kant Med Livet. De energieke podiumpresentatie van zanger Mannevond zorgde er bovendien voor dat de zaal wat meer los kwam dan bij de opener, die nogal lauw werd ontvangen. Koldbrann is een band die binnen de smalle grenzen van het black metal genre agressieve, felle, rauwe nummers kan schrijven die door de goede opbouw en structuur blijven boeien. Een erg geslaagd optreden dus!
Daarna was het tijd voor de band waar vrijwel iedereen voor kwam: Shining. Afgaande op alle verhalen en roddels op diverse fora was ik erg benieuwd naar wat ik kon verwachten. Het zou naar mijn gevoel ófwel een geniaal optreden worden, ófwel een totaal debacle. Gelukkig bleek de balans na anderhalf uur ruim naar 'geniaal' door te slaan. Alleen al de intro bezorgde me kippenvel: de themasong van Stanley Kubrick's meesterwerk A Clockwork Orange. Perfect gekozen, niet alleen qua sublieme naargeestige sfeer van die soundtrack, maar ook qua thematiek uitermate treffend.
In het bijna anderhalf uur durende optreden lag de nadruk op de meest recente albums. Een uitstekende keuze wat mij betreft, want hoewel de oudere albums van Shining ook al zeker de moeite waard zijn, weet de band met IV - The Eerie Cold en met name V - Halmstad pas echte meesterwerken af te leveren, die het predikaat 'black metal' eigenlijk ver ontstijgen. Gelukkig werd het vijfde album van de band vrijwel integraal gespeeld. Uitschieters waren de fantastische vertolkingen van Yttligare Ett Steg Närmare Total Jävla Utfrysning, het creepy Längtar Bort Från Mitt Hjärta en Låt Oss Ta Allt Från Varandra. Daarnaast werden we getrakteerd op drie nummers van het (hopelijk eindelijk op korte termijn te verschijnen) nieuwe album VI – Klagopsalmer. Voeg daar een hard en goed geluid aan toe en het moge duidelijk zijn dit een uitstekend optreden was, waarbij alle sterke elementen van Shining op het podium samen kwamen – ditmaal zonder al te zeer te ontsporen.
Hoewel Kvarforth een ongeleid projectiel blijft, stond hij ditmaal nog redelijk nuchter op het podium, waardoor zijn geweldige zang goed tot zijn recht kwam. Dat hij momenteel is uitgegroeid tot een soort idool voor onzekere jonge meisjes, bleek wel toen hij tot drie keer toe een (behoorlijk jong uitziende) meid op de mond pakte, en bovendien een keer een brandende sigaret op haar hand uitduwde. Nou ja, het is maar wat je opwindend vindt natuurlijk.
Wat de meeste mensen echter met alle controverse en commotie wel eens lijken te vergeten, is hoe ontzettend goed de muziek van Shining in elkaar zit en wat een begenadigd componist Kvarforth eigenlijk is. Dat bleek ook vanavond weer: de uitstekende gitaarsolo's van de laatste albums werden ook live met verve uitgevoerd en ook Kvarforth was uitstekend bij stem. Hij is één van de weinige black metal-zangers die wat mij betreft écht angstaanjagend klinkt. Kortom: het was een geweldige middag voor degenen die, net als mij, geen genoeg kunnen krijgen van de briljante muziek van deze band.
Koldbrann:
Sarkom:
klik op de foto's voor grotere versies
