Alvorens de Californische punkband aantreedt, staan er twee support-acts op het programma. Het uit Engeland afkomstige Trash Boat mag beginnen. Vorig jaar op Jera On Air liet deze punkrockband met metal-invloeden al een prima indruk achter en ook voor dit jaar staat de groep op de affiche van het festival. De wervelende indruk van dat optreden maakt Trash Boat ditmaal niet, al doet de formatie hard zijn best. Het is ook niet zozeer de band aan te rekenen, maar meer de vloek van de openingsact zijn. Vocalist Toby Duncan zoekt veel interactie en doet hier goed aan. Zijn sympathieke houding zorgt voor respons en ook zijn zang en screams imponeren. Synthetic Sympathy, Bad Entertainment, Alfa Omega en afsluiter He's So Good zijn goede songs, maar met de cover Given Up van Linkin Park heeft de band goud in handen. Het is vooral de lange uithaal aan het einde van de track waarmee de zanger lof oogst en deze is volkomen terecht.
De tweede support-act bestaat uit de punkrockers van Four Year Strong. De Amerikaanse formatie gaat inmiddels al weer meer dan twintig jaar mee, maar is in Europa nooit echt doorgebroken. De band speelt melodieuze punkrock, waarbij de groep zowel hard en fel uit de hoek kan komen, als pop-achtig en meezingbaar. Het kwartet speelt vanavond een prima set en krijgt aardig wat meer tijd dan Trash Boat om zijn kunsten te vertonen. Met energiek materiaal als Get Out Of My Head en Heroes Get Remembered, Legends Never Die weet de band de aandacht op zich te vestigen, maar het zijn de covers Brain Stew en Jaded van Green Day die voor meer publieksparticipatie zorgen. Tegen het einde van de set stoppen de heren abrupt met het spelen van Go Down In History, wanneer ze zien dat het met een fan fysiek niet goed gaat. Het siert de band dat ze de tijd nemen en daarna sluiten ze vervolgens prima af met Talking Myself In Circles en hitje Wasting Time (Eternal Summer).
The Offspring was vorig jaar ook nog te zien in Nederland op Jera On Air ter promotie van zijn meest recente plaat Let The Bad Times Roll (2021). Ditmaal geen tour ter promotie van nieuw materiaal, maar een reguliere show waarbij de grote hits centraal staan. Dat houdt helaas ook in dat je op muzikaal gebied weinig tot geen verrassingen hoeft te verwachten. Wie The Offspring in het verleden eerder heeft gezien, kan dan ook eigenlijk al precies invullen wat er voorgeschoteld wordt. Desondanks weet de band te verrassen door ditmaal volledig voor het show-effect te gaan.
Dit show-effect wordt al voordat het optreden begint ruimschoots ingezet. Bij het ombouwen van het podium, vliegt er een zeppelin rond die plectrums rondstrooit, verschijnt er iemand verkleed als een aap op het podium die t-shirts het publiek inschiet, schallen meezingbare klassiekers uit de speakers en krijgen we Amerikaanse stadiontaferelen te zien via een kisscam. Het werkt sfeerverhogend en aan het podium is te zien dat The Offspring dit keer goed werk heeft gemaakt om meer voor het showelement te gaan dan ooit tevoren. Al dient dit ook ter compensatie, want Dexter Holland (57 jaar) en Noodles (60 jaar) zijn inmiddels ook op leeftijd en vooral bij de frontman valt te merken dat hij niet meer de energie en de vocalen van weleer heeft. Desondanks laat de band vanavond meer vitaliteit en spelvreugde zien dan in een hele lange poos. Vooral de zanger ziet er een stuk jonger, fitter en levenslustiger uit vergeleken met een jaar geleden.
Na oud en nieuw-taferelen met een aftellende timer, komt de groep het podium op en wordt klassieker Come Oud And Play ingezet. Het zorgt meteen voor energie in het publiek en er wordt massaal meegezongen en gesprongen. Vlekkeloos klinkt het niet. De vocalen zijn nog niet heel duidelijk te horen en de formatie moet nog even op gang komen. Dat duurt niet al te lang en de groep pakt het momentum met hits als All I Want en Want You Bad. Gitarist Noodles maak daarna bekend dat er vooral oud werk voorbij gaat komen en het relatieve nieuwe Let The Bad Times Roll maakt ook meteen duidelijk waarom The Offspring vasthoudt aan de knallers die iedereen kent. Het contrast met opvolger Starring At The Sun kan namelijk niet groter zijn. Waar bij de eerstgenoemde de energie vooral wegebt en lang niet iedereen de song kent, ontaardt er een fantastische chaos in de zaal bij Starring At The Sun.
De klassieke bezetting van The Offspring is al niet meer compleet sinds 2003, toen drummer Ron Welty de band uitgezet werd. Ook slagwerker Pete Parada is sinds 2021 na veertien jaar geen onderdeel meer van de band. Nogal controversieel verliet hij de formatie wegens een meningsverschil over het corona-vaccin met de vocalist (die zijn doctoraat heeft in moleculaire biologie) en ook oudgediende bassist Greg K is in alle stilte vertrokken na gedoe over rechten. Dat houdt in dat The Offspring nu eigenlijk alleen nog bestaat uit Dexter en Noodles. Deze twee staan dan ook het gehele optreden in de spotlight. Nieuwe drummer Brandon Pertzborn laat echter een wervelend visitekaartje achter en is de meest energieke persoon op het podium, terwijl ook bassist Todd Morse actief is, maar eigenlijk een vrij anonieme rol speelt.
Nu het vooral de Dexter en Noodles-show is, laten de twee ook veel meer van zich horen. Geregeld wordt het optreden (tot hinderijk aan toe) stilgelegd voor weinig spontane grappen. De (meestal puberale) opmerkingen zijn vrijwel exact hetzelfde als vorig jaar op Jera On Air en daar mag best vernieuwing inzitten. Het toppunt wordt bereikt wanneer Bad Habit net voor zijn scheldende climax wordt stilgelegd voor een veel te lang praatje, waardoor dit hoogtepunt lang niet zo effectief is. Sowieso wordt er in het middenstuk te vaak gas teruggenomen en haalt dit regelmatig de beweeglijkheid in het publiek weg, al is dit ook om de krachten van de bandleden te sparen. Hetzelfde geldt voor het tandje minder snel gespeeld worden van de tracks dan ze op plaat zijn vastgelegd.
Uiteindelijk maakt het niet uit. De uitverkochte zaal feest aaneengesloten door en waar je ook kijkt wordt er gedanst, meegezongen en gemosht. De non-stop stroom aan hits geeft daar ook alle gelegenheid voor. Walla, Walla, Origanal Prankster, Gotta Get Away, Pretty Fly For A White Guy, Why Don't You Get A Job?, (Can't Get My) Head Around You, The Kids Aren't Allright komen allemaal voorbij en het publiek geniet. De herkenbaarheid is ook de troef. Het maakt niet uit wat er gespeeld wordt. Alle tracks zijn dusdanig herkenbaar en catchy dat ze elk publiek weten op te zwepen. Zelfs de ingetogen versie van Gone Away, met Dexter alleen achter zijn piano, maakt indruk en laat het publiek massaal meezingen. Het laat ook horen dat de zanger absoluut wel kan zingen, maar zijn kenmerkende scherpe klank wel grotendeels kwijt is.
De formatie breidt een einde aan het optreden met You're Gonna Go Far, Kid en Self Esteem en kan hierna terugkijken op een geslaagde show. Vanavond werd er een blik nostalgie opengetrokken en dat ontaarde in een groots feest. De band liet zich vanavond van zijn meest fanatieke en speelse kant zien sinds jaren en menig dertigplusser waande zich weer even terug in zijn jeugd. Ondanks alle hits mag de groep wel wat meer wisselen met zijn setlist en minder op safe spelen. Het collectief heeft zo'n grote catalogus met heerlijk materiaal en dan is het zonde dat een groot deel daarvan vrijwel nooit live gespeeld wordt. Desondanks weet The Offspring met deze logische keuze wel het maximale uit zijn publiek te halen. Met een nieuwe plaat in aantocht en een tour met uitverkochte zalen laten de Californische punkers in ieder geval zien en horen nog lang niet uitgespeeld te zijn.
Setlist The Offspring:1. Come Out And Play
2. All I Want
3. Want You Bad
4. Let The Bad Times Roll
5. Starring At The Sun
6. Original Prankster
7. Walla Walla
8. Hit That
9. Hammerhead
10. Bad Habit
11. In The Hall Of The Mountain King (Edvard Grieg-cover)
12. Blitzkrieg Pop (Ramones-cover)
13. Gotta Get Away
14. Gone Away
15. Why Don't You Get A Job?
16. (Can't Get My) Head Around You
17. Pretty Fly For A White Guy
18. The Kids Aren't Allright
19. You're Gonna Go Far Kid
20. Self Esteem Setlist Four Your Strong:
1. It Must Really Suck To Be Four Year Strong Right Now
2. Get Out Of My Head
3. Heroes Get Remembered, Legends Never Die
4. Brain Stew (Green Day-cover)
5. Jaded (Green Day-cover)
6. We All Float Down Here
7. Learn To Love The Lie
8. Brain Pain
9. Find My Way Back
10. Maniac (R.O.D.)
11. Go Down In History
12. Talking Myself In Circles
13. Wasting Time (Eternal Summer) Setlist Trash Boat:
1. Synthetic Sympathy
2. Silence Is Golden
3. Bad Entertainment
4. Delusions Of Grandeur
5. Given Up (Linkin Park-cover)
6. Alpha Omega
7. He's So Good
