Sommige bands maken het zichzelf en de luisteraar niet makkelijk. Zo ook de Engelse groep Doomsday Outlaw. Niet omdat de muziek te complex, extreem of ontoegankelijk is. De Engelsen maken namelijk laagdrempelige moderne hardrock. Nee, de reden waarom het album Suffer More een beproeving voor de luisteraar is, zit hem in de lengte van de plaat. Vijftien nummers, met een totaallengte van bijna zeventig minuten. Wanneer al deze tracks meesterwerken zijn, is er geen reden tot klagen. Helaas is Suffer More een zeer onstabiele aangelegenheid, waarbij je je vinger bij de skip-knop moet houden.

Zelden heb ik een album gehoord waarop sterke songs zo frequent worden afgewisseld met nummers die compleet de plank misslaan. Het is een bekende beginnersfout, maar toch verbaas ik me erover dat een aantal liedjes dit album gehaald heeft. Doomsday Outlaw is te beschouwen als een classicrockband, maar heeft daarnaast een moderne insteek. Qua ‘klinkt als-bands’ moet je dit vijftal uit Derby plaatsen bij de groepen Black Stone Cherry, Alter Bridge en The Answer. Met de moderne hardrock als basis maken de Engelsen uitstapjes naar grunge, blues en southern rock. Wanneer Doomsday Outlaw zich waagt aan het laatstgenoemde genre lijkt de groep in zijn element en op zijn best. All That I Have en Bring You Pain zijn namelijk prima songs met een oerdegelijk southern geluid.

De ballads Standing Tall en Running Into You luisteren ook goed weg. Daarnaast zijn Take Of A Broken Man en Blues For A Phantom Limb nog te scharen bij de sterkere liedjes. Daar staat tegenover dat Suffer More ook minimaal zes zwakke songs bevat, die de middelmaat niet ontstijgen. Ik mis vooral een echte spanningsboog in meerdere tracks. Zanger Phil Poole doet zijn best, maar heeft geen bijster bijzonder stemgeluid. Wel een breed stembereik. In een aantal songs zingt hij laag, maar toch mikt hij iets te vaak op de hogere regionen. Dit maakt het geheel wat eentonig.

Suffer More heeft zijn momenten, maar gaat tenonder aan het grote hit-or-miss-gehalte. Voor de liefhebbers van individuele tracks is dit misschien geen probleem. Mocht je echter een voorstander zijn van het beluisteren van albums in zijn geheel, dan is dit allesbehalve een aanrader. Het advies aan Doomsday Outlaw is simpel. Wees kritisch op je songmateriaal en durf te schrappen.