Enquête

Hoe vaak heb jij Megadeth (bij benadering) live gezien?

meer dan dertig keer
26-30 keer
21-25 keer
16-20 keer
11-15 keer
6-10 keer
5 keer
4 keer
3 keer
2 keer
1 keer en dat smaakte naar meer
1 keer en dat was genoeg
0 keer, maar ik wil Megadeth op de afscheidstour zien
0 keer, en dat vind ik niet erg

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 20-09-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Dave Brock (Hawkwind) - 84
  • Dimebag Darrell Abbott (Pantera)† - 59
  • Frank Schiphorst (MaYaN) - 49
  • Fred Durst (Limp Bizkit) - 55
  • KRS-One (Boogie Down Productions) - 60
  • Michael Shuman (Queens Of The Stone Age) - 40
  • Phil Lynott (Thin Lizzy)† - 76
  • Ray Alder (Fates Warning) - 58
  • Robert Plant (Led Zeppelin) - 77

Vandaag overleden:
  • Frankie Banali (Quiet Riot) - 2020
  • Tom Searle (Architects) - 2016
Review

Extreme Cold Winter - Paradise Ends Here
Jaar van release: 2015
Label: Vic Records

Extreme Cold Winter - Paradise Ends Here

Een nieuwe plaat die doet denken aan doom/death van twintig jaar geleden. Wat mij direct te binnen schoot, is Prophetic Countdown van Beyond Belief, afkomstig van het debuut Towards The Diabolical Experiment uit 1993. Niet zo vreemd, want A.J. van Drenth, destijds gitarist/zanger bij Beyond Belief, is de gitarist van Extreme Cold Winter. Drummer Seth van de Loo (Voodoo Gods, Severe Torture) is ook geen onbekende en datzelfde geldt voor grunter Pim Blankenstein (Officium Triste).

Paradise Ends Here is het langverwachte debuut van Extreme Cold Winter. Het trio krijgt op deze ep versterking van bassist Michiel Dekker (The Monolith Deathcult). De plaat is opgenomen met Hans Pieters van Excess Studios (Sinister, After Forever) en hij heeft een uitstekende prestatie geleverd. Paradise Ends Here heeft de sfeer van destijds, maar het klinkt veel beter dan twintig jaar geleden. Ook de vocalen van Pim, een veel betere grunter dan A.J. toen, staan erg goed in de mix en zijn prima te verstaan. Voor liefhebbers van old school doom/death is de muziek van Extreme Cold Winter dan ook echt genieten.

De muziek is langzaam, zwaar en dreigend, met als absoluut hoogtepunt Siberian Darkness. Opener Warriors Of The Wasteland begint abrupt en de korte instrumentale titeltrack eindigt zo, alsof het als interlude bedoeld is. Een repeatloop laat horen dat deze niet op elkaar aansluiten, dus moeten we afwachten tot de full-length hoe dit uiteindelijk uitpakt. Het melancholische The Cosmic Rain is iets toegankelijker. Doordat het tempo iets hoger ligt en de melodie wat meer varieert, zal het meer mensen aanspreken. In Once Liquid Waters gaat na vier minuten het tempo wat omhoog, maar er wordt ook meer distortion gebruikt. Deze passage duurt niet lang, maar kan als storend worden ervaren.

Paradise Ends Here is een prima debuut. Het smaakt naar meer, maar voor een volledig album ligt verveling op de loer. Met uitzondering van The Cosmic Rain bieden de riffs namelijk weinig variatie en daar is zeker nog verbetering mogelijk. Wie weet doen de heren iets met deze kritiek en worden de nummers in de albumversie nog beter dan ze nu al zijn.

Tracklist:
1. Warriors Of The Wasteland
2. The Cosmic Rain
3. Siberian Darkness
4. Once Liquid Waters
5. Paradise Ends Here

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 19 december 2015

Meer Extreme Cold Winter:

Extreme Cold Winter - Paradise Ends Here
Reactie van Een Metalfan op 21-12-2015 om 09:41u

Ik vind dit super stoer klinken top.

Extreme Cold Winter - Paradise Ends Here
Reactie van Artorius op 21-12-2015 om 17:03u
Score: 80 / 100

U hoort mij niet klagen... :-)

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.