Het gaat een beetje op en af met het niveau van de studioalbums van Fear Factory. Mechanize (2010) viel in positieve zin op, maar respectievelijk diens voorganger Transgression (2005) en opvolger The Industrialist (2012) kregen veel kritiek te verduren. Hebben de Amerikanen zich deze kritiek aangetrokken en weten ze zich te verbeteren met Genexus?
Ja, in meerdere opzichten. Een van de sterke punten in vergelijking met The Industrialist is het gebruik van een echte drummer in plaats van een drumcomputer. Mike Heller zorgt ervoor dat de muziek op die manier natuurlijker klinkt en meer ziel en power krijgt dan zijn voorganger. Opvallend daarbij is het aantal malen dat de ritmiek oude tijden doet herleven. Zeker tijdens de eerste helft van de plaat grijpt de ritmesectie terug naar de tijd van Demanufacture (1995) en Obsolete (1998). Niet origineel dus, maar het levert naast nostalgie wel een aantal goede nummers op, waarvan het stuiterende Soul Hacker en Protomech de beste voorbeelden zijn.
Ook de riffs van Dino Cazares grijpen terug naar bovengenoemde periode, maar er zit behoorlijk meer groove in het gitaargeluid. Denk daarbij aan Digimortal (2001), zoals treffend gedemonstreerd wordt in het nu-metal-achtige Church Of Execution, dat wat raakvlakken heeft met Linchpin. Church Of Execution luidt overigens een experimenteler en melodieuzer tweede deel van het album in. Het tempo ligt lager en de tracks krijgen een heel ander karakter zoals te horen is in het catchy en rockende Regenerate.
Burton C. Bell gebruikt daarbij veelvuldiger melodie in zijn zanglijnen. Doorgaans is dat geslaagd, maar in Battle For Utopia zit wel een iets zeurderige, cleane vocaallijn. Ook de keyboardpartijen spelen een grote rol in het melodieuze karakter, zoals te horen is in de laatste twee tracks. De rustige afsluiter Expiration Date, met 30 Seconds To Mars meets White Lies-achtige ideeën, is zonder meer een van de hoogtepunten.
Genexus is een sterk Fear Factory-album met pakkende tracks, veel power en een natuurlijk gevoel. Veel nieuws valt er niet te beleven, al bevat het tweede deel van het album wat experimenten. Het geheel klinkt geïnspireerd, heeft bezieling en levert veel aangename songs op waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten. Fear Factory weet zich weer te herpakken en voor de fans is Genexus dan ook een verplichte aanschaf.
Tracklist:
1. Autonomous Combat System
2. Anodized
3. Dielectric
4. Soul Hacker
5. Protomech
6. Genexus
7. Church Of Execution
8. Regenerate
9. Battle For Utopia
10. Expiration Date
