Merciless is een van de eerste death-/thrashbands uit Zweden. De formatie bestaat sinds 1986 en na een demo is het de eerste band die bij Deathlike Silence Productions van Euronymous (Mayhem) een platencontract tekent. In februari 1990 brengt het gezelschap het debuut The Awakening uit. Hiermee vestigt het viertal muzikanten direct een goede naam in de metalscene.

Merciless houdt van kort maar krachtig, of beter gezegd: agressief. Er is dan ook sprake van een geslaagd Reign In Blood-effect. De plaat duurt zevenentwintig minuten en dat is de perfecte speelduur om de spanning vast te houden. De eerste drie tracks vliegen er met hoge snelheid doorheen en gunnen je pas halverwege het titelnummer enige rust. Daarna laten de jongens uit Strängnäs wat vaker het gas los. Tegen het einde gaat het tempo er weer op. En op die momenten is Merciless op zijn sterkst. In de langzame stukken van Dying World leiden andere dingen mij af en ben ik er met de concentratie pas weer bij als er geragd wordt.

Voor degenen die deze legendarische formatie nog niet kennen: Merciless valt enigszins te vergelijken met Morbid Saint, Hypnosia, Agressor en Sadus. Waarin Merciless met genregenoten verschilt, is dat meerdere riffs Death-georiënteerd zijn. Toch zijn de verschillen niet heel groot. Naast Death zijn Kreator, Slayer ( Dreadful Fate, Denied Birth) en Celtic Frost (Realm Of The Dark, Dying World) de voornaamste bronnen van invloed. Desondanks is Merciless een typische Zweedse band door de in ruigheid verweven melodie.

De no-nonsense death/thrash van deze Zweden werkt direct vanaf de eerste luisterbeurt aanstekelijk. De compromisloze thrashriffs zijn lekker energiek en meerdere gitaarpartijen blijven goed hangen, maar ook al klinkt het allemaal lekker fel, het geluid van de ritmegitaren is nogal dunnetjes. Het geluid van de leads en solo’s in Dreadful Fate, Realm Of The Dark en Bestial Death staat wel goed afgesteld.

Net zo eenvoudig en doeltreffend scherp als de riffs zijn de scherpe vocalen van Rogger “Rogga” Petterson. Zijn duivels agressieve vocalen liggen in het verlengde van die van Mille Petrozza (Kreator). In Dying World doen ze me overigens denken aan die van Jeff Walker (Carcass), maar dan venijniger. Ze staan hard in de mix en zorgen er mede voor dat Souls Of The Dead, Dreadful Fate en Denied Birth door deze aanpak de favoriete tracks van veel fans zijn.

The Awakening is een meedogenloze plaat die iedere fan van een kruising tussen death en thrash metal in de kast moet hebben staan. Een half uur rauwe oldschoolmetal zoals het destijds bedoeld was. Maar ook vijfentwintig jaar na dato is het nog altijd een kort maar krachtig album om je agressie op kwijt te kunnen. Merciless bestaat officieel nog steeds, maar heeft na de gelijknamige plaat in 2002 geen studiomateriaal meer uitgebracht. Het is dus de hoogste tijd voor nieuw studiomateriaal of een jubileumoptreden.

Tracklist:
1. Pure Hate
2. Souls Of The Dead
3. The Awakening
4. Dreadful Fate
5. Realm Of The Dark
6. Dying World
7. Bestial Death
8. Denied Birth