Ayreon - The Theory Of Everything
Het is vijf jaar geleden dat we voor het laatst iets van Ayreon hebben gehoord. In de tussentijd heeft Arjen Lucassen - het brein achter deze rockopera's - niet stilgezeten, want in de jaren na de laatste Ayreon, waren er maar liefst drie andere platen. Na 01011001 had Lucassen behoefte aan iets anders en Ayreon was zowel wat betreft muziek alsook verhaal erg groot en complex geworden. Op het nieuwe The Theory Of Everything kiest hij dan ook voor een meer bescheiden aanpak; in ieder geval wat betreft verhaal. Wanneer het aankomt op het muzikale, kan Lucassen het echter weer niet laten om er een groots spektakel van te maken.
Dat is te begrijpen wanneer je leest welke gastmuzikanten hij voor The Theory Of Everything heeft weten te strikken. Normaliter stelen met name de vocalisten de show, maar dit keer zijn het vooral de instrumentalisten die hoge ogen gooien: Rick Wakeman, Keith Emerson, Jordan Rudess, Steve Hackett om er maar een paar te noemen. Ed Warby geeft weer even strak als altijd het ritme aan, Lucassen zelf is verantwoordelijk voor een groot deel van het instrumentarium en zo is er nog een waslijst aan mensen die een bijdrage leveren aan het rijke geluid van deze nieuwste dubbellaar. Het is bijna te mooi om waar te zijn. Dan heb ik het nog niet eens gehad over Cristina Scabbia (Lacuna Coil) en Tommy Karevik (Kamelot), om maar even twee van de zeven zangers te noemen. Het is weer een prachtige line-up, maar waar het uiteraard om draait is de muziek van Arjen Lucassen.
The Theory Of Everything vertelt in vier delen het verhaal over de fijne lijn tussen genie en gekte in een wetenschappelijke setting en die vier stukken zijn weer onderverdeeld in 42 kleinere segmenten. Het is dus verstandig om een handdoek bij de hand te houden, gezien de evidente link met The Hitchhiker's Guide To The Galaxy. Het science fiction-element in het verhaal is naar de achtergrond verschoven, maar in de muziek van Lucassen is de spacerock nog altijd rijkelijk aanwezig. Ook nu weer is het algehele geluid doorspekt met futuristisch klinkende effecten waardoor het flink tot de verbeelding spreekt van elke scifi-liefhebber. Het grootse en ietwat duistere bombastische van 01011001 is verruild voor een lichter geluid, dat zeker niet minder indrukwekkend en energiek is. De muziek heeft zo iets enorm optimistisch.
In plaats van te kiezen voor een structuur met zich herhalende refreinen en pakkende teksten, heeft Lucassen ervoor gekozen om een aantal thema's te schrijven waar op verschillende manier mee wordt gespeeld verspreidt over de vier grote delen van deze schijf. Die aanpak vormt een breuk met voorgaande projecten met herkenbare refreinen die vaak nog mee waren te zingen. Dit is illustratief voor de nadruk die er op het muzikale in plaats van het tekstuele wordt gelegd.
Een van de mooiste dingen aan de composities van Lucassen is toch wel dat hij altijd zeer pakkende melodieën weet te schrijven, die ergens bekend klinken, maar toch ook altijd weer weten te verrassen. Dat is ook zeker nu weer het geval; het hoofdthema van The Theory Of Everything en het spectaculaire Alive!, dat sterk refereert aan de jaren tachtig, om maar iets te noemen. Uiteraard ontbreken ook de folkthema's niet. Het levert spannende en interessante composities op waaraan niets lijkt te ontbreken, maar waar ook geen sprake is van overdaad. Zang en instrumentatie; alles is perfect in balans. Zelfs tijdens de uitbundige solo's is er geen noot teveel.
Soms klinkt het allemaal echter wel erg bekend. Het eerdergenoemde hoofdthema lijkt wel erg op een stukje uit Perfection? van Guilt Machine en zo zijn er meer elementen te ontdekken die we vaker hebben gehoord. Hoewel de aanpak voor deze plaat misschien verschilt van zijn eerdere werk, is het allemaal nog zeer herkenbaar als Arjen Lucassen. Wanneer de muziek van deze alleskunner nooit jouw ding is geweest, is de kans dan ook klein dat hij je met The Theory Of Everything over de streep zal trekken. Voor liefhebbers van eerder werk is dit echter een prachtige schijf en dat zal ook voor progrockfans gelden die nog niet bekend zijn met Ayreon Voor mij stijgt deze plaat boven die van vijf jaar geleden uit en is dit een prachtige aanvulling op de vele uren aan muziek van Arjen Lucassen.
Tracklist:
Phase 1: Singularity:
1. Prologue: The Blackboard
2. The Theory Of Everything part 1
3. Patterns
4. The Prodigy's World
5. The Teacher's Discovery
6. Love And Envy
7. Progressive Waves
8. The Gift
9. The Eleventh Dimension
10. Inertia
11. The Theory Of Everything part 2
Phase II: Symmetry:
12. The Consultation
13. Diagnosis
14. The Argument 1
15. The Rival's Dilemma
16. Surface Tension
17. A Reason To Live
18. Potential
19. Quantum Chaos
20. Dark Medicine
21. Alive!
22. The Prediction
Phase III: Entanglement:
1. Fluctuations
2. Transformation
3. Collision
4. Side Effects
5. Frequency Modulation
6. Magnetism
7. Quid Pro Quo
8. String Theory
9. Fortune?
Phase IV: Unification:
10. Mirror Of Dreams
11. The Lighthouse
12. The Argument 2
13. The Parting
14. The Visitation
15. The Breakthrough
16. The Note
17. The Uncertainty Principle
18. Dark Energy
19. The Theory Of Everything part 3
20. The Blackboard (reprise)
Score: 87 / 100
Reviewer: Walter
Toegevoegd: 18 oktober 2013
Koop dit album in
Reactie van Een Metalfan op 18-10-2013 om 10:12u
Ayre-saai
Reactie van Een andere metalfan op 18-10-2013 om 10:38u
@ Een Metalfan: Is dat echt alles wat je kon bedenken?
Reactie van callahan op 18-10-2013 om 13:50u
Score:
90 / 100
Net geluisterd, onder de indruk, superalbum!
Reactie van The Dark Flower King op 18-10-2013 om 17:12u
Score:
97 / 100
Het is een super album. Je van verschillende albums iets terug komen. Dat vind ik iets dat het album speciaal maakt
@ Een Metalfan: kun je ook vertellen waarom je het een saai album vind?
Reactie van Artorius op 18-10-2013 om 17:52u
Score:
40 / 100
Pompeus, infantiel, en slaapverwekkend. Zoals ook alle voorgaande albums van Ayreon. En toch weer het album van de maand in Aardschok, zoals gewoonlijk. Hoezo, nepotisme?
Reactie van mimi en piet in de keuken op 18-10-2013 om 19:02u
als ik die kop zie moet ik alt denken aan die uit wayns world
Reactie van De pomper op 18-10-2013 om 21:42u
Score:
65 / 100
Gaap, wat een slaap opera.
Ik zet Dream Theater weer op.
Reactie van Jasper op 18-10-2013 om 22:11u
Score:
93 / 100
Wat een reacties... Benieuwd of er van die bashers ook mensen zijn die het eerdere werk kunnen waarderen. Ik vind het weergaloos in ieder geval. Geweldig meeslepend verhaal, geen indrukwekkend pakket aan zangers, maar onder anderen Karevik maakt een geweldige indruk op mij. Ook heerlijke hooks en keyboardsolo's. Gewoon ouderwets Ayreon! Wat de reviewer al zegt; no fans lost, no fans wun.
Reactie van nand op 19-10-2013 om 01:17u
Score:
91 / 100
geweldige plaat
vraag me ook af of die bashers het eerdere werk van ayreon wel waardeerde.
Alle zangers leveren goed werk. al maakt vooral de zanger van toehider veel indruk op me. muzikaal is het ook weer dik in orde.
@ De pomper
smaken verschillen gelukkig. ik persoonlijk vind de laatste jaren Dream Theater bij elke plaat steeds meer gaap worden.
Reactie van Artorius op 19-10-2013 om 17:26u
Score:
40 / 100
"vraag me ook af of die bashers het eerdere werk van ayreon wel waardeerde"
Nee, natuurlijk niet. Duh....
Reactie van mimi en piet in de keuken op 19-10-2013 om 18:55u
wayns world wayns world its party time its exxellent !!!!
Reactie van toevalig ook arjen op 19-10-2013 om 22:02u
Score:
100 / 100
Ik snap niet dat de Ayreon bashers hem al gehoord hebben terwijl ie nog uit moet komen. nemen ze toch de moeite om hem te downloaden?
ik wacht nog even krijg hem in de bus en geef dan zeker een socre van 100 !! Arjen blijft gewoon goed !
Reactie van Een Metalfan op 19-10-2013 om 22:53u
Bij Ayreon kun je altijd kwaliteit verwachten. Het is ook geen achtergrondmuziek. Geef het een aantal luisterbeurten en ga dan oordelen. Als het je muziek niet is reageer gewoon niet.
Reactie van Cjmormon op 20-10-2013 om 00:44u
Ik ben wel erg benieuwd, de vorige vond ik wat minder maar nogsteeds niet slecht. van de week zal ik hem wel kunnen oppikken!
Reactie van robin op 20-10-2013 om 17:04u
@ toevallig ook arjan,ten eerste is TOEVALIG wel TOEVALLIG,en hoe kom je er bij om een nieuwe release 100 punten te geven als je nog niet eens er een noot van gehoord hebt loser!!!!!!!!!!!!!!!!! oke zal wel weer cd of lp van de maand zijn in aardschok want dit is typisch voor fanatiekers als jullie kaaskoppen! als er een cd misschien die verdienste krijgt uit jullie chauvinistish landje dan is het IZEGRIM wel!!!! geweldige release!
Reactie van Mede Ouwebosschenaer op 20-10-2013 om 21:08u
Score:
95 / 100
Mooi album, klinkt bekend en vertrouwd, maar er valt weer genoeg te ontdekken en dat blijft toch knap.
Super album.
Reactie van Koen op 22-10-2013 om 12:33u
Score:
54 / 100
Na een reeks van geweldige album was de verwachting natuurlijk erg hoog. Bij een Ayreon cd denk ik aan verschillende uiteeinlopende karakters met bijbehorende muziek. Melodieus, rustig, hard, snel,.. alles wisselt elkaar af.
Bij The Theory Of Everything heb ik de eerste nummers zitten wachten totdat er lekker wat energie in kwam...... Uiteindelijk heb ik de cd afgezet, het is gewoon saai. Is het nog wel metal?
De voorgaande albums reken ik tot de beste cd's ooit. Deze nieuwe Ayreon is een echte afknapper. De hoge scores die worden gegeven op metalsites begrijp ik niet aangezien het simpelweg geen metal meer is.
Reactie van pos op 23-10-2013 om 16:25u
Score:
70 / 100
Nou metal of geen metal is voor mij geen issue. Ik luister gewoon en constateer dat dit niet zo'n spannende plaat is. Kwalitatief best goed maar spannend wordt het nergens.
Reactie van Sargent D op 23-10-2013 om 16:49u
Score:
68 / 100
De plaat is erg fragmentarisch. Allemaal losse flarden die tot één geheel gesmeed zijn. Zit allemaal knap in elkaar en er wordt geweldig gemusiceerd maar het raakt me allemaal een stuk minder dan de vorige release en zeker dan Human Equation. De keyboards hebben de hoofdrol, wat je ook wel ziet aan de lijst gastmuzikanten. Mooi als filmmuziek........
Reactie van Alex op 24-10-2013 om 20:14u
Score:
89 / 100
Deze plaat doet mij erg denken aan How To Measure a Planet van The Gathering (niet zozeer qua muziek). Oh wat haatte ik die cd omdat het geen metal was, tot ik ging luisteren.
Kortom voor mij is dit een groei plaat, die beter wordt naar meerdere luister beurten, mits je jezelf ervoor open stelt. Heb je liever makkelijk te consumeren muziek, zet dan maar een powermetal cd op....
Reactie van Metaller op 25-10-2013 om 09:56u
Score:
87 / 100
Prima plaat !
Reactie van Een Metalfan op 27-10-2013 om 09:11u
Valt me vies tegen.Allemaal aangeplakte deuntjes
Reactie van peter op 09-11-2013 om 01:25u
Score:
95 / 100
het beste album van het jaar
Reactie van M. van Soest op 15-11-2013 om 14:06u
Score:
95 / 100
Vanwege mijn pa is de muziek van Ayreon, mij in de paplepel ingegoten. Na steeds meer luistersessies begin ik dit album meer en meer te waarderen. Eigenlijk is dit gewoon weer een meesterwerk. Misschien wel mijn favoriete Ayreon lsngspeler.
Reactie van M. van Soest op 15-11-2013 om 14:06u
Score:
95 / 100
Vanwege mijn pa is de muziek van Ayreon, mij in de paplepel ingegoten. Na steeds meer luistersessies begin ik dit album meer en meer te waarderen. Eigenlijk is dit gewoon weer een meesterwerk. Misschien wel mijn favoriete Ayreon lsngspeler.
Reactie van JanP op 02-01-2014 om 16:05u
Score:
7 / 100
Heb de CD gekregen. Had nog nooit iets van Ayreon gehoord. Aangezien ik een liefhebber ben van ELP, de oude Genesis. ed. was ik erg benieuwd hoe dit zou klinken. Waarbij muziek voor mij altijd meer bepalend is dan teksten. Conclusie: 'groeiplaatje'. Bepaald geen muzak. Maar toegankelijk genoeg om toch te boeien. Ik heb 'm al meerdere keren gedraaid. Of het een blijvertje in mijn CD-speler wordt moet nog blijken.
Reactie van Moories op 03-01-2014 om 20:07u
Score:
85 / 100
Zoals veel prog rock / metal... een plaat om aandachtig naar te luisteren en niet als tussendoortje te nemen. Net als veel muziek hangt het af van de mood waarin je bent. Dream Theater moet ik niet luisteren als ik tot rust wil komen... hoewel ze de meesters zelve zijn...
Als een goede conceptplaat betaamd wordt je meegezogen in het verhaal en vertaald de muziek de emoties en stemmingen van de personages. Super...
Reactie van Dabaa op 09-07-2015 om 14:36u
Score:
91 / 100
De beste plaat van Arjen tot nu toe
