In 2003 heb ik lang uitgekeken naar het debuut van het project Office Of Strategic Influence van Kevin Moore (Chroma Key, Fates Warning), Jim Matheos (Fates Warning) en Mike Portnoy (Dream Theater, Transatlantic). Helaas stelde dat destijds wat teleur. Het was allemaal nogal braaf, wellicht zelfs wat gemakzuchtig met allerlei beproefd succesvolle recepten. We zijn nu bijna tien jaar verder en Mike Portnoy heeft op het vorige album de stokken al doorgegeven aan drummer Gavin Harrison van Porcupine Tree die ook op dit nieuwe Fire Make Thunder de percussie voor zijn rekening neemt.

Fire Make Thunder is het vierde werk onder de noemer OSI. Bijna alles op dit schijfje is geschreven door Kevin Moore en Jim Matheos in hun eigen studio's, terwijl ze allerlei muzikale ideeën heen en weer stuurden met behulp van hedendaagse communicatiemiddelen. Dat heeft een achttal aardige nummers opgeleverd. Progressief in de meest concrete zin van het woord is het nog altijd niet, maar het is duidelijk dat de heren spelen met ritmes, diverse geluiden en songstructuren.

Hoewel het hier net als op het debuut en de voorgaande albums wel gaat om beproefde technieken, heeft er door de jaren heen wel een duidelijke groei plaatsgevonden. De teleurstelling die ik in 2003 ervoer heeft zich dan ook omgezet in een gematigd enthousiasme. Qua emotie sluit ook Fire Make Thunder perfect aan bij zijn voorgangers, het is wederom dromerige melancholie wat de klok slaat. Echter moet wel opgemerkt worden, dat het er op deze schijf wat ruiger aan toegaat dan op de drie voorgaande. Met name het tweede nummer Guards, dat waarschijnlijk een van de hoogtepunten van deze plaat is, weet op perfecte wijze het kunnen van dit drietal te combineren tot iets moois. Het is ruig, speels, en zelfs het doorgaans saaie stemgeluid van Kevin Moore is hier op zijn plaats.

Wanneer je een liefhebber bent van het eerdere werk van Kevin Moore en Jim Matheos, kun je je ook aan dit nieuwe Fire Make Thunder geen buil vallen. Toch had ik liever iets meer spanning en inventiviteit gehoord, want het voelt nog steeds braafjes en steriel aan. Wellicht dat het voortkomt uit de manier waarop het schrijfproces geschiedt. Indien dat het geval is, hoop ik van harte dat het op een volgende plaat iets minder modern gebeurt.

Tracklist:
1. Cold Call
2. Guards
3. Indian Curse
4. Prayer Missiles
5. Wind Won’t Howl
6. Big Chief II
7. For Nothing
8. Invisible Men