Ik was een paar jaar geleden niet echt enthousiast over het debuut van het Ierse For Ruin. Zeg maar gerust dat ik het een teleurstellende plaat vond. De melodieuze blackened death metal van het gezelschap was vooral slordig, saai en matig geproduceerd. Ik was dan ook niet bepaald hoopvol toen Last Light op de mat viel.
Het is me uiteindelijk best meegevallen. For Ruin is nog steeds geen topper in het genre, maar de band is er zeker op vooruit gegaan. Ondanks dat ook dit keer de productie niet geweldig is, mag de muziek absoluut gehoord worden. Dat komt vooral omdat de band invloeden van bands als Enslaved en Windir in de sound heeft verwerkt. Het riffwerk doet me regelmatig aan die eerste denken en de gitaarmelodieën klinken sterk als die van de ter ziele gegane tweede. Het is overigens niet zo dat For Ruin folkinvloeden gebruikt, maar een vergelijking met het oudere werk van Suidakra kan af en toe ook gemaakt worden.
Het grootste manco op Last Light is dat de bandleden nog steeds niet duidelijk voor ogen hebben wat ze precies willen. Care For The Dead is qua composiite helemaal niet onaardig, maar in plaats van dat de band bij instrumentale uitspattingen kiest voor één dominante partij, spelen alle bandleden opeens verschillende partijen. Wanneer je als muzikant al zo ver bent kun je dat gerust doen, maar de instrumentbeheersing is helaas niet goed genoeg. Zoiets werkt niet en het leidt dan ook tot een rommeltje, ook omdat het drumwerk lang niet altijd even strak is. Helaas zorgt de nogal goedkope sound niet voor de vereiste transparantie.
Nu is het natuurlijk lullig om de band daar maar op af te rekenen, want de heren zijn absoluut vooruit gegaan op elk denkbaar punt. In Suffering is een sterk nummer met mooie melodieën, sterke riffs en aantrekkelijke tempowisselingen. Aan het sterke melodieuze gitaarwerk ligt het sowieso niet, al klinkt het meestal alsof het is opgenomen met een klein 10 watt versterkertje. Het woeste zangwerk van John Murphy mist wat variatie, maar over de gehele linie liggen zijn partijen best lekker in het gehoor.
For Ruin is met deze tweede volledige plaat in ieder geval uit de grauwe middelmaat gekropen, maar geweldig is het allemaal nog niet. Het zou leuk zijn voor de band als ze na deze plaat getekend worden, want op die manier is er de volgende keer een groter budget beschikbaar om de oneffenheden weg te werken. Nu moeten we het doen met slechts een redelijk album in een nogal uitgekauwd genre. Dat is niet genoeg om op te vallen. Wanneer de groep zich per plaat zodanig weet te verbeteren, dan kan het ooit nog wel eens echt iets worden met deze Ieren. Tot die tijd blijft men nog wel even opereren in de marge.
Tracklist:
1. Enlightened
2. Care Of The Dead
3. Decline
4. In Suffering
5. Solace
6. Recoil
7. Crawl
8. Deluge
9. Cold Call
10. Elysium
