Net voordat het jaar ten einde is, komt de Queen of Symphonic Rock Lana Lane met een nieuw album op de proppen. Een album dat dit keer wat draaibeurten nodig heeft om te wennen, maar als dat eenmaal gebeurd is, ligt er toch weer een wonderschoon schijfje in de cd-lade.
Ook dit keer zijn de opnamen in Amerika en Nederland gemaakt; op zich niet vreemd want ook dit album zorgen onze eigen Dutchies Peer Verschuren (gitaar) en Ernst van Ee (drums) weer voor de nodige porties herrie. Het album kent een kleine omslag in muzikale stijl; dit keer zijn de keyboards ietsjes naar de achtergrond gezet ten faveure van een wat meer rock-geörienteerde basis.
Het nummer The Frozen Sea is heerlijk afwisselend akoestisch, dan weer rockend, en als ik tijdens de hardere passages de keyboards denkbeeldig een muurtje laat optrekken, kan ik de vergelijking met Ayreon niet wegduwen. Als dan vervolgens in ook Capture The Sun en later nog in No Tears Left de diverse rockregisters worden opengetrokken weet ik eigenlijk genoeg.
Het album kent ook een lekkere scheut psychedelische klanken (Stepford, USA, met daarin een ronkende Verschuren), en ook het gebruik van de mondharp (hoezo Peter Frampton) wordt niet geschuwd in Shine waarin Lana ook weer laat horen, niet te kijken op een octaaf of wat.
Muzikaal laten de heren en dame wederom zien dat er enorm veel kwaliteit aan boord is. De afwisseling in muziekstijlen is groter dan ooit, in schril contrast met de thematische voorganger Lady Macbeth en meer dan ooit krijgen de muzikanten (met overigens Erik Norlander naast keyboards ook zeer verdienstelijk op bas) alle ruimte om te excelleren. Het grappige aan het album is het (lange) slotnummer, dat de luisteraar instrumentaal het album nog eens de revue laat passeren. Klasse gedaan !
Tracklist:
1. Into the Fire
2. The Frozen Sea
3. Capture the Sun
4. Jessica
5. Stepford, USA
6. Shine
7. Lazy Summer Day
8. No Tears Left
9. Save the World
10. Angels and Magicians
11. The Sheltering Sorrow
12. Red Planet Boulevard
