Haar album van dit jaar, "Lady Macbeth", gaat niet geheel onverwacht over het bijna gelijknamige toneelstuk door William Shakespeare. Het conceptalbum is door een bonte verzameling muzikanten op verschillende locaties opgenomen en vervolgens gemixt door Norlander. Onder andere Kristof Gildenlöw (bas, Pain Of Salvation), Kelly Keeling (achtergrondzang, Michael Schenker, John Norum, Baton Rouge) en Ernst van Ee (drums, Helloïse) hebben een uitstekende bijdrage gedaan. De mix is daarentegen in de soep gelopen. Het geluid is hol, muzikanten lijken op 20 meter afstand van elkaar te staan, het is samengevat te duidelijk te horen dat het album in verschillende studio's opgenomen is. Zonde, zonde.
Manlief Erik heeft ook een stevige vinger in de pap gehad bij het arrangeren van de nummers, zijn herkenbare keyboardstijl neemt veelal het voortouw. De inspiratie moet op een laag pitje gestaan hebben. Alleen daarom zouden de zanglijnen van "The Dream That Never Ends" op die van "Keeper Of The Flame" kunnen lijken en bijna elk refrein dezelfde lange halen van Lane bevatten. Niet écht slecht, maar veel nummers lijken afgeraffeld en hadden een spectaculairdere opbouw kunnen hebben. Lana Lane's stem is echter wel op haar best. Het volle, zuivere, licht snerende stemgeluid paart uistekend met de stevige symfonische rock en past uitstekend bij het concept.
Op haar site lezen we onder het kopje "Other notables" dat ze Nederlands spreekt. Hopelijk vergeeft ze me deze gematigd positieve bespreking, of sterker, luistert ze naar de kritiek en gebruikt die om weer een ouderwets goed album neer te zetten. Maar och, de Jappen zullen het evengoed wel vreten.
Tracklist:
1. The Dream That Never Ends
2. Someone To Believe
3. Our Time Now
4. Summon The Devil
5. No Tomorrow
6. Shine On Golden Sun
7. The Vision
8. Keeper of the Flame
9. We Had the World
10. Dunsinane Walls
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
