Zo herinnert het hoge Metallica-gehalte van Trivium geenszins aan de metalcore van debuutalbum Ember To Inferno, klinkt Throwdown tegenwoordig als Pantera en heeft Darkest Hour gekozen voor melodieuze death metal.
As I Lay Dying blijft niet achter, laat zich met An Ocean Between Us niet in een hokje plaatsen en levert prompt het beste werk uit hun carrière af.
An Ocean Between Us is een moderne plaat die niet aan een stijl vasthoudt: Het tempo op het thrash/death-achtige nummer Within Destruction is genadeloos hoog, de blastbeats in Comfort Betrays bijten je in je achterste, de zang in I Never Wanted is emotioneel beladen en de logge riffs over de gehele plaat doen bij tijd en wijle aan Chimaira denken.
Belangrijk pluspunt ten opzichte van voorganger Shadows Are Security is dat Clint Norris zijn basgitaar heeft afgestaan aan Josh Gilbert. Niet dat Gilbert stukken beter aan zijn viersnaar plukt dan Norris, maar de ongeforceerde cleane zang die hij tevens verzorgt is van grote toegevoegde waarde en geeft de refreinen een herkenningspunt, waar de coupletten bij kans uit elkaar knallen door de meedogenloze brullen van Tim Lambesis.
As I Lay Dying maakt met An Ocean Between Us een plaat waar niks op af te dingen valt. An Ocean Between Us is compromisloos, energiek, agressief en pakkend tegelijk. Een muzikaal hoogstandje van de heren uit San Diego, die langzaam de hoogste regionen binnen de metalscene naderen.
Tracklist:
1. Separation
2. Nothing Left
3. An Ocean Between Us
4. Within Destruction
5. Forsaken
6. Comfort Betrays
7. I Never Wanted
8. Bury Us All
9. The Sound Of Truth
10. Departed
11. Wrath Upon Ourselves
12. This Is Who We Are
.jpg){kind=small}
