Deze mini-cd van Doxomedon, een interessante Black Metal band uit Singapore, ben ik min of meer per ongeluk tegen het lijf gelopen. Ik was in een platenzaak die zich specialiseert in metal en daar vond ik enkele bakken met goedkope, obscure cd's waar ofwel te veel van waren ingekocht, of waar ze erg goedkoop aan konden komen. Er zat veel troep tussen, maar ook enkele pareltjes der underground.

Dit werkje behoort tot de tweede categorie. Het albumpje bevat drie toffe Black Metal nummers met een vleugje Death, en een kort instrumentaaltje. Jammergenoeg duurt de cd maar 16 minuten en dat is zelfs voor een EP aan de korte kant.
Het eerste nummer, met de vreemde naam "Prismythic Refractious", begint met een aarzelend keyboardstukje dat na verloop van tijd overgaat in een hakkend stuk metaal. Vocalist Paat krijst er gretig op los met z'n sinistere ravenstrot, die samen met de ritmische onderlaag de grootste rol speelt in dit nummer. De stukken waar de stem afwezig is klinken, door het gebrek aan interessante riffs, wat kaal en gebrekkig, maar gelukkig duren deze niet lang. De keyboards hadden wat hoger in de mix gemoeten, want je moet erg je best doen om ze te horen. Vervelend is daarnaast het gefluisterde gedeelte dat na vijf minuten opduikt, want dat hebben we nu toch wel zo'n beetje gehoord. Dit is een aardig nummer, maar ook niet meer dan dat.

Nummer twee, "In Portal Somnolent", is een stuk beter. De vocalen zijn ook in dit nummer erg sterk en er komt ook nog een diepe grunt voorbij. Dit nummer kent wat meer agressieve stukken, met natuurlijk als hoogtepunt een heerlijke blastbeat. Wel valt na twee nummers op dat de hevig distorted gitaren soms wat overschaduwd worden door de drums en de zang.
"Embrace in Solace" begint met een stukje ambient dat plotseling onderbroken wordt door de muzikale slachting van de heren Doxomedon. De gitaren spelen een wat grotere rol dan in de andere nummers, maar het zijn wederom de beestachtige vocalen die de dienst uitmaken. In de drie nummers worden de vocalen door verschillende effecten gehaald, zo hoor je de ene keer meervoudige screams en de andere keer een grunt en scream tegelijk. Erg leuk.
De cd wordt afgesloten met een kort keyboard nummer met wat akoestisch gitaar er doorheen, maar dit is veel te kort en niets-zeggend en ik zou er eigenlijk geen melding van moeten maken. Als ik deze muziek zou moeten omschrijven (en dit is zo'n moment) dan zou ik Doxomedon een technische, haast progressieve Black Metal band noemen. De composities kennen een erg onvoorspelbare structuur en dit is dus echt niet een band die nummers met een kop en een staart wil spelen. Naast de voor de hand liggende Black Metal bands denk ik dat de bandleden ook wel door Dissection en zelfs Death beïnvloed zijn.

Dit is typisch zo'n cd die je mee moet nemen als je in een platenzaak al je geld wilt uitgeven en aan het eind nog een paar euro's overhebt. Als je die outro niet meerekent houdt je slechts zo'n 13 minuten muziek over en dat is voor veel mensen te weinig om het schijfje uit de kast te pakken en in de cdspeler te gooien. Maar voor liefhebbers van kwalitatief goed, obscuur undergroundmateriaal (zoals mijzelf) is dit een leuk hebbedingetje. Het wordt eens tijd dat deze band een volledig album uitbrengt!

Tracklist:
1. Prismythic Refractious
2. In Portal Somnolent
3. Embrace in Solace
4. Evanesce