Deze zomer debuteerde Unreal Overflows met Architecture Of Incomprehension en daarmee is een unieke Spaanse band op de kaart gestipt. Unreal Overflows klinkt namelijk als een combinatie van Death, Cynic en Arsis en steekt de sympathie voor met name de eerstgenoemde band niet onder stoelen of banken. Maar wees niet bevooroordeeld, over klonen of schaamteloze jatpraktijken zullen wij met geen woord reppen, daar dit beslist niet aan de orde is. Met Architecture Of Incomprehension waait er een frisse wind door de warme en droge Spaanse landschappen.
De cd in kwestie huisvest een elftal nummers die zowel qua techniek als qua melodie aan een uitgebreid kaasplateau hebben gezeten.Vlotte nummers vol uitbundige muzikale halen vliegen in het rond en imponeren door de uitstekende technische afwerking. De muziek is soepel en nestelt zich met gemak in het oor, we hebben hier niet te maken met nauwelijks behapbare complexiteiten. Architecture Of Incomprehension is een vrij luchtig schijfje die de nekspieren een goede warming-up geeft en ondertussen een aardig repertoire aan toegewijde nummers afschiet.
Minpuntje: de cd duurt wat aan de lange kant, ruim drie kwartier. En ik blijf het zeggen, bands die een hele specifieke muziekstraat bewandelen doen er in veel gevallen goed aan om hun cd's niet te lang te maken. Want dan is herhaling onvermijdelijk wat ten koste gaat van de waarneembare kwaliteit van de band en uw luisterplezier.
Ook de eventjes de kop opstekende cleane stem had van mij niet gehoeven. Maar dit is een verwaarlooswaar gegeven daar dit slechts incidenteel het geval is.
En nu aan de luchtgitaren!
Tracklist:
1. Paths To The Human Involution
2. The Unavoidable Passage Of Time
3. Crematory Of Forgotten Cries
4. Breeders Of Credibility
5. Unexpected Dimensions
6. What To Do When...
7. Is There Anybody Outside?
8. Psycho-Thought
9. Pain Of An Afflicted Soul
10. In Darkness I Dwell 2005
11. Under The Quiet Silence
.jpeg){kind=small}
