Christofer Johnsson heeft met zijn Therion een aantal drukke jaren achter de rug. De symfonische metalformatie bracht in rap tempo drie platen uit en er waren uitgebreide tournees. Hij vond het daarom tijd voor een pauze met iets geheel anders. Inspiratie putte hij uit het debuutalbum van KK’s Priest, dat bolstaat van traditionele heavy metal; wat verwacht je anders van de ex-gitarist van Judas Priest. Johnsson had ooit vernomen dat KK Downing ook nummers van anderen gebruikt en dus trok hij de stoute schoenen aan, schreef wat tracks in KK’s stijl en stuurde deze op naar het metalicoon. Een antwoord kwam er niet, dus ging Johnsson zelf maar aan de slag met zijn project Defenders Of The Faith. De naam is uiteraard een ode aan de welbekende Judas Priest-plaat. Al snel werd de hulp van Therion-zanger Thomas Vikström ingeroepen en uiteindelijk werd de bezetting meer een sideproject van de band Therion dan van Johnsson alleen. De gedachte achter de muziek bleef echter ongewijzigd: goudeerlijke heavy metal zonder al te veel poespas. Het resultaat is Odes To The Gods.
Met Heavy Metal Shakedown en vooral I’m In Love With My Tank lost de groep de belofte van jarentachtigmetal in. De pakkende, traditionele metal klinkt heerlijk en gaat erin als zoete koek. Af en toe is er ook wat ruimte voor iets ruiger werk in de richting van speed metal. Het spel is, zoals je van deze veteranen mag verwachten, bovengemiddeld goed en de productie en mix zijn uitstekend. Bovendien blijkt uit de karikaturale teksten (‘feel the emotion in my explosion’) en de begeleidende clips dat het bij het gezelschap draait om enige zelfspot, luchtigheid en vooral het met veel plezier samen musiceren. Het is knap dat dat kan zonder in te boeten aan kwaliteit wat betreft spel, al moet ook opgemerkt worden dat het niet de meest complexe of originele muziek is.
De mannen van Therion doen het op Odes To The Gods niet alleen, want gastbijdragen zijn er onder meer van Haggard’s Ally Storch (strijkers) en zangers Christopher Davidsson (Majestica) en Diego Valdez (Dio Disciples). Kers op de taart is echter de bijdrage van KK’s Priest-vocalist Tim ‘Ripper’ Owens (ook ex-Judas Priest, ex-Iced Earth) aan de klapper Intruder. Het is een heerlijke track vol strakke gitaarriffs en groove, die sfeervol klinkt dankzij de spookachtige vocalen van Ripper. De zanger is een graag gehoorde gast op menig plaat en maakt ook hier indruk.
Hoewel Johnsson met dit project Therion op enige afstand wil houden, is daar in The Time Machine weinig van te horen, want de song klinkt als een uitgeklede versie van de eerdergenoemde band. Het is helaas een euvel tijdens meerdere tracks (Northern Stones, Funeral Pyre en The End Of The World). Het te lange, eentonige The Time Machine overtuigt niet en herinnert zoals gezegd te veel aan een naakt Therion. Hoewel dat laatste deels te verwachten valt, trekt dit vooral de aandacht door het contrast met de korte, stevige tracks die beter passen bij de ode aan muzikale helden als Judas Priest, Manowar en Iron Maiden.
Ondanks enkele mindere nummers maakt Christofer Johnson samen met zijn Therion-maten indruk met Defenders Of The Faith en hun Odes To The Gods. Het spel is fantastisch en vooral de rappe, energieke songs zijn om van te smullen. Dit project komt het beste tot zijn recht wanneer de mannen Therion volledig de rug toe keren. Hopelijk doet het gezelschap dat volledig op het al aangekondigde vervolg.
Tracklist:
1. Heavy Metal Shakedown
2. I’m In Love With My Tank
3. The Time Machine
4. Northern Stones
5. Darkside Brigade
6. Funeral Pyre
7. Intruder
8. Our Saviour
9. The End Of The World