Helldorado
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album van My Dying Bride?

As The Flower Withers [1992]
Turn Loose The Swans [1993]
The Angel And The Dark River [1995]
Like Gods Of The Sun [1996]
34.788%... Complete [1998]
The Light At The End Of The World [1999]
The Dreadful Hours [2001]
Songs Of Darkness, Words Of Light [2004]
A Line Of Deathless Kings [2006]
For Lies I Sire [2009]
A Map Of All Our Failures [2012]
Feel The Misery [2015]
The Ghost Of Orion [2020]
A Mortal Binding [2024]

[ Uitslag | Enquêtes ]

    18 oktober:
  • Annisokay, Heart of a Coward en The Narrator
  • Delain, Moonlight Haze en Sinheresy
  • Helloween en Beast In Black
  • 19 oktober:
  • Battle Beast, Vanaheim en Solarcycles
  • Dominum en Majestica
  • Gutrectomy, Ruins of Perception en Heretix
  • 23 oktober:
  • Blackbriar en Forever Still
  • Bloodred Hourglass en Luna Kills
  • Wolvennest, (Dolch) en Double Darkness
  • 24 oktober:
  • Blackbriar en Forever Still
  • Cryptosis, Nephylim en Imprisoned in Flesh
  • Wormrot en Gummo
    18 november:
  • Halestorm en Bloodywood
  • Lacuna Coil en Nonpoint
  • Life Of Agony, Ugly Kid Joe en Terradown
Kalender
Vandaag jarig:
  • Addo Kruizinga (Rubicon) - 60
  • Amr Rifai (Nu.Clear.Dawn) - 46
  • Bas van den Bogaard (Sinister) - 55
  • Billy Cox (The Jimi Hendrix Experience) - 84
  • Chriz DiAnno (Coronatus) - 47
  • Chuck Berry† - 99
  • Cynthia Weil (songwriter)† - 85
  • Cyril Montavon (Shakra) - 48
  • Dan Lilker (Nuclear Assault) - 61
  • Denise Dufort (Girlschool) - 67
  • Gaël Sortino (Lemuria) - 44
  • Galder (Dimmu Borgir) - 49
  • Gary Richrath (REO Speedwagon)† - 76
  • Gojko Marić (Welicoruss) - 34
  • Howard Shore (componist) - 79
  • Jaime Salazar (The Flower Kings) - 60
  • Mats Karlsson (Heed) - 53
  • Mike Lamb (Sojourner) - 38
  • Nic Potter (Van Der Graaf Generator)† - 74
  • Nicolaj Ruhnow (Tokyo Blade) - 52
  • Nils Molin (Amaranthe) - 37
  • Olga Mashkina (Nevid) - 41
  • Otto "Moloch" Wiklund (Setherial)† - 49
  • Paulo Gonçalves (Shadowsphere) - 42
  • Peter Svensson (The Cardigans) - 51
  • Philippe Jaccoud (Inner Visions) - 54
  • Ricky Tournee (Force Majeure) - 42
  • Steve "Thundercat" Bruner (Suicidal Tendencies) - 41
  • Tristan Shone (Author And Punisher) - 48
  • Uwe Werning (Dew-Scented) - 50
  • Vanessa Briscoe Hay (Pylon) - 70
  • Victor Parri (Isole) - 34

Vandaag overleden:
  • Frank Watkins (Obituary) - 2015
  • Phil Chess (Chess Records) - 2016
Review

Lucy Kruger & The Lost Boys - A Human Home
Jaar van release: 2024
Label: Unique Records

 -

Wat een verrassing was het optreden van Lucy Kruger & The Lost Boys, afgelopen april tijdens het Roadburn-festival! In het allerkleinste zaaltje - de Hall Of Fame - weet de van oorsprong Zuid-Afrikaanse, maar tegenwoordig in Berlijn woonachtige zangeres en componiste Lucy Kruger de zaal met haar expressieve podiumpresentatie. om haar vingers te winden. De prachtige, zwaarmoedige en dromerige composities maken diepe indruk. De pure, emotionele muziek doet met name in de rustigere, akoestische momenten regelmatig denken aan de heerlijke, mijmerende droefneuzenmuziek van A.A. Williams. Geen wonder dus dat ik bovengemiddeld geïnteresseerd ben in de release van het nieuwe album A Human Home.

Verwacht geen luidruchtige gitaren of zelfs verre referenties naar metal. Deze sombere, melancholische songwritermuziek valt overduidelijk in het muzikale thema van het festival: 'redefining heaviness'. Wie van mening is dat alleen de Motörhead-slogan 'Everything louder than everyone else' van toepassing is op zware muziek, zal van een koude kermis thuiskomen. Dergelijke lieden verwijs ik door naar de talloze andere recensies die op dit webzine te vinden zijn. Desondanks is de muziek van Lucy Kruger & The Lost Boys in al zijn minimalisme en muzikale naaktheid indringender, puurder en in zekere zin ook dreigender dan de meeste metalbands, hoewel Lucy Kruger en haar verloren jongens - in tegenstelling tot de eerder aangehaalde A.A. Williams - ook altijd een zekere reflectieve afstandelijkheid behouden.

Het titelnummer, waarmee het album opent, hoort al direct tot een van de mooiste momenten. De track ademt lome melancholie, wat zich in muzikaal opzicht uit in minimalistisch, akoestisch getokkel, met een hoofdrol voor de zwaarmoedige, mijmerende stem van Kruger. In enkele minuten weet het gezelschap perfect de toon te zetten. Ook The Upside Down Of Sinking en Golden Moon weten op een erg mooie manier een soort fragiele weemoed uit te beelden. Het meest bijzonder is A Drill, dat vrijwel alleen uit gefluisterde tekst bestaat. Het effect ervan is echter buitengewoon: het is alsof we worden meegetrokken in de intieme zielenroerselen van de zangeres. Op andere momenten horen we een artistiekere kant, zoals in het heel mooi opgebouwde Dripping Trees, dat zich onderscheidt door zijn dreigende ondertonen, subtiele electronica-effecten en bijdrage op de altviool van Jean-Louise Parker. Virtual Muse doet met zijn beklemmende sfeer wat denken aan het latere werk van GGGOLDDD.

Wat wel een minpunt blijft, is dat de nummers veelal kort zijn. Twee tot drie minuten is het gemiddelde, waardoor ik regelmatig het idee krijg dat de composities te weinig ruimte hebben om volledig tot wasdom te komen. Zo komen er regelmatig sterke ideeën voorbij, die nog niet volledig uitontwikkeld zijn. Neem Instructions For Fate bijvoorbeeld, dat weliswaar heel fraai is in al zijn minimalisme, maar de luisteraar ook onbevredigd achterlaat: net als het nummer op gang komt, is het na amper twee minuten alweer voorbij.

Het is heel lastig om een cijfer op dit soort muziek te plakken, want het is ook een kwestie van de juiste stemming creëren. Een goede hoofdtelefoon is ook geen overbodige luxe. Lucy Kruger & The Lost Boys maakt namelijk geen muziek om vluchtig tussendoor te beluisteren. A Human Home is in ieder geval een stuk volwassener en consistenter dan zijn voorganger Heaving (2023). De band slaagt er beter in om zijn gevoelens van melancholie en vervreemding over te brengen, waardoor deze nieuweling over de gehele linie wat overtuigender klinkt. Tijdens Roadburn kwam alles perfect samen, maar op plaat vergt deze groep meer moeite van de luisteraar. A Human Home is bij vlagen magisch, maar ook op een iets te vluchtige manier. Het album is intrigerend, integer en puur, maar het is net alsof de muziek soms in een embryonale fase blijft hangen. Als deze groep de tijd neemt om op toekomstige albums de composities beter uit te ontwikkelen, dan ligt een meesterwerkje zomaar op de loer.

Tracklist:
1. A Human Home
2. Dripping Trees
3. Open Road
4. Rooms
5. A Drill
6. Sandcastle
7. Virtual Muse
8. Barren Stage
9. The Whale Song
10. Instructions For Fate
11. A Pocket Full Of Night
12. The Upside Down Of Sinking
13. Golden Moon

Score: 75 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 8 december 2024

Zoeken
    17 oktober:
  • Age Of Ruin - Nothingman
  • Battle Beast - Steelbound
  • Biohazard - Divided We Fall
  • Coroner - Dissonance Theory
  • Czart - Czarty Polskie
  • Dysylumn - Abstraction
  • Grailknights - Perception
  • Human Fortress - Stronghold
  • Irreparable - The Fate Of All Life
  • Sabaton - Legends
  • Void Of Sleep - The Abyss Into Which We All Have To Stare
  • 20 oktober:
  • Thaumaturgy - Pestilential Hymns
  • 24 oktober:
  • Conjurer - Unself
  • Doro - Warriors Of The Sea
  • Elettra Storm - Evertale
  • Leprous - An Evening Of Atonement
  • Mark Bogert - Antiquity Neon
  • Psychonaut - Word Maker
  • Them - Psychedelic Enigma
Helldo

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.