Alcatraz Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in juni 2025 werd uitgebracht?

After Taste - Hungry For Life
Alestorm - The Thunderfist Chronicles
Austere - The Stillness Of Dissolution
Buckcherry - Roar Like Thunder
Ceremony - Solitary Bleed
Cryptopsy - An Insatiable Violence
Fallujah - Xenotaph
Fragmentum - Warriors Of Chaac
Gaahls Wyrd - Braiding The Stories
Gruesome - Silent Echoes
Heaven Shall Burn - Heimat
Hellevaerder - Fakkeldragers
Inhuman Condition - Mind Trap
Katatonia - Nightmares As Extensions Of The Waking State
King Witch - III
Lord Belial - Unholy Trinity
Malevolence - Where Only The Truth Is Spoken
Neil Young & The Chrome Hearts - Talkin’ To The Trees
Shadow Of Intent - Imperium Delirium
Sodom - The Arsonist
Turnstile - Never Enough
Volbeat - God Of Angels Trust
White Snake Of Blackened Maze - The Ocean Of Truth
Winterblind - Ego
een ander album uit juni 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Bon Scott (AC/DC)† - 79
  • Courtney Love (Hole) - 61
  • Erik Lindmark (Deeds Of Flesh)† - 53
  • Frank Bello (Anthrax) - 60
  • Jack White (The White Stripes) - 50
  • Mitch Mitchell (The Jimi Hendrix Experience)† - 79

Vandaag overleden:
  • Michael "Würzel" Burston (Motörhead) - 2011
Review

Monolithe - Kosmodrom
Jaar van release: 2022
Label: Eigen Beheer

 -

De Franse formatie Monolithe heeft zich in zijn twintigjarige carrière ontwikkeld van obscure funeraldoomband tot een formatie die een smaakvolle en relatief toegankelijke mix van melodieuze doom en death metal maakt, waarin raakvlakken met bijvoorbeeld Swallow The Sun en Draconian dicht aan de oppervlakte liggen. Een bepaalde mate van nogal neurotische bewijsdrang is de mannen niet vreemd. Na vier platen die elk uit één kolossale track bestaan, begint het gezelschap vanaf Epsilon Aurigae (2015) te experimenteren met eigenzinnige mathematische kaders. Drie nummers van elk precies een kwartier bijvoorbeeld, of zeven nummers van elk precies zeven minuten, zoals op Nebula Septem (2018). Het lijkt me eerlijk gezegd vooral nogal vermoeiend om binnen dergelijke beperkingen muziek te moeten componeren, maar het gaat de heren behoorlijk goed af.

Eind 2022 ligt met Kosmodrom alweer de negende langspeler in de schappen. In tegenstelling tot zijn voorgangers is dit album in eigen beheer uitgebracht. Het is onduidelijk of dat een bewuste keuze is of niet, maar gezien de constante kwaliteit van de releases van dit gezelschap is het een toch wat wonderlijke ontwikkeling. Monolithe heeft ditmaal wederom een album in petto waar een mathematische logica achter schuilgaat. Kosmodrom bestaat uit vijf nummers: twee van exact tien minuten, twee van exact tien minuten en dertig seconden en één epos van precies zesentwintig minuten. Het systeem erachter is me nog niet helemaal duidelijk, maar dat zal er vast zijn. Conceptueel gezien put de band uit verhalen uit de ruimtevaart van de Sovjet-Unie – een thema dat goed aansluit bij de exploratieve doom van de Fransen.

De muziek van Monolithe is het meest overtuigend in de uitgesponnen, instrumentale passages. Gewapend met liefst drie gitaristen strooit de band met gesoigneerde, melancholische leadgitaarpartijen, uitgestrekte, monolithische doomriffs met veel ademruimte en licht psychedelische solo’s. Keyboardspeler Matthieu Marchand zorgt voor een verdere verdieping met zijn stijlvolle, soms wat gotische toetsenwerk. Zanger en gitarist Rémi Brochard levert redelijk typische putrochels af. Zijn stemgeluid is degelijk, maar niet uniek en mist ook de pure kracht en intensiteit die de grootheden in het genre wel hebben.

Hoewel de band er regelmatig in slaagt de luisteraar onder te dompelen in zijn zwaarmoedige schemerwereld, heeft de groep wel eens betere composities geschreven. Regelmatig wordt de flow onderbroken, bijvoorbeeld door nodeloos gefröbel (het middengedeelte van Kudryavka) of niet bepaald harmoniërende zanglijnen (de wat incoherente combinatie van grunts en gastvocalen van zangeres London Lawhon in openingstrack Sputnik-1). Het afsluitende Kosmonavt weet ook niet volledig te overtuigen. De track is veel te lang en zeker rond de tienminutengrens volgt een saai tussenstuk, dat nogal eendimensionaal is. Dergelijke momenten zijn iets te talrijk aanwezig om van Kosmodrom een onverdeeld succes te maken, ook al horen we regelmatig de klasse in het in Scandinavische melancholie gedompelde gitaarwerk (Soyuz) en in de charmante, retro-futuristische sprenkels toetsenwerk (Voskhod).

Wellicht is Monolithe gebaat bij een pas op de plaats, waarin de groep zich vooral laat leiden door de muziek en wat minder door de randzaken. Die lijken de band inmiddels namelijk een beetje in de weg te zitten. Als deze getalenteerde muzikanten vanuit de compositie zouden werken en enkele weken met elkaar de oefenruimte in zouden duiken, ben ik ervan overtuigd dat het volgende album zomaar een meesterwerk kan worden. Nu is het eindresultaat zeker onderhoudend, maar paradoxaal genoeg minder onderscheidend dan de heren zullen hopen op basis van hun minutieuze mathematische maatstaven.

Tracklist:
1. Sputnik-1
2. Voskhod
3. Kudryavka
4. Soyuz
5. Kosmonavt

Score: 70 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 9 mei 2023

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.