Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Rionda (Avalanch) - 53
  • Carlos Denogean (Weedeater)† - 38
  • Dino Cazares (Fear Factory) - 59
  • Felix Bohnke (Edguy) - 51
  • Jill Janus (Huntress)† - 50
  • Mike Baker (Shadow Gallery)† - 62
  • Richard Coughlan (Caravan)† - 78
  • Roel Van Helden (Powerwolf) - 45
  • Sam Rivers (Limp Bizkit) - 48
  • Tomas Nilsson (Devian) - 43

Vandaag overleden:
  • Dave Hlubek (Molly Hatchet) - 2017
  • J.R.R. Tolkien (auteur) - 1973
Review

Prickrott/Von Mollestein - A Journey Into The Depths Of Nihilism
Jaar van release: 2021
Label: Narcoleptica Productions

 -

Eerder dit jaar kwam er een split uit van Prickrott en Von Mollestein. Eerstgenoemde komt uit Enschede en is al actief sinds 2005. In eerste instantie als grindcoreformatie, maar al snel slopen er invloeden uit de black, death en industrial in. Laatstgenoemde bestaat uit Walter Donkers (Dunkelwalt Immerkalt) en Mr. Cougar, komt uit Nijmegen en is pas enkele jaren actief. Beide bands nemen de helft van de tracks voor hun rekening.

Als eerste krijgen we vier tracks van Prickrott; een chaotisch allegaartje. Openingstrack A Constant State Of Disgust vliegt meteen al alle kanten op. De basis is doomy death metal met grunts en hier en daar wat elementen uit de goregrind. Een verrassende move naar een stuk met geschifte cleane vocalen volgt. De death metal keert daarna terug, maar dat is van korte duur, want de groep schakelt over op een soort discoritme. Het erop volgende In The Recluse Of Incorrigible Stupidity begint met grindcore en vervolgt groovend met technische ritmetwists, zoals je die bijvoorbeeld aantreft bij het oude werk van Atrocity. De elektronische beats maken het geheel wat rommelig.

Het derde nummer, A Perception Of Nothingness, is aanvankelijk thrashy, maar vervolgt groovend à la Deicide. Het refrein is memorabel. Van de vier tracks loopt deze het soepelst en maakt die mede daardoor de beste indruk, al is het wel jammer van de fade-out. In de vierde track, A Physical Embodiment Of Human Sickness, krijgen we eerst hakkende death metal à la Cannibal Corpse voordat we elektronische beats horen en daarna een stuk met folky, melodieuze vocalen. Dat wordt gevolgd door een solo op de fretloze bas. Best veelzijdig en experimenteel dus.

De vier tracks van Von Mollestein bevatten veel meer elementen uit de elektronische muziek. Het duo maakt aggrotech, met invloeden uit ebm, hardcore, industrial, thrash en death metal. De songs zijn, op Speak From Hate na, aardig goed opgebouwd. Met name de elektronische elementen in Wandering Alone Through The Old Forest Of Eternal Burning Hatred zijn prima geïntegreerd. Ze vormen een geslaagd contrast met de distorted gitaarpartijen en overstuurde extreme vocalen. Von Mollestein begint met het sterkste visitekaartje.

Het erop volgende Down Below The Stones Theres A Place I Call Home bevat een militaristisch ritme en is wat minder beklijvend. Het nummer had wat strakker ingespeeld mogen worden. Daarna komt Speak From Hate, een wat fragmentarische aggroblack-compositie met een gesproken intro, een blastend deel met experimentele blackmetalriffs, een groovende passage, die nog het meest overtuigt, filmische keyboardpartijen en een gitaarsolo. Het afsluitende The Ballad Of The Lost is een aangename, relatief kalme en korte track met een prominente, dansbare elektronische beat, melodieuze gitaarpartijen en ambient synthesizerklanken.

Von Mollestein heeft de zaken beter op orde dan Prickrott. De nummers zitten beter in elkaar en zijn technisch strakker uitgevoerd, al zijn er ook bij de Nijmegenaren nog wel genoeg verbeterpunten. Prickrott doet er vooral verstandig aan ideeën beter te structureren. Goede ideeën in de eigenwijze, wat te lange songs zijn er wel degelijk (met name het eerste en derde nummer), maar een rode draad en een goede spanningsopbouw ontbreken, waardoor de nummers richtingloos worden. Deze split bevat beslist aardige ideeën, maar krijgt op basis van de genoemde verbeterpunten geen positief aankoopadvies.

Tracklist:
1. Prickrott - A Constant State Of Disgust
2. Prickrott - In The Recluse Of Incorrigible Stupidity
3. Prickrott - A Perception Of Nothingness
4. Prickrott - A Physical Embodiment Of Human Sickness
5. Von Mollestein - Wandering Alone Through The Old Forest Of Eternal Burning Hatred
6. Von Mollestein - Down Below The Stones Theres A Place I Call Home
7. Von Mollestein - Speak From Hate
8. Von Mollestein - The Ballad Of The Lost

Score: 62 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 16 december 2021

Meer Prickrott/Von Mollestein:

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.