Er zijn veel bands die wel eens een adempauze inbouwen. Even uit de eeuwige cyclus van het touren en opnemen breken, nieuwe inspiratie opdoen, andere projecten nastreven: de redenen zijn talrijk. Meestal betreft het dan een stilte van enkele jaren. Er zijn ook groepen die het heel bont maken. Liquid Tension Experiment valt in die laatste categorie. Niet minder dan tweeëntwintig jaar zit er tussen de vorige plaat en deze nieuwe langspeler! Dat is geen adempauze meer, maar een herrijzenis.
De line-up is niet veranderd en bestaat nog steeds uit de crème de la crème van de internationale progscene: bassist Tony Levin (King Crimson), gitarist John Petrucci (Dream Theater), toetsenist Jordan Rudess (Dream Theater) en drummer Mike Portnoy (Transatlantic). Met name de hereniging van Petrucci en Portnoy is opmerkelijk. De heren werkten niet meer samen sinds de Dream Theater-release Black Clouds & Silver Linings (2009), aangezien Portnoy in 2010 uit die band stapte. Pas tien jaar later werkt het duo voor het eerst weer samen, voor Petrucci’s solo-album Terminal Velocity. In december 2020 duikt het tweetal, samen met Levin en Rudess, in het geheim de studio in voor de opnames van de nieuwe plaat van Liquid Tension Experiment.
Liefhebbers van het gezelschap weten enigszins wat ze kunnen verwachten: een overdosis aan instrumentaal vuurwerk, complexe ritmes en technisch gepiel. Opener Hypersonic maakt die verwachtingen meer dan waar. Het is een ruim acht minuten durende, muzikale achtbaanrit met onmogelijke riffs, hypertechnisch gitaarwerk en voortdurende tempowisselingen. De uitbundige brij aan noten die de luisteraar te verteren krijgt, mag dan heel energiek en knap zijn, ze resulteert wel enigszins in een hoofdpijnnummer. Dan bevallen met name Beating The Odds en The Passage Of Time een stuk beter. De eerstgenoemde track begint met een lekker stoere riff, terwijl de laatstgenoemde vingervlugge riffs, spetterend toetsenwerk en heerlijk baswerk weet te combineren met herkenbare structuren. Deze nummers zijn dan ook veel beter in balans.
Niet alle tracks zijn even overtuigend. Met name Chris & Kevin's Amazing Odyssey is een nogal flauwe bedoening. Het nummer begint met een minuut lang vervelend gepiel en sleept zich vervolgens vijf minuten in een stroef ritme voort tot het einde. Ook het kalme Shades Of Hope behoort niet tot het beste materiaal van de band. De ballad zorgt weliswaar voor een aangenaam rustpunt, maar weet ook niet echt te raken. Zowel Transatlantic als Dream Theater hebben in het verleden veel mooiere, ingetogen nummers geschreven, dus aan de kwaliteiten van de schrijvers ligt het niet. Wellicht een gebrek aan inspiratie?
Rhapsody In Blue klokt liefst dertien minuten en is oorspronkelijk gecomponeerd door George Gershwin, een Amerikaanse componist die met name in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw doorbrak. De uitvoering van Liquid Tension Experiment is energiek en frivool. Met het afsluitende Key To The Imagination volgt nog een epos van dertien minuten. Deze track staat vooral in het teken van het gitaarwerk van Petrucci en het toetsenwerk van Rudess, waardoor het nummer een redelijk hoge Dream Theater-vibe heeft. Het is een overwegend sterke afsluiter, die echter enkele minuten ingekort had mogen worden.
De tegeltjeswijsheid ‘overdaad schaadt’ is dus wel enigszins van toepassing op dit album. Zeker als we in ogenschouw nemen dat de echte liefhebber bij de speciale editie nog een bonusdisc met een klein uur aan improvisaties voor de kiezen krijgt. LTE 3 zit knap in elkaar en kent een aantal erg sterke nummers, maar de balans slaat iets te veel door naar techniek. Die valkuil wist Petrucci met zijn vorige solo-album Terminal Velocity juist te vermijden.
Tracklist:
1. Hypersonic
2. Beating The Odds
3. Liquid Evolution
4. The Passage Of Time
5. Chris & Kevin's Amazing Odyssey
6. Rhapsody In Blue
7. Shades Of Hope
8. Key To The Imagination
