Wat begon met het vertellen van spookverhalen, is uitgegroeid tot een mengeling van bekende horrorverhalen en eigen invalshoeken van verwante thema’s. Een muzikaal theater met een prachtig verhaal, op onnavolgbare wijze verteld door Seregor in schitterende composities van Ardek. Het ene moment ingetogen en melodieus, het volgende ronduit furieus met duivels slagwerk van Namtar. Tekst en muziek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Franckensteina Strataemontanus, de titel van het zesde album van Carach Angren, is het addendum van Johann Konrad Dippel op de universiteit. Dippel was een Duitse theoloog, alchemist en arts, geboren in 1673 in kasteel Frankenstein bij Darmstadt. Geruchten over experimenten met kadavers in zijn ultieme zoektocht naar een levenselixer vormen waarschijnlijk de inspiratiebron voor het boek Frankenstein van Mary Shelley.
Het verhaal op Franckensteina Strataemontanus, waarin feiten en fictie naadloos in elkaar overgaan, begint als een spookverhaal. Met het inleidende Here In German Woodland volgen we een kleine jongen in het bos, waarna spookachtige arrangementen het horrorverhaal aankondigen; Scourged Ghoul Undead. De ondoden waren ooit onschuldige mensen en dat besef wordt benadrukt door de cleane zang in het refrein van Monster. Het wekt een gevoel van medelijden op. Hoe heeft het zover kunnen komen? Franckensteina Strataemontanus draait meer dan de voorgaande albums om het verhaal. Een experimenteel, industrial karakter past bij het leven en het werk van Dippel. Dat betekent niet dat Carach Angren een wezenlijk andere muzikale stijl hanteert. Echter, de weg die is ingeslagen met de relatief toegankelijke voorganger Dance And Lough Amongst The Rotten wordt voortgezet.
Componist Ardek brengt onder eigen naam eveneens werk uit. Wie hem volgt, zal niet verbaasd zijn dat die composities veelal een voorbode blijken te zijn voor een nieuwe plaat van Carach Angren. Wanneer je Franckensteina Strataemontanus alleen beoordeelt op muzikale aspecten, dan is de kloof tussen de nieuweling en Where Corpses Sink Forever (2012) of This Is Not A Fairytale (2015) wel behoorlijk groot. Met name het hectische, complexe karakter heeft plaatsgemaakt voor meer variatie. Carach Angren is een totaalpakket met elementen die hun oorsprong vinden in black metal. Feitelijk is dat niet veranderd. De muziek staat in dienst van het grote geheel. De rifftechnieken zijn wat eenvoudiger en hebben een groovender karakter, het slagwerk bevat minder blastbeats en de basgitaar staat prominenter in de mix. Met name de songstructuur is traditioneler. De nummers hebben een kop en een staart en schieten minder alle kanten op. Daardoor is Franckensteina Strataemontanus toegankelijker, zonder afbreuk te doen aan het complexe, gelaagde karakter. In basis is de kenmerkende stijl van Carach Angren ook op deze plaat herkenbaar.
Terug naar het verhaal. Franckensteina Strataemontanus straalt uit dat er veel tijd is gestoken in het onderzoek naar de vele puzzelstukjes die samen het verhaal vormen. Naast creatieve duizendpoten zijn Ardek en Seregor meesters in het vertellen van een goed horrorverhaal. De rode draad in de tracklist volgt het leven en het werk van Johann Konrad Dippel. Hij leidde een avontuurlijk leven, kwam vaak in de problemen en zat daardoor een paar jaar in de gevangenis. Hij publiceerde veel theologische werken, ontwikkelde met pigmentmaker Diesbach het Pruisisch blauw, maar is vooral bekend door de beenderolie die hij creëerde en die zijn naam draagt. Hij verbleef een periode van zijn leven in Leiden en publiceerde daar een proefschrift, waarin hij beweert een elixir vitae te hebben gevonden. Een universeel medicijn. Met het recept van zijn levenselixer probeerde Dippel het kasteel Frankenstein, waar hij is geboren, te kopen. Toen dat niet lukte, vertrok Dippel naar Wittgenstein en richtte daar in de buurt een laboratorium op. Daar zou hij een elixer hebben ontdekt dat hem in leven zou houden tot hij 135 jaar oud zou zijn. Hij schreef dat proefschrift een jaar voor hij op zestigjarige leeftijd stierf in 1734.
Operation Compass is een nummer dat in eerste instantie los lijkt te staan van het complete verhaal. Dat is niet zo. Oleum animale Dippelli werd tot in de negentiende eeuw in de apotheken aangetroffen als remedie tegen wormen en voor de behandeling van epilepsie. Het was een medicijn totdat de bewezen effectiviteit in twijfel werd getrokken. Omdat de olie onaangenaam ruikt, werd Dippelolie in de Tweede Wereldoorlog in Noord-Afrika gebruikt om putten te verontreinigen. Het water was ongeschikt gemaakt om te drinken, maar werd als onschadelijk voor de gezondheid bestempeld. Franckensteina Strataemontanus is meer dan de voorgangers een mengelmoes van feiten en fictie die je aanzet om zelf op onderzoek uit te gaan naar de achtergronden. Wat zijn die feiten, legendes en geruchten die in het verhaal verscholen liggen?
Feit is dat Dippel experimenteerde met kadavers. Zieloverdracht met kadavers was in die tijd een veelvoorkomend experiment onder alchemisten. Er is ten minste één aanklacht geweest waarin Dippel beschuldigd is van grafroof. Een aanklacht is geen bewijs. Necromancer vormt een brug van Dippel naar Kuno Hofmann, een veroordeelde necrofiel en seriemoordenaar. Hofmann, een doofstomme, kreupele Duitse arbeider, werd in 1972 na de moord op een verliefd stelletje gearresteerd. Hij had na de moord het bloed uit de wonden gedronken. Na zijn arrestatie bleek hij tevens een necrofiel te zijn. Der Vampir Von Nürnberg zocht zijn slachtoffers uit met overlijdensberichten in de krant. Zijn verhaal is te lezen in het boek Totmacher 1: Der Vampir Von Nürnberg Und Andere Unheimliche Kriminalfälle Deutscher Serienmörde, geschreven door Gerd Frank (2014).
Wat de plaat als geheel kenmerkt, is de aandacht voor details, zoals het snuiven van Seregor in Der Vampir Von Nürnberg. De geluideffecten die precies op het juiste moment klinken, de klanken van een theremin, de afgewogen balans tussen een fraaie orkestratie en bruut geweld, ieder detail ondersteunt het verhaal en draagt bij aan het luisterplezier. Dat geldt ook voor de variatie tussen de nummers. Door het industriële karakter van met name Monster en de titeltrack, komt een nummer als Sewn For Solitude, met een combinatie van weelderige orkestratie, een gastbijdrage van violist Nikos Mavridis en de brute agressie onder leiding van Namtar, sterker uit de verf. In Skull With A Forked Tongue is het vooral het gitaarwerk dat alle lof verdient. Dat valt vooral op doordat het gitaarwerk op deze plaat volledig in dienst van het geheel staat en minder agressief is dan op de voorgangers. Aandacht voor detail blijkt ook uit de mix en mastering door Robert Carranza (Marilyn Manson) en het schitterende artwork van Stephan Heilemann (Epica, Kamelot, Leaves’ Eyes).
Nog niet overtuigd? Beuister dan de majestueuze afsluiter Like A Conscious Parasite I Roam. Ardek heeft zichzelf overtroffen met deze compositie. Maar feitelijk geldt dat voor het album als geheel. Franckensteina Strataemontanus is wat betreft composities van een hoger niveau dan de voorgaande albums. Met recht een meesterwerk. De kers op de taart is de bonustrack Frederick’s Experiments. Dit nummer bevat de stijlkenmerken van Carach Angren in een notendop en gelukkig staat de track op alle versies van de release.
Tracklist:
1. Here In German Woodland
2. Scourged Ghoul Undead
3. Franckensteina Strataemontanus
4. The Necromancer
5. Sewn For Solitude
6. Operation Compass
7. Monster
8. Der Vampir Von Nürnberg
9. Skull With A Forked Tongue
10. Like A Conscious Parasite I Roam
11. Frederick’s Experiments (bonustrack)
