Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Arch Of Hell - One Day
Jaar van release: 2017
Label: MetalGate Records
Arch Of Hell - One Day
Een nieuwe sound (zowel mix als master) en een nieuwe coverart voor One Day van Arch Of Hell. Op dit debuut uit 2009 lag de muziek van de symfonische metalband nog in het straatje van Epica (maar dan met melodeath), terwijl er tegenwoordig meer metalcore-gericht wordt gespeeld. De Tsjechen vonden het echter tijd voor een oppoetsbeurt nadat de vraag naar deze eerste full-length was toegenomen.

Op One Day handelt elk nummer over een specifiek moment van iemand. Zo gaat Black Night over het uur van de wolf. In plaats van in slaap te vallen blijf je wakker en komt eerst de last van de wereld over je heen. In One Moment gaat men dieper in op het “Streben” van de Duitse filosoof Johann Gottlieb Fichte. Only For One Day en Romance Of Afterlife bevinden zich veel meer op het persoonlijke vlak.

Rise To Victory is een gelaagd intro met allerlei klassieke en folky melodieën die goed samengaan en een episch sfeertje bewerkstelligen. Utopia Treasure is het eerste reguliere nummer en hier hoor je direct de Anders Fridén-achtige screams. Deze doen behoorlijk afbreuk aan het luisterplezier. Ze zijn bijna lachwekkend. Jammer, want de melodieuze en gelaagde muziek is beslist aardig, al liggen de keyboardmelodieën soms wat op de muziek. En waarom het nummer langzaam uit laten sterven terwijl het nog in volle gang is?

Met de bijdrage van zangeres Tereza Nesvatbová is niet veel mis. Ze heeft een donkere en zuivere zangstem. De momenten waarop alleen de muziek en de frontvrouw te horen zijn, behoren tot de sterkste fases van deze release. Daaronder vallen de pianoballad Only For One Day en het bijna acht minuten (en daarmee wat te lang) durende (Sin)Cere World, dat geheel uit accordeon- en later pianospel bestaat.

In het tragere Romance Of Afterlife gebeurt iets bijzonders. De screams maken onverwacht plaats voor grunts. Dit type vocalen past veel beter bij de symfonische melodeath. Dit nummer behoort dan ook beslist tot de hoogtepunten. In One Moment gaat het echter weer mis. Ook in Fateful is dat het geval en dat is erg jammer, want ook daarin komen beslist hele aardige In Flames-riffs en -leads aan bod. In Cry For The Angels schakelt men heel even verrassend over op black metal met blasts, maar doorgaans klinkt de combinatie van melodeath en symfonische metal.

Er zit hoorbaar veel werk in One Day. Het is dan ook vooral jammer dat de screams roet in het eten gooien. Denk je de die weg, dan blijft er een aangename collectie songs over, waarvan bijna de helft uit rustige nummers bestaat. Die duren in de meeste gevallen wat te lang. Het songmateriaal is niet echt memorabel, maar bepaalde fases zijn prettig om naar te luisteren en meerdere tracks bevatten goede ideeën. Waar One Day teruggrijpt op de jaren negentig, laat opvolger Freakshow een veel moderner, strakker en volwassener geluid horen waarbij zowel de heldere zang van Tereza als de extreme vocalen verbeterd zijn. Twee heel verschillende platen dus. Als je zou moeten kiezen, neem dan de laatste en laat het debuut liggen.

Tracklist:
1. Rise To The Victory
2. Utopia Treasure
3. Black Night
4. Only For One Day
5. Fateful
6. (Sin)cere World
7. Romance Of Afterlife
8. One Moment
9. Cry For The Angel
10. Last Path To Oblivion
11. One Day (bonustrack)

Score: 65 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 19 januari 2018

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.