Alle bandleden gezond?

Voor zover ik weet wel, haha.

Keert het gewone leven in Duitsland al weer terug?

Ja, het voelt aan alsof we steeds meer naar normaal terugkeren als je buiten de deur bent. Ik denk dat er niet veel mensen denken dat het virus er nog is. Ik vind dat in sommige situaties nog wel vervelend, bijvoorbeeld als ze hoesten terwijl ze vlak achter me staan. We moeten nog wel mondkapjes op in de winkels, maar het afstand houden zoals in de eerste weken is er al niet meer bij.

Voor jullie als veel tourende band is het leven nu nogal in een ander ritme gekomen, want jullie zitten al een paar maanden thuis.

Ja, en dat gaat ook nog wel even duren. Normaal ben ik slechts wat weken of een paar maanden thuis tussen tours door, zoals in januari en februari, maar de huidige situatie vraagt om nogal wat creativiteit als het aankomt op in contact blijven met je fans. Gelukkig hebben we binnenkort twee albumreleaseshows waarop we ons kunnen voorbereiden. Ik vind het overigens niet vervelend om een tijdje thuis te zijn, zeker omdat ik niet het meest socialiserende type ben. Thuis voel ik me op mijn gemak. Toch mis ik het podium wel en daarom doen we die speciale concerten binnenkort ook.

Je hebt de tijd thuis goed besteed, want je hebt je eigen vocal booth gebouwd.

Ja, voor dat soort dingen heb ik nu tijd. Het zorgt ervoor dat ik op een comfortabele wijze aan het werk kan zijn.

Een leuk idee trouwens, die Autokinokonzerte, zoals jullie die zo mooi noemen.

Ja, het lijkt me een bijzondere ervaring. Het is iets dat we nog nooit eerder hebben gedaan. Als je het goed doet, kan het heel positief uitpakken. Het is hoe dan ook speciaal. Ik denk als het hele virus tot de verleden tijd behoort, dat we geen Autokinokonzerte meer te zien krijgen. Mensen kunnen niet drinken omdat ze moeten rijden en er kunnen veel minder mensen bij zo’n concert aanwezig zijn dan bij een regulier optreden. Allemaal van die dingen die je niet leuk vindt aan een concert.

Hoe bereiden jullie je voor op die optredens? Individueel of komen jullie samen?

We komen bij elkaar. We hebben laatst een videoshoot gedaan voor de single en voor de reclamespotjes op tv. Dit was belangrijk voor de band. We doen echter geen dingen die niet nodig zijn, dus er is elke keer overleg of iets echt nodig is. We oefenen wel samen, maar niet zoveel als we normaal gesproken zouden doen. Voor mij maakt het niet uit of we één of twee keer in de week oefenen. Dat maakt het verschil namelijk niet.

Is jullie setlist vooral gebaseerd op de nieuwe songs of wil je vooral een mix laten horen?

We beperken ons niet tot de nieuwe songs. Er zijn altijd nummers die je moet spelen, omdat de fans anders kwaad worden als je ze niet speelt. Misschien doen we ook nog wel iets verrassends halverwege.

Van de nieuwe songs springen bijvoorbeeld het titelnummer, Wounded Healer en I Won’t Surrender eruit. Vooral laatstgenoemde is een gevoelig nummer.

Inderdaad. Het was eigenlijk een verrassing voor me dat ik dat nummer schreef. Ik wilde eigenlijk een uptemponummer schrijven tijdens een songwritingsessie in Berlijn, maar er kwam een ballad uit, haha. Het gaat over een periode in 2016. Ik had niet verwacht dat ik daar een tekst over zou gaan schrijven, maar nu is het dus toch gebeurd. Ik hoefde er ook niet meer over te schrijven. Het was immers al gebeurd en ik hoef er niet meer bij na te denken. Toch moet het blijkbaar zo zijn. Het is dus echt een heel persoonlijk nummer en daarom ook belangrijk voor me. Ik hoop dat mensen kunnen voelen hoeveel er van mezelf in zit. Ik had het heel zwaar in de studio.

Human heeft ook die diepere lading.

Ja, ik hou van het hele album, maar naast I Won’t Surrender is Human van begin af aan al een van mijn favorieten geweest, vooral de versie met alleen zang en akoestische gitaar. Ik hou van de diepte. Het is bovendien geen pretentieuze track of single.

Human komt na een set nummers die een heel positieve vibe uitstralen. Is dat positivisme ook het hoofdthema van het album?

Het was meer dan ooit tevoren belangrijk om dat positivisme naar voren te laten komen, inderdaad. Ik ben een positief ingesteld persoon, dus ik vond dat dat ook op het album terug moest komen. Natuurlijk heb ik ook weleens een dag of momenten dat het wat minder gaat, maar ik geef er dan toch een positieve draai aan. Het hele album schetst een proces van jezelf leren begrijpen en dat andere mensen niet over jouw leven kunnen beslissen hoe dat eruit zou moeten gaan zien. En zelfs al heeft Human donkere metaforen, toch handelt het over dat je over je eigen leven beslist, ook al weet je dat je uiteindelijk doodgaat.

Waarom staat er een diagonale streep door de o in de titel?

Ik kan het helaas niet romantiseren. Het is slechts een beslissing op grafisch gebied. We willen in alle uitingen over het album een eenheid uitstralen.

Voor Heart Of The Hurricane (2018) hadden jullie wat meer voorbereidingstijd dan voor Lost In Forever (2016). Hoe was dat dit keer?

We hadden nog meer tijd. We hebben genoeg tijd gehad voor Heart Of The Hurricane, maar er was geen tijd om dingen uit te proberen. Die hadden we nu wel. We hebben zes maanden eraan kunnen werken en toen we de songs aan het label voorlegden, vonden ze alles mooi. Voor Heart Of The Hurricane hadden we ook een half jaar, maar daarin moesten ook de opnamen afgerond worden. Nu hadden we die zes maanden voor alleen het schrijven.

Je hoort dat bijvoorbeeld terug in het titelnummer, waarin meer elementen bij elkaar komen, zoals keyboardmelodieën.

Dat is inderdaad het beste voorbeeld. We hebben daar nog wat dingen aan toegevoegd om de track nog sterker te maken, zoals elektronische en atmosferische elementen. We hebben ook besloten minder symfonisch te werk te gaan, ten faveure van de elektronica. Dat experimenteren kon alleen met de ruimere beschikbare tijd. Normaal gesproken luisterden we tijdens onze tour naar de versies. Nu konden we dat veel meer op ons gemak doen en beter analyseren wat de nummers nog sterker zou maken.

Met welk team hebben jullie de songs geschreven?

Vooral met Allison Music hebben we veel samengewerkt. Met Sascha (Paeth, producer - red.) hebben we ditmaal niet samengewerkt. We hebben het wel geprobeerd, maar op een of andere manier sloten de schema’s niet op elkaar aan. Ik weet echter zeker dat we in de toekomst weer met hem samen gaan werken. We hebben met Vincent Sorg gewerkt in Principal Studios en met veel anderen. We hebben delen zelf geschreven en ideeën van anderen daaraan toegevoegd.

Wounded Healer is een duet met Elize Ryd (zangeres van Amaranthe – red.). Hoe ben je op dat idee gekomen?

De eerste keer dat ik haar in levende lijve heb ontmoet, was toen we samen in Finland hebben opgetreden. We speelden daar vier shows met hen. Ik kende natuurlijk de muziek van Amaranthe al. Ik beluister de nummers tijdens het sporten. Ik vind haar stem prachtig en ik vind het knap dat ze het live ook prima kan. We hebben het er in Finland over gehad om samen een tour te doen en die is ook uiteindelijk gepland. Ook wilde Elize wel een duet opnemen. Tijdens de tour met Sabaton moest dat gaan gebeuren, maar dat waren zulke drukke dagen dat ze er niet aan toekwam. Amaranthe heeft op de vrije dagen ook nog eens headlineshows gespeeld. Na de tour werd ze ziek. Daar heb ik ook ervaringen mee, helaas. Op een gegeven moment hadden we nog maar drie dagen tot de deadline, maar het is toch gelukt om haar bijdragen op te nemen en te mixen.

En alle mannelijke vocalen zijn van Chris (Hermsdörfer, gitarist – red.)?

Ja.

Jij speelt zelf saxofoon. Horen we dat instrument terug aan het begin van Wounded Healer of is het vervormde zang?

Het is zang wat je hoort die met allerlei effecten vervormd is.

Je speelt tijdens akoestische streams piano en gitaar. Op albums doe je dat nog niet.

Dat komt omdat ik twee goede gitaristen om me heen heb. Ik speel normaal gesproken alleen gitaar en piano als ik nummers schrijf. Op albums beperk ik me tot zingen. Ik ben te perfectionistisch om ook nog gitaar-, saxofoon- of pianopartijen in te spelen.

Als we het toch over zang hebben: ik hoor wat gospel in de achtergrondzang. Is dat iets waar je in de toekomst meer mee wilt doen?

Ja, want ik hou erg veel van gospelkoren. We hebben samengewerkt met Amanda Somerville en iemand anders (King – red.) die zonder problemen de laagste en hoogste noten haalt.

Heb je bijgedragen aan de teksten.

Ik werk altijd met anderen samen omdat mijn Engels niet optimaal is. Toen ik jong was, draaide voor mij alles om de muziek. De teksten besteedde ik veel minder aandacht aan. Hoe ouder ik word, hoe meer ik waarde ik hecht aan goede teksten. Op het nieuwe album heb ik dan ook aan elke track bijgedragen en heb ik desondanks toch behoefte aan mensen om me heen die me helpen met een goede vertaling van bijvoorbeeld metaforen.

Wat zijn de toekomstplannen voor Beyond The Black nu touren op korte termijn er niet inzit? Ik vernam het gerucht dat er al songmateriaal in de maak is voor het volgende album.

Ik begin pas met schrijven als Hørizøns uit is, want anders raak ik in de war. We moeten afwachten. Op de releasedatum komt er nog een single uit en daarna doen we de twee Autokinokonzerte. Daarna is veel nog onzeker, maar we hopen de fans weer snel te zien uiteraard.