Jullie eerste release is de ep I uit 2016. Hoe is dat allemaal zo gekomen?

De ep was gewoon nodig om het balletje aan het rollen te krijgen. We hadden een handjevol nummers waar we tevreden over waren en om grotere shows te kunnen spelen, hadden we simpelweg iets nodig om te kunnen laten horen. Een heel album was financieel niet haalbaar. Bovendien hadden we daar ook niet genoeg materiaal voor. Vandaar de 4-tracks ep I.

Hoe verloopt het schrijfproces bij jullie?

Meestal schrijft ieder voor zich en gooit dat vervolgens in Guitar Pro. Zodra we genoeg materiaal hebben waar we tevreden mee zijn, smeden we dat samen tot iets wat op een nummer lijkt. Dat gebeurt allemaal via internet. Daar gaan we vervolgens mee aan de slag in het oefenhok tot we een volledig nummer hebben. En dan blijkt dat we het allemaal niks vinden en moeten we weer opnieuw beginnen. Ik heb zo’n hekel aan deze band, haha.

Wonen jullie ver van elkaar vandaan dat jullie zoveel online doen?

We wonen maximaal twintig minuten rijden bij elkaar vandaan, maar online is gewoon veel makkelijker. We zien elkaar wekelijks in onze oefenstudio in Coventry. Dat bevalt ons goed.

Hoe is de band tot stand gekomen?

Na jarenlang in verschillende metalcorebands te hebben gespeeld, waren Dan en ik wel een beetje klaar met die muziek. We wilden iets met meer ballen. Conjurer is eigenlijk een soort wraakactie op die scene, haha. In het begin waren we vooral geïnspireerd door The Black Dahlia Murder en Gojira, maar tegenwoordig kan eigenlijk alles wel een inspiratie zijn. Door ons niet blind te staren op onze eigen smaak voorkomen we dat we klinken als andere bands.

Wat is de betekenis van de bandnaam?

Dat was meer een ingeving dan dat het goed doordacht was. We moesten een bandnaam verzinnen voor ons eerste optreden. In eerste instantie hadden we 'Black Nest', maar toen kwamen we erachter dat dat een dorp in Hampshire is.

Afgelopen mei waren jullie op tour met Employed To Serve. Hoe ging dat?

Het was geweldig. We hebben in een aantal zalen gespeeld waar we nog niet eerder hadden gestaan. Ook hadden we veel lol met de jongens van het voorprogramma: God Complex. We zijn gek op optreden. We hebben altijd enorm veel lol samen.

Employed To Serve was met gemak de meest ervaren band van de tour. Wat heb je ervan geleerd?

Zij zijn echt ongelooflijk professioneel; een rolmodel voor professionele bands. Het is ongelooflijk hoe ze elke avond weer een foutloze show afleveren. Daar komt hun houding op tour nog eens bij. Erg inspirerend.

Eind november gaan jullie op tour met Conan. Hoe is dat tot stand gekomen?

Zij hebben ons gevraagd, als ik me niet vergis. Dat ging overigens gewoon via ons boekingskantoor. We hebben al eerder met Conan gespeeld en zo kennen we de zanger ook. Ik kijk wel echt tegen hem en zijn band op. Ik voel me vereerd om met een van de beste Engelse bands in het genre te mogen touren.

Dit jaar zag Mire het levenslicht, wat kun je ons daarover vertellen?

Mire is het resultaat van drie jaar schrijven, oefenen en optreden. Sommige tracks bestonden al voor de release van I, maar er zijn er ook een paar die pas vlak voordat we de studio ingingen af waren. Er is verder geen wezenlijk verschil in het schrijfproces ten opzichte van I.

Wat betekent de albumtitel?

Die komt van het nummer The Mire op het album en heeft een dubbele betekenis. Mire is als een moeras dat je naar beneden trekt terwijl je probeert om erdoorheen te ploeteren. Er is een enorme natuurvibe in dat nummer. Dat geldt eigenlijk voor het hele album. We voelen ons ook verbonden met het Britse platteland. De tweede betekenis is meer metaforisch. Een complexe, vervelende situatie. Ik hoop dat dat het gevoel is dat je aan het album overhoudt.

Wie schrijft de teksten?

Meestal schrijft Dan (Nightingale, gitaar/zang) ze, maar ik heb ook hier en daar wat bijgedragen. Sowieso komt iedereen wel eens met een idee of een betere verwoording.

Het merendeel gaat over persoonlijke ervaringen en de maatschappij in het algemeen. Is dit bewust?

We hebben geen specifieke boodschap uit te dragen en we hebben ons nooit beperkingen opgelegd als het gaat om waar we over schrijven. Het is maar net wat er goed bij een nummer past. Dan’s teksten zijn altijd erg beeldend. Dat vind ik knap. Ze zijn vaak geïnpsireerd door traditionele vertellingen en oude films. Door oude taal te gebruiken, krijgen de teksten een soort ouderwetse, haast klassieke grandeur. Iets wat echt ontbreekt in de metal van vandaag. Maar er is geen hoger doel of verhaal dat we te vertellen hebben. Het belangrijkste is dat de tekst goed bij het nummer past.

De recensies zijn nogal lovend en ongetwijfeld ver boven jullie stoutste verwachtingen. Ik kan me zo voorstellen dat dat ook een bepaalde druk met zich meebrengt. Hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

Het is inderdaad nogal overweldigend. Het is natuurlijk fantastisch als hard werken en creativiteit beloond wordt, maar op zich gaat het ons daar niet om. Zolang we zelf achter onze muziek staan, maakt het voor ons geen zak uit of de rest van de wereld er een hekel aan heeft. Zodra we het gevoel hebben dat we omwille van iemand buiten de band niet kunnen doen wat we willen doen, kappen we ermee.

Jullie label omschrijft jullie als "Opeth at their heaviest, Mastodon at their earliest, Neurosis at their most blunt, and Gojira at their most venomous." We zijn tegenwoordig wel bekend met de superlatieven van labels, maar dat is nogal wat. Hoe denken jullie erover? Zijn jullie het ermee eens?

Het is eigenlijk best raar om vergeleken te worden met zulke iconische bands. Helemaal als je bedenkt dat het onze grote voorbeelden zijn. Maar uiteindelijk is ons doel om van zoveel mogelijk verschillende invloeden iets mee te pakken. Het doel is om een album te maken dat niet klinkt als één van die bands. We willen klinken als onszelf, als Conjurer.

Welke andere bands hebben jullie beïnvloed?

Die lijst verandert continu en wordt ook steeds langer. Het is trouwens lang niet altijd alleen de muziek die ons inspireert. Het kan ook gaan om estethiek, arbeidsmoraal of wat dan ook. Maar om toch een paar namen te noemen: Oathbreaker, Employed To Serve, Wren, Baroness, Pijn en Armed For Apocalypse.

Onlangs zijn jullie aan de line-up van Euroblast toegevoegd. Op het hoofdpodium nog wel. Kijken jullie ernaar uit?

Ja, we kunnen haast niet wachten. Dit is ons eerste Europese festival en we hadden totaal niet verwacht dat we dan gelijk op het hoofdpodium zouden staan. We voelen ons enorm vereerd. We hebben ontzettend veel goede dingen gehoord over Euroblast dus om daar te kunnen spelen is fantastisch. Bovendien zijn we zo ongeveer de minst ‘tech-metal'-band van het festival. Dat is altijd leuk.

Heb je nog plannen voor de toekomst? Kunnen we nog een Europese toer verwachten?

We hebben plannen zat. Grootse plannen zelfs. We komen zeker terug naar Europa. Reken daar maar op.