Allereerst gefeliciteerd met Royal Thunders nieuwe album WICK, dat op 7 april uitgebracht wordt. Ben je doorgaans zenuwachtig wanneer je een nieuwe plaat uitbrengt met de band?

Dankjewel. In de eerste week van de release maak ik me in eerste instantie wel even zorgen over wat iedereen ervan vindt. Mijn eerste gedachte is altijd dat ze er misschien negatief over gaan denken. In grote zin maakt het eigenlijk niet uit of mensen het leuk vinden of niet.

Jullie zijn van platenmaatschappij veranderd. Van Relapse naar Spinefarm. Hoe is dat tot stand gekomen?

Ons contract met Relapse liep af. We leverden Crooked Doors bij hun in. Voordat we verder wilden gaan, benaderde Spinefarm ons al. We waren heel blij om met hen te werken. Ik denk dat ze goed bij ons passen.

Het laatste album was een oprecht en emotioneel beladen album met veel persoonlijke songteksten van jou. Qua lyrics lijkt dat meer een terugkijk-album te zijn. Wat voor een plaat is WICK op het gebied van de songteksten?

Ik denk dat elk album dat we maken altijd wel eerlijk en emotioneel zal zijn. Dat is onderdeel van hoe ik ben en dat vertaalt zich door naar het album. Terugkijkend stond ik bij het schrijven van Crooked Doors niet helemaal met beide benen op vaste grond en was ik op zoek naar antwoorden. Bij het schrijven voor WICK had ik het gevoel dat ik de antwoorden had. Ik had te maken met andere levensgebeurtenissen en gemoedstoestanden.

Luisterend naar WICK lijkt het alsof jullie het geluid van Crooked Doors omarmen en verder geperfectioneerd hebben. Hoe zie jij dat?

Als band hebben we nooit een plan wanneer we de studio in gaan. We weten niet wat we gaan doen en hoe het gaat klinken. Het is niet onze stijl om bewust bezig te zijn met onze sound en het perfectioneren ervan. Alles komt een beetje op ons af. We gaan mee met het moment en wie weet? Voor ons is het ook een verrassing hoe het gaat klinken.

Jullie hebben als band een bepaalde, gezonde koppigheid en bepaald bewustzijn. Als je dit hebt, kun je denk ik ook comfortabeler van een heavy song als The Sinking Chair naar het veel kwetsbare Plans schakelen.

Misschien, maar het komt misschien ook omdat we misschien allemaal ADHD hebben haha. Bij ons gaat het vaak alle kanten op. Ik zou niet alleen metal kunnen spelen, alhoewel ik soms wel eens een blackmetalband wil starten, waarin ik de rest van mijn leven kan spelen. Dat zou zo gaaf zijn! Nee, ons beperken tot een ding doen is niets voor ons. Dat lijkt me zo saai. Zo zijn we ook niet als mensen.

De groep klinkt zelfverzekerder op WICK. Ben je als zangeres ook zekerder geworden?

Nee, niet echt. Iedereen in de band komt zichzelf wel eens tegen. Ikzelf denk nog heel vaak: “Wat ga ik nu doen? Is dit wel creatief genoeg? Maak ik wel de goede keuzes voor de liedjes?” Voor mij is het heel vaak frustratie en onzekerheid. Maar ja, we zijn allemaal maar mens. Soms heb je het zekere gevoel waardoor je er vol voor kunt gaan, maar het is geen bewuste zelfverzekerdheid en het tegenovergestelde van arrogantie. Ik probeer gewoon om niet op te geven en door te gaan en het proces compleet te maken. Een album te maken dat eerlijk is, waar iedereen hard aan gewerkt heeft.

Er staat een aantal nummers op WICK die uitdagende zanglijnen hebben met veel wendingen, waaronder Tied. Dat lijkt me een moeilijk nummer om te zingen…

Tied? Dan moet ik even nadenken, omdat we alleen met werktitels in de studio hebben gewerkt en die zijn zo vreemd. Is dat het nummer dat start met een piano? Nee? Het derde nummer van het album? Ik heb zelfs het album nog nooit beluisterd in de juiste volgorde haha. Oh, ik weet het al. Die heeft inderdaad wel wat wendingen. We hebben al een hoop liedjes van het nieuwe album live gespeeld. Die hebben misschien wel veel wendingen, maar je moet het simpelweg gewoon doen.

Jullie hebben een videoclip opgenomen voor het nummer April Showers. Waar is deze opgenomen?

In North-Carolina, op een grote landbouwgrond, waar een soort van spookhuis op staat. Het is een enorme lap grond en de eigenaars gebruiken deze elk jaar voor uiteenlopende thema’s. Het huis heeft een tunnel die we gebruikt hebben voor de videoclip. Ik heb van tevoren het thema en het concept van de man in de tunnel bedacht. Gek genoeg voldeed de locatie perfect aan mijn omschrijving en verliep alles perfect.

Aan het einde van het nummer We Never Fell Sleep zit een a capella-stuk met een koortje. Hoe is dat idee ontstaan en wie zijn er allemaal te horen in dat stuk?

We Never Fell Sleep is denk ik de laatste track waar ik aan gewerkt heb. Eigenlijk wilde ik deze als eerste doen, maar ik had er aanvankelijk nog geen goed idee voor. Alleen dat ik een koor wilde gebruiken. Dat is ook het allereerste liedje waarin iemand anders zingt behalve ik. In de verzen hoor je wat vreemde, pratende vocalen van onze tweede gitarist Will Fiore. In het koor aan het einde hoor je een aantal mensen: twee broers van de countryband The Van Lears (ze zijn geweldig), Will, ik, Blaze Pearson (de man die mij bas heeft leren spelen. We zaten vroeger samen in een deathmetalband) en Ethan Gabriel Jack van de pop-/rockband The Locksmyth.

Op WICK zijn er ook weer cello- en pianostukken te horen. Wie speelt die instrumenten?

Ik speel alle piano- en contrabas-stukken op onze albums. Voor de cello gebruiken we altijd Matt Jarrard. Hij is een geweldige cellist en doet vaker gastbijdrages op albums. Hij heeft ook net wat cello-werk gedaan voor het nieuwe Cloak-album. Hij is een geweldige artiest. Ik wil heel graag cello leren spelen.

Jullie staan op het punt om te toeren in Noord-Amerika toch?

Klopt, op 2 april begint de tour met Brant Bjork en Black Wizard. En een drietal shows met Pentagram.

Gaan jullie op deze aankomende tour nieuwe nummers spelen?

We hebben vanavond bandrepetitie en we gaan dan een paar nieuwe nummers oefenen. We hebben tot dusver ongeveer drie of vier nieuwe liedjes per show gespeeld en we gaan proberen om er nog wat meer te spelen op de aankomende toer.

Hebben jullie nog plannen voor een Europese tour dit jaar?

Oh ja, we willen zeker proberen om aan het einde van de zomer dan wel het begin van de herfst naar Europa te komen. John en ik waren daar net nog om wat promotionele dingen te doen, maar het is jaren geleden dat we echt een Europese tour hebben gedaan. Het lijkt me dan mooi om dan van elk album iets spelen.

Wil je onze lezers verder nog iets meegeven?

Ik wil vooral zeggen dat het tot nu toe een eer en inspiratiebron is geweest dat mensen de tijd nemen om onze muziek te beluisteren en beleven. En dat ze ervan genieten en ons steunen en meeleven. We kijken ernaar uit om mensen te ontmoeten bij de shows en de muziek samen te beleven. We zijn daar erg dankbaar voor en willen dit nog vele jaren blijven doen.