Ik was nog nooit in ’t Ukien geweest, maar gelukkig wijst het navigatiesysteem mij de weg door de oude Hanzestad. Net als ik denk dat de doodlopende weg nergens toe leidt, is er aan het einde ervan toch licht in de duisternis en staan er wat metalheads bij een gebouw. “Hier moet het zijn”, denk ik en parkeer mijn auto voor de deur. Inderdaad, hier is het. Het is koud buiten en ik ga dus snel naar binnen. Het gebouw ziet er verzorgd en modern uit. Het is er niet heel ruim, maar ruimschoots toereikend en gezellig. Het personeel is vriendelijk en we gaan er eens goed voor staan (of hangen aan de bar) bij het eerste optreden van vanavond.

“Goedenavond, wij zijn La-Ventura”, verwelkomt zangeres Carla van Huizen ons. Vorig jaar zag ik de melodische metalband in Arnhem spelen, maar toen stond het gitaargeluid bijna onhoorbaar in de mix. Dat is vandaag gelukkig veel beter. Hierdoor komt de melodie veel beter uit de verf en ook de samples zijn duidelijk genoeg aanwezig. Er staat wel veel galm op de vocalen, maar dat is niet storend. De zang is zuiver en de lange uithaal in Trefoil is indrukwekkend. Er komen veel nummers van de meest recente cd White Crow langs, maar er is ook een verassing. Op de setlist staat het nieuwe As I Lay Dying, dat over een paar maanden op een ep zal verschijnen (een nieuwe full-length staat voor volgend jaar gepland). Samen met Trefoil en Song For An Idiot behoort dit nummer tot de sterkste tracks van vanavond. Een actieve podiumpresentatie en een mooie set maken van La-Ventura een goede openingsact. Het applaus van het publiek is dan ook welverdiend.

De tweede groep die vanavond het podium mag betreden, is Sin7sinS. Eind vorig jaar bracht de metalformatie Purgatory Princess uit, waarover ik gematigd positief was. Live overtuigt de band mij vandaag veel meer. Met name de gitaarpartijen zorgen voor een lekker vol en vet geluid en de ritmesectie brengt veel power. Ook de samples staan goed in de mix. Het geluid staat wat hard, maar net als bij de openingsact wel goed. Opvallend prominent zijn de geslaagde grunts en de heldere zang van Gen Morphine. Het enige wat me af en toe tegenvalt, is de zang van Lotus. Met name tijdens de eerste paar nummers zit ze er regelmatig naast, maar vanaf Stronger gaat het gelukkig veel beter en zijn Take Your Hands Off Me en Jerusalem de toppers van de set.

Op de ballad Bittersweet Dreams na, komt de hele recente cd Purgatory Princess voorbij. We krijgen ook nog een paar nummers van Carnival Of No Tomorrow te horen. Hiervan wordt Brimstone Ignition niet heel strak gespeeld, maar overtuigt Jenkins Nightmare wel, mede dankzij de actieve podiumpresentatie. Met name bassist Corbin Crow toont zich zeer beweeglijk en loopt met iedereen te dollen, een leuk gezicht. Ook de andere muzikanten laten zich van hun goede kant zien. Sin7sinS verrast mij in positieve zin en overtuigt mij live meer dan op cd. De musici leveren een sterk optreden af in aanwezigheid van een goed gevulde zaal, waarvan een deel specifiek voor deze Nederlandse metalformatie gekomen is.

Na een korte pauze is het de beurt aan de hoofdact Sleeping Romance. Vandaag is het derde optreden van de Italianen op Nederlandse bodem in de serie van vier. “The Netherlands is our second home”, volgens gitarist/componist Federico Truzzi. Hij steelt naast de zomers geklede zangeres Federica Lanna de show. Met zijn gebrekkige Engels (inclusief zeer vermakelijk accent) laat hij weten zeer dankbaar te zijn dat ze hier zoveel fans hebben, meer dan in welk land dan ook, inclusief Italië. Zijn verzoek om 1, 2, 3, Il Metalo te roepen komt wat vreemd over in eerste instantie, maar zijn passie en enthousiasme werken aanstekelijk op zowel de andere bandleden als op het publiek en daardoor doet toch iedereen mee.

Een paar jaar geleden bracht het gezelschap het debuut Enlighten op de markt en vandaag komen daarvan de pittigere nummers aan bod, een goede keuze. Live komt het materiaal goed tot zijn recht. Het vijftal muzikanten speelt goed strak en door het goede geluid komen ook de solo’s van de bassist en gitaristen goed uit de verf. Hiermee maken de heren veel indruk en ook de zangeres laat zich gelden. Federica is klein van stuk, maar groots van prestatie. Haar stem is loepzuiver gedurende de hele set en ze tilt daarmee het geheel naar een hoger niveau. Ondanks het feit dat een aantal bezoekers onbekend lijkt te zijn met het materiaal van de symfonische metalband, reageert men positief.

Er is nog wat tijd over en daarom komen de rondreizende muzikanten nog eenmaal het podium op voor een toegift. Opvallend genoeg is dat opnieuw The Promise Inside, dat al eerder in de reguliere set ten gehore werd gebracht. Toch is het een mooi nummer om de geslaagde avond mee af te sluiten. Drie bands lieten zich van hun sterke kant zien en kregen het publiek goed mee. Dit soort avonden is beslist voor herhaling vatbaar. Ik mag alvast verklappen dat Sleeping Romance van plan is om het najaar weer naar Nederland te komen, dus houd de concertagenda in de gaten.

Met dank aan Fred Helders Photography voor de foto's.

Setlist Sleeping Romance:
1. Enlighten
2. Passion Lost
3. The Promise Inside
4. Soul Reborn
5. Free Me
6. Fire & Ice
7. Finding My Way
8. Devil’s Cave

Toegift:
9. The Promise Inside

Setlist Sin7sinS:
1. Heart Of Stitches
2. Different Place, Different Stage
3. Stronger
4. Take Your Hands Off Me
5. No Tears Left
6. Jenkins Nightmare
7. Jerusalem
8. The Great Illusion Of Control
9. Say What You Want
10. Brimstone Ignition
11. A Touch Of Pandora

Setlist La-Ventura
1. Falling Down
2. Cry
3. Trefoil
4. As I Lay Dying
5. White Crow
6. Watch Me Go
7. Song For An Idiot

Sleeping Romance

Sin7sinS

La-Ventura