Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Concertreview

Machine Head en Darkest Hour
Op 4 december 2014 in Tivoli, Utrecht
Tekst door Lana
Precies twintig jaar geleden deed Machine Head met de release van het legendarische Burn My Eyes de metalwereld op zijn grondvesten schudden. Sinds deze overdonderende binnenkomer is Machine Head een absolute blijver gebleken. Vele gedaantes heeft de band aangenomen, vele metalstijlen zijn besnuffeld en aangehaald, vele monden hebben de band geprezen en afgezeken, Machine Head blijft album in, album uit gewoon doen waar de band op dat moment zin in heeft. Over één ding zijn vriend en vijand het overigens altijd eens: Live is Machine Head een onbetwiste champion. Een bulldozer, een aardverschuiving, een stalen zweep na wiens zwiep niemand op de been staat. Geen wonder dus dat men massaal weer naar Tivoli is afgereisd, waar Machine Head het Nederlandse optreden van de Bloodstone & Diamonds-tour geeft.

Voorprogramma Darkest Hour zorgt nog niet voor erg veel roering in de Ronda. Nu Devil You Know niet meegekomen is, is deze band het enige voorprogramma van vanavond en dat lijkt voor de bezoekers geen groot bezwaar te zijn. Het voorprogramma is vandaag grotendeels een formaliteit. Het is vooral wachten op Machine Head, ondanks dat ook Darkest Hour inmiddels ruim veertien jaar meedraait… Grappig hoe de metalcore-trend uit de VS nauwelijks voet aan de grond heeft gekregen in Nuchter Nederland.

Desalniettemin doen de Darkest Hours hun best om de rode loper voor de hoofd-act zo goed mogelijk uit te rollen. Deze band heeft meer albums dan Machine Head, en ook dit jaar heeft de band weer een nieuw plaatje uit, dus wordt de set een bonte mix tussen oud (The Sadist Nation), splinternieuw (Anti-Axis) en van alles daartussen (oa Love As A Weapon en A Paradox With Flies). Met dubieuze humor, een vleugje zelfspot en toch ook wel een roep om wat actie, praat zanger John Henry de set aan elkaar en zowaar ontstaat er op het laatst zelfs nog een genade-pitje. Als de band met With A Thousand Words To Say But One het laatste nummer aankondigt, klinkt er luid applaus en kan het podium een goede vijf minuten later klaar worden gemaakt voor Machine Head en taait Darkest Hour af richting de merchtafel.

Na een vlotte ombouwpauze gaan de lichten uit, beginnen de intro-tunes te lopen en betreedt Machine Head dan eindelijk het met Machine Head-memorabilia volgep(l)akte podium. Dacht de kritische bezoeker aan de attributen en de keurig gecoördineerde outfits van de heren te zien dat de band eindelijk de beruchte knieval voor commercie heeft gemaakt, de opener Imperium vergruist het loze gemekker voordat de monden überhaupt open kunnen. Yep, Machine Head wordt gestyled, maar onder de overigens niet al te dikke laag van mooie aankleding schuilt nog steeds een ongetemd podiumbeest en deze breekt vanaf het eerste nummer moeiteloos door het plamuur heen.

Ongeacht wat Machine Head op cd doet, live stijgt de band altijd (in ieder geval al die keren dat ik ze gezien heb) boven zichzelf uit. Rob Flynn is en blijft een frontman van formaat, maar naast professioneel muzikant is het ook gewoon een enthousiaste dude wiens stem de gezapigste nummers op de planken een rauwe, agressieve of juist een emotionele twist geeft. Ongeacht of hij moet brullen of zingen, zijn tonen zijn oprecht en houden niet alleen stand, maar zorgen er ook voor dat de grootste kerels met de diepste frons in het voor- en achterhoofd uit volle borst ‘this is our last goodbye’ gaan meejengelen.

Ook de sfeer in de zaal is geweldig. Jong en oud staan door elkaar en vanaf de eerste tonen kolkt de massa non-stop, afgezien van de cleane meezingpassages die dan luidkeels worden meegezongen. Showman Flynn speelt een bij voorbaat gewonnen wedstrijd. Op zijn verzoek gaan handen, vuisten, middelvingers en God mag weten wat nog meer de lucht in, worden circlepits gearrangeerd en voordat Darkness Within uiteindelijk ten gehore wordt gebracht, blikt de goedgemutste zanger onder begeleiding van zijn akoestische gitaar terug op de eerste jaren van Machine Head, de release van Burn My Eyes en het optreden op Dynamo 1995. Zo wordt de grootse show ineens heel intiem.

Op pak `m beet driekwart van de set heeft Rob Flynn nog een verrassing in petto. Niet alleen wordt het nummer Supercharger voor het eerst sinds 2002 weer afgestoft, ook daagt Flynn het publiek uit tot een heuse drankvangwedstrijd Pantera-style. Vanaf het podium slingert hij gevulde bekers in aangewezen richtingen en juicht hij luidkeels als de beker in de lucht wordt vastgegrepen. Utrecht levert hem in ieder geval een mooie score op: Drie uit drie!

Ons werd kort na aanvang een lange avond vol muziek beloofd en daar is geen woord van gelogen, want pas na ruime twee uur en een kwartier houdt Machine Head het voor gezien. Natuurlijk waren Old (en het dak ging er definitief af!) en Halo de afscheidstunes en leeg maar opgeladen gaat het publiek weer richting het bed (of de kroeg). Wat een geweldige show van een geweldige live-band!

Setlist Machine Head:
1. Imperium
2. Beautiful Mourning
3. Now We Die
4. Bite The Bullet
5. Locust
6. The Blood, The Sweat, The Tears
7. Ten Ton Hammer
8. In Comes The Flood
9. Darkness Within
10. Bulldozer
11. Killers & Kings
12. Davidian
13. Sail Into The Black
14. Supercharger
15. Aesthetics Of Hate
16. Game Over
17. Old
18. Halo

Pitfest

Reactie van een Metalfan op 27-12-2014 om 21:51u


steekt echt boven alles uit. de muziek als eerste en dan de geweldige uitstraling.

Reactie van TripleM op 28-12-2014 om 16:48u


Die drankvangwedstrijd doet ie elke keer. Ik ben het wel een beetje zat, plakkerige troep. Behalve dat was het weer een ijzersterk optreden van Machine Head!

Reactie van een Metalfan op 29-12-2014 om 10:51u


Machine Head doet het live altijd goed
Wel blij dat ik niet ben gegaan, want ik zou voornamelijk voor Devil You Know gegaan zijn, een van de betere releases van 2014

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.