Ashes To Ashes is een alternatieve metalband uit Genua, die vernoemd is naar het gelijknamige nummer van David Bowie. In 2010 kwamen pianiste/zangeres Marta ‘Polverina’ Vassallo, leadgitarist Paolo Schiavi en drummer Paolo Di Lorenzo bij elkaar. Het duurde even voordat de gewenste aanvulling in de personen van gitarist Enrico Cabona en bassist/vocalist Simone Moi was gevonden, maar daarna begonnen de Italianen nummers te schrijven. Moi vertrekt al kort na zijn aantreden, maar even snel is er een nieuwe bassist gevonden: Stefano Anentodio.

Het vijftal is ambitieus en vliegt naar New York om in Westfall Recording Company het debuutalbum Borderline in drie weken op te nemen. Ashes To Ashes speelt een mix van alternatieve rock en moderne metal. Denk aan Cranberries, In This Moment, Wheatus, Parkway Drive, Lacuna Coil, Flyleaf, Walls Of Jericho en Paramore. Het geheel heeft een heel licht en poppy, bijna kinderlijk karakter, hetgeen vrijwel volledig veroorzaakt wordt door het lieve stemgeluid van Marta. Ook de nette productie draagt eraan bij.

De sterkste liedjes zijn verspreid over de tracklist te vinden. De cd gaat voortvarend van start met het energieke Alice’s Song. Hierin valt naast het zuivere stemgeluid van Polverina ook de flitsende leads en het volle gitaarwerk in positieve zin op. In het rockende Ballad Of The Wolf mag ook de ritmesectie zich even laten gelden, al staat de bas zacht in de mix. De te dunne keyboardpartijen zijn beslist geen aanwinst in het geheel. Ze voelen kunstmatig en kinderlijk aan. Het pianowerk in Empty Bottles And Tears, dat een aangename eindfase inluidt, is dan wel weer mooi, net als het tokkelwerk in het akoestische Home, waar het stemgeluid van Marta prima tot zijn recht komt.

Het lieflijke karakter verdwijnt tijdelijk met het agressieve titelnummer, waarin de zangeres zich van een hele andere kant laat horen. Hierin wisselt ze haar cleane zang af met screams. Haar extreme vocalen zijn minder overtuigend dan haar heldere stem, maar in deze track zet ze de screams op de juiste momenten in. In Sleep en Hydra is de toepassing hiervan minder geslaagd. Het overtuigende, emotionele en melancholische Paradox Of Perfection had ook prima zonder gekund. Hierin keert overigens het luisterplezier bevorderende gitaarwerk terug.

Zo zijn er in elk nummer wel sterke zanglijnen (denk aan Dolores O’Riordan) of instrumentale ideeën, maar helaas ook altijd wel keyboardpartijen of screams die achterwege gelaten hadden mogen worden. Ashes To Ashes moet vooral de kunst van het weglaten beter onder de knie krijgen. Als ze de juiste balans daarin vinden, kan een vervolg op Borderline een hele sterke plaat worden. Het energieke en gevarieerde debuutalbum, waarop een jonge, enthousiaste band te horen is, laat die potentie horen. Er staan beslist mooie rock/metalnummers op, maar productioneel en op het gebied van songwriting moet er nog wel wat gebeuren.

Tracklist:
1. Alice’s Song
2. Ballad Of The Wolf
3. Borderline
4. Sleep
5. Paradox Of Perfection
6. Hydra
7. Change
8. Fire Of Desire
9. Empty Bottles And Tears
10. Vain
11. Home