Dead Quiet is alweer het derde bandje uit Vancouver dat in 2015 op mijn pad komt. Evenals We Hunt Buffalo en 88 Mile Trip trakteren deze Canadezen de luisteraar op een lekker potje stoner/doom. Ondanks het stoner/doom-stempeltje verschillen deze drie bands toch nog behoorlijk van elkaar. Dead Quiet kiest voor een rechttoe rechtaan-aanpak als basis en voegt daar op de juiste momenten enkele elementen uit andere muziekgenres aan toe.

Op de eerste helft van de plaat valt vooral op hoe lekker rauw Dead Quiet klinkt. The Sorceress en Foul Words knallen er meteen goed in. Zanger Kevin Keegan heeft een belangrijk aandeel in dit ongepolijste en grove geluid. De beste man heeft een heerlijke, karakteristieke strot en weet de songs hiermee naar een hoger niveau te tillen. Met name de uitspraak en tonatie van Keegan maken zijn stemgeluid erg prettig. Een van de betere tracks op deze release is God Was Wrong, een heerlijk venijnige song waarin akoestische passages kundig worden afgewisseld met knallend riffwerk aan het einde.

Een opvallende verschijning op dit schijfje is het melodieuze Home Is Where You Go To Die, dat iets weg heeft van een dronkenmansballade. Een apart, maar zeker geslaagd nummer. Het emotioneel beladen The Fall Of Me is nog zo’n hoogtepunt. Met banjo- en akoestisch gitaarspel begint het nog ingetogen. Via sfeervol toetsenwerk volgt er weer zo’n knallende overgang, zoals die zo al veel op deze plaat te horen zijn.

Al met al is er maar weinig kritiek op dit debuut te leveren. Dead Quiet blijkt mede door de variatie een verslavend plaatje te zijn. De Canadezen hebben nog geen platendeal en dat is gezien dit werkje opmerkelijk te noemen. Dead Quiet is hoe dan ook een van de onverwachte en positieve verrassingen van dit jaar.