Ik heb nog even getwijfeld of de lieflijke klanken wel geschikt zijn voor Metalfan.nl. We zijn niet vies van uitstapjes naar aanverwante genres en zeker ondergetekende niet. Het is de verwijzing naar The Wicker Man die me intrigeert. Zo heel gek is de bandnaam namelijk niet. Ik wil de inhoud van de film niet verklappen aan degene die 'm nog niet gezien heeft, maar het draait voornamelijk om een heidense cultus waarbij natuurverheerlijking een grote rol speelt. De aanwezige muziek klinkt heel dromerig en dat element heeft Uhrijula heel goed overgenomen.
Waar zit het dan qua genre? Ik vind het heel dicht tegen progressieve rock liggen, maar de band noemt het zelf psychedelische pop. Voor u als lezer zou ik de gulden middenweg aanraden. Laat je meevoeren naar zomerse tafereeltjes waarin je lekker in het gras en tussen de bloemen ligt. Laat je toezingen door twee schone muzen, al kan ik je niet vertellen waar ze precies over zingen. Ik moet wel zeggen dat ik schrok toen Dyyneillä aan de beurt was. Dan blijkt namelijk dat Uhrijuhla ook een zanger heeft. Gelukkig zingt hij later wat beter, maar hier klinkt het alsof een dronken Rus binnenvalt en onverstaanbaar zit te lallen over zijn ’baby’.
De meeste lezers zullen dit overslaan en ik kan ze geen ongelijk geven. Dit ligt erg ver buiten ons straatje, al wil dit niet zeggen dat Jokainen On Vapaa Lintu slecht is. De dromerige en rustige klanken liggen erg prettig in het gehoor. Ik heb lang mijn ernstige twijfels gehad, maar stiekem klinkt dit best lekker. Als je een nummer wil meepikken, luister dan naar Verenpunainen. Dat doet nog een beetje metal aan en is zonder twijfel het beste wat Jokainen On Vapaa Lintu te bieden heeft.
Tracklist:
1. Syksy
2. Salaseura
3. Uhrilehto
4. Dyyneillä
5. Juokse Poika Juokse
6. Pohjoinen
7. Hiljaisuuden Luostari
8. Puutarhassa
9. Verenpunainen
