Dit komt onder meer omdat de emotie op Damnatio Memoriae een ruwe charme heeft. De band laat zijn fascinatie voor prairie-indianen duidelijk blijken in Wounded Knee en The Old Men Say. Ook de rest van het album heeft raakvlakken met dit onderwerp en het geheel heeft de opzet van een conceptalbum. Er is veel afwisseling met intermezzo’s, waar akoestische gitaar en piano aan te pas komen.
Melodie is het belangrijkste element op het album. Soms zijn de melodieën aan de eenvoudige kant, maar weten tegelijk goed te overtuigen. Ook de zanglijnen passen harmonieus in het geheel, ondanks dat er af is te dingen op de zangkunsten zelf.
Het algemene beeld van Medusa’s Child is dat het een band is met originele concepten, emotie en ongepolijste melodie. Om deze redenen zie ik ook raakvlakken met latere Iron Maiden, zij het dat de aanpak eenvoudiger is en dat Medusa’s Child meer gebruik maakt van rustmomenten. Medusa’s Child heeft een beetje de aanblik van een typische voorprogramma band: herkenbare muziek met een goede uitvoering. Europa kent tal van bands als Medusa’s Child, maar ik geloof dat deze band een stevige positie heeft door de onconventionele thema’s en de emotionele diepgang die vaak ontbreken bij bands die de cliché heavy metal-hoek zijn ingedoken.
Tracklist:
1. Sun Is The Witness
2. Unchained Soul
3. Run With The Wolf
4. Three Clowns
5. Children Of The Sun
6. Destiny
7. Prelude Of Tragedy
8. Wounded Knee
9. Frozen Ground
10. The Old Men Say
11. Resurrection Of A Dream
12. Brave
13. The Earth Only Endures
14. Birth Of Betrayal
15. Damnatio Memoria
16. Funeral Of Hatred
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
