Wat wederom duidelijk mag maken dat de nieuwe cd van Origin de band geen windeieren zal leggen, eerder een legbatterij ovums met een gouden randje. Antithesis (met het oog op de muziek een veelbetekenende titel) is niet zomaar een cd, het is een cd die technisch deathmetal naar een ongekend niveau tilt. Sowieso presteerden de heren van Origin op dit vlak al bovengemiddeld, Antithesis is echter zonder gêne de overtreffende trap. Het is een cd die vanaf de eenzame technische hoogte neerziet naar hoe de rest veelal maar wat aanklooit.
Dat Origin zowel een brute als een technische band is, weten we al langer. De kunst van de band om met moordende snelheid de maximale destructie uit het geluid te halen is na drie albums al bijna gewoon geworden. Toch heeft Antithesis, naast de nóg scherpere muzikale hoeken, bochten en wirwarrige knopen, een aantal modificaties doorgevoerd waarmee het album voordelig is opgefrist.
Binnen het totaalgeluid heeft de band de massa wat gereduceerd. Op Echoes Of Decimation klonk iedere noot, ieder riff, ieder nummer als een mars van een kudde mammoeten. Dit het hele lompe is nu wat minder benadrukt. Het geluid van Antithesis is opener en scherper, soms klinkt de cd in vergelijking met de vorige tientonner bijna hysterisch. Hoewel ik doorgaans wel voorkeur geef aan grof geschut, kan deze zet mijn goedkeurig wegdragen, omdat de band nu destructief én echt giftig klinkt.
De volgende waarneembare strategie is de uitgebreidere uitbuiting van het gitaargeluid. Melodieus zou ik deze niet willen noemen, omdat een band als Origin vooral extreem is, toch krijgen de gitaren op dat vlak meer ruimte, waardoor de composities erg interessant uitpakken. Antithesis is zodoende een ware Origin-plaat geworden, die oude krachten aan een vers strijdwapen bundelt.
Verwoesting heeft weer een naam!
Tracklist:
1. The Aftermath
2. Algorithm
4. Wrath of Vishnu
5. Finite
6. The Appalling
7. Void
8. Ubiquitous
9. The Beyond Within
10. Antithesis
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
