Black metal is niet alleen muziek, zal de insider vertellen. Tekstuele ideologie en sfeer zijn minstens zo belangrijk. Dat de muziek af en toe ten koste gaat van deze zaken is vaak niet belangrijk.
Het zijn stellingen waar ik me in principe goed in kan vinden, maar daar moet ik echter wel een kanttekening bij plaatsen. In mijn optiek bestaan er vandaag dusdanige bands die gelijk het muzikale spectrum maar aan hun laars lappen. Sinistere heerschappen met een voorkeur voor donkere bossen en kampvuren die zojuist hun eerste basisles gitaarspelen hebben gehad nemen de meest gruwelijke rommel op en pretenderen hiermee de nieuwste 'evil' sensatie te zijn.
Enigste lid van eenmansband Striborg, Sin Nanna moet ook gedacht hebben zijn duistere hersenspinsels eens vast te leggen met bijbehorende muzikale ondersteuning. Op deze plaat neemt hij alle instrumentatie en tevens de zang voor zijn rekening. Die zang gaat hem beslist niet slecht af, dat moet ik hem nageven. Het is nog het meest te vergelijken met de naargeestige klank van een vervormde woudkreet uit lang vervlogen tijden. Qua instrumentbeheersing is de heer Sin Nanna echter hoorbaar een geval van 'wel willen, maar nog niet kunnen' .
Hoe duister enkele ambient achtige geluidseffecten ook in de muziek verstopt zitten, zo rommelig klinkt de black metal. De gitaar kent hoorbaar geen vaste riffstructuur en de drums klinken meer als enkele Tasmaanse medestrijders die op potten en pannen rammen.
Ideologisch gezien heeft de man het hart zeker op de juiste plek. De duisternis, een donker bos, diepzwarte gedachtegangen, het speelt allemaal een rol bij deze verknipte ziel. Sfeervol is het ook absoluut, maar dan toch eerder de sfeer die je drijft tot waanzin, waarop je de cd in stukken wilt breken en uit het raam wil gooien. Dit is niet kwaadaardig, dit is niet spannend maar gewoon een afgrijselijke miskleun. De cult status ten spijt, dit is gewoon slecht geproduceerde en vreselijk slecht gespeelde rotzooi met een enorme R. Goedkoper kan je het niet maken. Ik zou zeggen, laat dit album lekker liggen. En aan Sin Nanna heb ik eigenlijk slechts de vraag waarom hij z'n depressieve gedachten niet gewoon bot viert op zichzelf in plaats van de gemartelde instrumenten. Weg met deze schrikbarend slechte herrie!
Tracklist
1. Grief And Trepidation
2. Within The Depths Of Darkness And Sorrow
3. Beneath The Fields Of Rapacious Blood
4. Glorification Of Mother Nature
5. Spiritual Catharsis
6. The Haunted Gum Trees
7. Misanthropic Necroforest
8. Dicksonia Antarctica
9. The Radiance Of Hate Emanating From Within
10. Black Metal Is The Forest Calling...
11. Eternal Blackness Surrounds The Bushland
