En laat de laatstgenoemden zich weer eens laten horen. Inmiddels behoeft Nile geen introductie meer. En Nile kan zich 3 jaar lang diep verscholen in de aardedonkere catacombes houden, de meute zo nu en dan zoethoudend met een optreden, maar zodra Nile zich weer in de volle zon vertoont is Nile direct en onbetwist weer Nile. Geen discussie mogelijk. En vooral niet na het horen van datgene wat Nile deze keer onder de arm meezeult, de Vallei der Koningen door. Over onuitwisbare nederzettingen gesproken...
Ja, Nile is weer terug onder de levenden. Na "In Their Darkened Shrines" is het jarenlang stil geweest rond rond deze Amerikaanse metalegyptologen. Dikwijls vroeg men zich af "hoe nu verder". Want daar de afgelopen 2 albums de memorabele "Amongst The Catacombs Of Nephren-Ka" niet konden evenaren zou de nieuwe plaat van bijna cruciaal belang kunnen worden.
Maar nu het zover is kan ik een ieder het volgende op het hart drukken: bind u een laken, zakdoek, oude sok of rubbertje (zwart!) rond de ogen, trek op (of surf) naar de dichtstbijzijnde platenboer en maak dat u "Annihilation Of The Wicked" gauw in huis hebt. Want Nile rost weer als vanouds. Deze eens gekroonde band zwaait weer heftig met de scepter. Want dit meesterwerk, daar mogen wij toch wel degenlijk van spreken, laat u ouderwets kronkelen, gelijk een aal in een hete koekenpan.
Om wel meteen even met de deur in de tombe te vallen: wie nu een replica van "Amongst The Catacombs..." hoopt te horen kan maar beter meteen Papa Roach opzetten. Die blijft namelijk uit. Want ook Nile zit niet stil. En hoewel Nile ook muzikaal ook gewoon Nile blijft, heeft de band deze keer wel degelijk andere paden bewandeld om deze parel tot leven te wekken.
"Annihilation Of The Wicked" klinkt namelijk veel bruter, technischer en to the point dan al zijn voorgangers. Waar Nile voorheen naast bruut geweld en techniek voornamelijk kracht putte uit toegevoegde sferen, heeft de band deze keer alle elementen die Nile zo groot hebben gemaakt vakkundig versmolten.
En wat houdt dat dus in? Om te beginnen minder samples als sample zijnde. Grof geteld ongeveer 3-4. Een bijna hartverscheurende Egyptische pingel als inleiding, wat bekende klanken ter inleiding van het nummer "User-Maat-Ra", "Spawn Of Uamenti", die de luisteraar angstdromen wil bezorgen en wat toevoegseltjes in de slottrack. Voor de rest zitten alle Egyptische aspecten van Nile geheel door de muziek vermalen. Met name de gitaren nemen op "Annihilation Of The Wicked" een hoop sfeerschepping op zich. Een vakkundig staaltje werk wat daarnaast ook geheel natuurlijk klinkt. In plaats van bepaalde geluiden toe te voegen gaat Nile deze geluiden uitademen, uitzweten, uitbraken, en dus komen alle klanken uit het diepst van Nile en waar Nile voor staat. Een geweldige prestatie.
Maar Nile zou Nile natuurlijk niet zijn zonder de fantastische ram-beuk-hak-kant dus mag "Annihilation Of The Wicked" zich moeiteloos 1 der zwaarste deathmetalschijven tooien. De nummers genieten een puike samenstelling en kennen diverse inslagen. Dan dreunend, gelijk een opmarcherend leger, dan traag maar loodzwaar, als een loerende Nijlkrokodil die opeens met ongekende snelheid uit het water schiet om zijn nietsvermoedende slachtoffer naar de keel te vliegen, dan duivelssnel en bloedlink, net een scherpe speer die onverwachts je longen binnendringt, maar altijd, áltijd massaal, een instortende pyramide die daarmee in 1 klap duizenden levens dempt, suggererend. Mensenkinderen, wat een geluidje. Ongekend, ongehoord en onomvatbaar! Evenals de nieuwe trommelaar George Kollias overigens, die de nieuwste type Ferrari moeiteloos in de vangrail weet te drukken.
Nee, dit is Nile zoals Nile anno 2005 hoort te klinken. De onverstootbare heersers van het Egyptische dodenrijk laten menig band weer een goed poepie ruiken. Mensen, zo moet het, zo hoort het en zo is het. Nile aan de top, einde verhaal.
Tracklist:
1. Dusk Falls Upon the Temple of the Serpent on the Mount of Sunrise
2. Cast Down the Heretic
3. Sacrifice Unto Sebek
4. User-Maat-Re
5. The Burning Pits of the Duat
6. Chapter of Obeisance Before Giving Breath to the Inert One in the Presence of the Cresent Shaped Horns
7. Lashed To the Slave Stick
8. Spawn of Uamenti
9. Annihilation of the Wicked
10. Von Unaussprechlichen Kulten
