Komend weekend vindt de zesde editie van FemME plaats. Op dit Female Metal Event in Hilvarenbeek zal onder meer FlowerLeaf acte de présence geven. Voor veel lezers is dat een onbekende naam. Vandaar dat dit een mooi moment is om de spotlights te richten op deze symfonische metalband, die in 2017 is opgericht door zangeres Vivs Takahashi en bassist Marcelo Kaczorowsky. De levenspartners met respectievelijk Japans en Pools bloed verhuisden eerder dit jaar van Brazilië naar Duitsland om hun muzikale dromen waar te maken.
Ondanks het Japanse en Poolse bloed en de Braziliaanse achtergrond is de muziek relatief straight forward. Het duo krijgt hulp van producer Raphael Gazal (Pastore, Bulletback). Zijn inbreng is groot, want behalve de productie, speelt hij ook gitaar op dit debuutalbum en heeft hij Vivs en Marcelo geholpen met technische zaken en de arrangementen. Daarnaast zijn er gastbijdragen van Sinaya-zangeres Mylena Monaco (Not My Fault) en Exit Eden- en Phantom Elite-zangeres Marina La Torraca (We Will Stand).
Vivs en Marcelo blijken uitstekende songwriters. Werkelijk alle nummers blijven goed hangen. Neem bijvoorbeeld opener Paralysis met zijn verslavende refrein dat vrolijk stemt en samen met de energieke vibe en traditionele metalriffs uitnodigt tot meebewegen. Een ander voorbeeld is de tweede single Girl In Pearls, dat je direct de eerste luisterbeurt pakt vanwege de fijne vibe en de uitstekende zanglijnen van de zangeres, die een solide indruk achterlaat. Slechts het accent in het korte, akoestische, zoete Desert Winds kan als storend ervaren worden. Op veel andere momenten imponeert ze met beklijvende melodieën of gaat ze overtuigend de hoogte in (Girl In Pearls).
Zoals aangegeven moet FlowerLeaf het niet hebben van muzikale originaliteit. Toch heeft het geheel iets eigens. Meest opvallend wat dat betreft is het in het Portugees gezongen Tupana. Instrumentaal grijpt men vooral terug op traditionele metal en power metal. Dat brengt een oldschoolgevoel in een modern jasje met zich mee. Raphael komt zowel op lead- als ritmegitaar overtuigend voor de dag met stevige riffs (de eerste twee tracks) en memorabele melodieën (de solo in Grain Of Sand) die lekker vol en krachtig zijn.
De bijdragen van Vivs en Marcelo op keyboards brengen een bombastisch gevoel met zich mee in Rise Again en Not My Fault (het meest stevige nummer, mede dankzij de grunts, die sterk aan smaak onderhevig zijn) met zich mee. Er zijn echter ook passages met rustgevende pianomelodieën, zoals in de fraaie ballad Grain Of Sand.
Hoewel het vooral draait om de vocalen, is er op instrumentaal gebied beslist meer dan voldoende om te ontdekken en van te genieten. Neem bijvoorbeeld de orgelpartijen in Tupana, die net dat kleine beetje extra toevoegen. Helaas zijn de drumpartijen geprogrammeerd, maar storend is dat geenszins. Bovendien valt het niet eens op dat er een drumcomputer aan te pas is gekomen. Dat is dus beslist een compliment aan de producer.
Wat dit album naast de uitstekende songwriting extra sterk maakt, is de afwisseling tussen de songs. Bovendien heeft iedere track een sterke eigen identiteit met kracht en liefde als overkoepelend thema. De oosterburen switchen samen met Raphael moeiteloos tussen power metal in de eerste single Firesoul naar een rustige ballad. Elders schakelen ze van dramatiek (in het rustpunt The Flower And Leaf) naar het stevig rockende en bombastische We Will Stand.
Zo verveelt dit ijzersterke debuutalbum geen moment. Gezien de beperkte middelen scoort de productie een voldoende. De muziek ademt, is krachtig en energiek en de teksten doen de albumtitel eer aan. Een prima visitekaartje. Gaat dat zien op FemME.
Tracklist:
1. Paralysis
2. Firesoul
3. Grain Of Sand
4. Not My Fault
5. Girl In Pearls
6. Tupana
7. Rise Again
8. Desert Winds
9. The Flower And The Leaf
10. We Will Stand
