Kobra And The Lotus heeft zich dankzij de uitstekende vocalen en opbeurende teksten van Kobra Paige in iets meer dan een decennium ontwikkeld tot een graag geziene gast op binnen- en buitenlandse podia. Niet iedereen kan de toegankelijkere muzikale richting van de laatste jaren waarderen, maar de internationale formatie (Canada en de Verenigde Staten) volgt vooral zijn eigen pad en boekt daar de nodige successen mee.
Ondanks meerdere bezettingswisselingen (gitarist Ronny Gutierrez is sinds vorig jaar de nieuwste aanwinst) is de groep rond Paige de laatste jaren zeer productief. Evolution is al het derde album in evenzoveel jaren. De radiovriendelijkere richting van het tweeluik Prevail (2017 en 2018) is ook op de nieuwe plaat doorgezet. Het kwintet opereert nog steeds op de grens van metal en rock, maar flirt daarbij met popinvloeden.
Hoewel het vrolijk rockende Thundersmith en het swingende Get The Fuck Out Of Here voor sommige fans tot skipmoment verworden vanwege de poprockbenadering, is Kobra And The Lotus over de hele lengte van het zevende album echter niet te soft. Er staat bijvoorbeeld geen enkele ballad op. Na een opmerkelijk intro van een minuut, dat je op het verkeerde been zet, gaat het vijftal stevig en energiek van start met het titelnummer. Ondanks dat het daarin, net als in andere songs, vooral draait om de zang van de dertigjarige zangeres, is de instrumentale begeleiding dik in orde met avontuurlijk drumwerk, heavy riffs en Muse-achtige passages. De proggy brug met slidegitaar verdient een afzonderlijk compliment. Ook Wounds en het avontuurlijke In The End hebben op instrumentaal vlak wat meer te bieden dan de andere composities. Dit dankzij respectievelijk een soort Lacuna Coil-touch en stijlwisselingen met een technisch aspect.
Die instrumentale rijkdom moet je, afgezien van enkele gitaarsolo’s, elders met een vergrootglas zoeken. De muziek is vooral op grooves gericht, zoals de prima riffs in Burn! laten horen. Die zijn dankzij de spierballenproductie goed uitgelicht. Ze klinken vol, stoer en vet. De moderne rocktracks zijn straight forward en raken hun doel beslist. De refreinen blijven al na de eerste keer in je hoofd zitten en dankzij de afwisseling in zang (de Disturbed-ritmiek in het couplet van We Come Undone) verveelt deze release niet gauw. Het emotionele Wash Away laat Paige op de top van haar kunnen horen, maar ook elders imponeert ze zoals we van haar gewend zijn.
In elf compacte en groovy tracks maakt Kobra And The Lotus een gemotiveerde en geïnspireerde indruk. Het toegankelijke karakter zal niet iedere fan aanspreken, maar Kobra And The Lotus geeft met het energieke Evolution een goed verzorgd visitekaartje af. Het is vooral Kobra Paige die voor de hoge herinneringswaarde van de songs zorgt met beklijvende refreinen en teksten die opbeurend en krachtig zijn, zeker na een tegenslag. Bovendien valt er op instrumentaal vlak voldoende te genieten. Al met al een sterke en fijne veertig minuten nieuwe muziek.
Tracklist:
1. Evodem
2. Evolution
3. Burn!
4. We Come Undone
5. Wounds
6. Thundersmith
7. Circus
8. Wash Away
9. Liar
10. Get The Fuck Out Of Here
11. In The End
