Avontuurlijker en gevarieerder dan op We Are Not Your Kind heeft het gemaskerde gezelschap uit Iowa nooit geklonken. Dit zesde album voelt enerzijds als een reis door het verleden van Slipknot, maar tegelijkertijd voelt het schijfje ontzettend fris en nieuw aan. Heftig vooral. Heftig en op gezette tijden erg melodieus. De agressie van de eerste drie platen zit er bijvoorbeeld nog altijd in, al is die boosheid meer dan ooit gevangen in pakkende composities. Sterke liedjes met kop en staart.
Zoveel is eigenlijk al duidelijk na de single Unsainted. Een ferme rampestamper met een zoet randje. Slipknot laat namelijk een koor opdraven, waardoor het liedje direct lichter aanvoelt dan de briesende Corey Taylor ons wil doen geloven. De man blijkt op We Are Not Your Kind overigens prima op dreef. De kolkende woede spat regelmatig uit je speakers, hoewel de zanger natuurlijk ook gevoelig en loepzuiver voor de dag kan komen. Taylor zorgt er eigenhandig voor dat met name de wat langere tracks als My Pain en Not Long For This World als zeer geslaagd de boeken in kunnen.
Voor een belangrijk deel komt dat omdat Slipknot tegenwoordig veel muzikaler en experimenteler klinkt dan in het verleden. De bandleden bouwen niet enkel betonnen muren, maar laten ook gaten open. We Are Not Your Kind ademt zodoende. Een compositie mag beklijven en hoeft niet enkel murw te beuken. Zo duiken er regelmatig thrashy ritmes en deathmetalriffs op die speels hand in hand gaan met pulserende drumbeats en ritmischer schreeuwwerk.
Ondanks alle afwisseling en avontuurlijke invloeden duurt deze zesde telg met ruim een uur wel wat lang. Dat ligt niet echt aan de nummers. De loeihard opgepompte sound werkt helaas wat vermoeiend. De volumeschuiven staan mijlenver open. Het album klinkt wellicht erg transparant en voelt zeker in het begin als een aangename stomp in het gezicht, maar het ietwat schelle geluid doet de toch al heftige gitaarpartijen en hard ingemixte zang niet echt goed. Met oog op de radio en de veelal wat jongere fans begrijp ik die keuze, al had ik achteraf liever toch wat meer productionele dynamiek willen horen.
Uiteindelijk blijven de nummers natuurlijk wel goed. Dat is het voornaamste. Daarom kan We Are Not Your Kind wat mij betreft de boeken in als de meest geslaagde Slipknot-plaat tot nu toe. Afgezien van de ietwat overbodige intermezzo's staan er geen slechte nummers op het album. Minder onder de indruk ben ik van de foeilelijke hoes. Daar kan ik niets mee. Met de muziek gelukkig wel en daar gaat het om.
Tracklist:
1. Insert Coin
2. Unsainted
3. Birth Of The Cruel
4. Death Because Of Death
5. Nero Forte
6. Critical Darling
7. A Liar's Funeral
8. Red Flag
9. What's Next
10. Spiders
11. Orphan
12. My Pain
13. Not Long For This World
14. Solway Firth
