Artillery uit Denemarken is al weer jaren een vertrouwde naam. Sinds comebackplaat When Death Comes uit 2009 leveren de mannen kwaliteit. Net als in de tachtiger jaren en begin jaren negentig. Vooral met dank aan By Inheritance uit 1990, een absolute thrashklassieker.
Het gezelschap verzaakt opnieuw niet. Artillery zit goed in het vel en blijft onverminderd productief. Ik geef ze geen ongelijk. Niet elke band beschikt over een zanger als Michael Bastholm Dahl. Dahl bleek na het vertrek van de ook al niet verkeerde Søren Adamsen in 2012 het beste wat de groep kon overkomen. En nog steeds is de zanger niet uitgerangeerd. Op het fonkelnieuwe The Face Of Fear kraakt de vocalist feilloos de hoge noten.
Voorganger Penalty By Perception vond ik twee jaar geleden een goede doch niet opzienbarende plaat. Hoewel ik die schijf inmiddels wat meer waardeer dan toen, grijpt The Face Of Fear me vanaf de eerste luisterbeurt bij de strot. De liedjes zijn namelijk heerlijk compact. Compact en catchy. De gitaristen riffen en soleren dat het een lieve lust is, maar jagen niet langer de ene na de andere gezichtsloze partij je gehoorgangen in. Er lijkt over het algemeen wat beter nagedacht over de riffstructuren. Naar verluidt doken de snarenplukkende gebroeders Stützer voor aanvang van het schrijfproces op zolder een doos ideeën uit de tijd van By Inheritance op. Of het toentertijd afgekeurde riffs waren, hoor je er alvast niet aan af. De gitaarpartijen klinken wat ronder dan voorheen. Melodieuzer ook. En dat is nooit verkeerd.
De songs luisteren namelijk heerlijk weg. Het vlotte titelnummer hakt er direct lekker in en het kalme Pain demonstreert maar weer eens waar zanger Dahl toe in staat is. Zijn stem klinkt hier enorm toegankelijk. Zo toegankelijk dat ik me afvraag waarom Artillery niet een veel groter publiek aanspreekt. Luister voor de aardigheid naar Through The Ages Of Atrocity. Dat is toch gewoon melodieuze thrash metal van wereldklasse?
Productioneel klinkt The Face Of Fear vertrouwd. Søren Andersen tekende wederom voor de sound. Hoewel wat meer dynamiek geen kwaad had gekund, is alles prima te horen. Het gitaarwerk hakt en jaagt, de bas knort, het drumwerk petst en de zang vormt de rode draad. Zoals het hoort bij goede muziek. Liefhebbers van de hardere power metal en gepolijste thrash weten alvast genoeg. Deze kan mee naar huis en ogenblikkelijk op de jaarlijst.
Tracklist:
1. The Face Of Fear
2. Crossroads To Conspiracy
3. New Rage
4. Sworn Utopia
5. Through The Ages Of Atrocity
6. Thirst For The Worst
7. Pain
8. Under Water
9. Preaching To The Converted
10. Mind Of No Return
11. Doctor Evil
.jpg){kind=small}
