Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Crimfall - Amain
Jaar van release: 2017
Label: Metal Blade Records
Crimfall - Amain
De Finse symfonische folk/powermetalband Crimfall leek enkele jaren geleden nog een grote toekomst tegemoet te gaan. Het epische, meeslepende debuutalbum As The Path Unfolds... (2009) verschijnt al direct via Napalm Records en krijgt lovende recensies. Op de opvolger The Writ Of Sword (2011) slaagt het gezelschap erin verdieping in de toch al bijzonder rijke sound aan te brengen. De combinatie van melancholische folk, opzwepende power metal, bombastische keyboards, krachtige grunts en de gedreven vocalen van Helena Haaparanta zorgt voor een uitstekende plaat, die in het destijds overbevolkte folkgenre met kop en schouders boven de grijze massa uittorent.

Toch is de band na het verschijnen van de tweede full-length door een diep dal gegaan. Crimfall komt zonder label te zitten en zangeres en boegbeeld Haaparanta stapt uit de groep. Daardoor daalt de motivatie van de andere bandleden tot het laagste pitje. Er wordt wel aan nieuwe muziek gewerkt, maar zonder veel succes. Ook de zoektocht naar een nieuwe vocalist en een nieuw label blijkt weinig op te leveren. Twee jaar geleden wordt het dieptepunt bereikt en voelt de band zich voor de keuze staan: vol overtuiging doorgaan of het bijltje erbij neergooien. De bandleden kiezen voor de eerste optie. Ze schrijven het derde album Amain en nemen dan toch weer contact op met Haaparanta, die stiekem al op een telefoontje aan het wachten is. Zij zingt het nieuwe album in. De band neemt het album in eigen beheer op en betaalt de productie zelf. Pas daarna gaat Crimfall op zoek naar een geschikt label, dat de band uiteindelijk vindt in Metal Blade Records.

Deze ontwikkeling maakt duidelijk dat het met de passie voor muziek wel goed zit bij Crimfall. Amain klinkt productioneel gezien als een klok. De vele orkestratielagen komen goed naar voren in de sound, zonder dat daarmee de andere instrumenten onderdrukt worden. Het eerste ‘echte’ nummer (The Last Of Stands) komt daardoor heerlijk bombastisch uit de speakers knallen. Op het moment dat de krachtige screams van Mikko Häkkinen hun intrede doen, doet de sound me zelfs een beetje aan Ex Deo denken. Ook vanuit compositorisch oogpunt heeft Crimfall zichzelf uitgedaagd. Dat blijkt vooral uit het vierluik Ten Winters Apart, dat in totaal meer dan een kwartier klokt en ontzettend divers is. Zo zijn de delen Far From Any Fate en vooral Song Of The Mourn wat melancholischer en moeten ze het vooral hebben van de zeer sterke zang van Haaparanta, die nog steeds over een uitstekend stemgeluid beschikt, terwijl Sunder The Seventh Seal juist weer ontzettend bombastisch is en rondom een mooie, meeslepende Moonsorrow-melodie is opgebouwd.

Ook naast dit epos staat er genoeg fraais op deze derde full-length. Neem het oriëntaals aandoende Mother Of Unbelievers, dat in de felle versnellingen zelfs richting orkestrale death/black à la Septicflesh neigt. De dreigende, orkestrale passages hebben een hoog filmgehalte. Bovendien pakt de afwisseling tussen de met passie zingende Haaparanta en de donderende grunts van Häkkinen hier heel goed uit. De powerballad It’s A Long Road is eveneens vermeldenswaardig. Het nummer begint met verrassende cleane zang van Häkkinen. Halverwege vallen de grunts in en gaat het tempo omhoog. En het opzwepende, krachtige Wayward Varities zou niet misstaan op een van de oudere Ensiferum-albums. Wie de digipack in huis haalt, krijgt er een volledig instrumentale versie van Ten Winters Apart bij (die wel aardig, maar toch wat kaal is), plus nog de weemoedige folktrack Kunnes Sade Saa en het zwierige Writ Of Pitchfork.

De zanger omschrijft Amain als het ‘lente-album’ van Crimfall, terwijl het debuut een ‘nazomer’-album is en het tweede album de winter thematiseert. Laten we hopen dat die voorjaarsthematiek leidt tot een vruchtbare periode van bloei voor de band. Na al het harde werken verdient Crimfall zeker succes. Aan de kwaliteit van Amain zal het in ieder geval niet liggen, want dit derde album laat de Finnen van hun meest diverse en veelzijdige kant zien.

Tracklist:
1. Eschaton
2. The Last Of Stands
3. Ten Winters Apart, Pt. 1: Far From Any Fate
4. Ten Winters Apart, Pt. 2: Song Of Mourn
5. Ten Winters Apart, Pt. 3: Sunder The Seventh Seal
6. Ten Winters Apart, Pt. 4: Dawn Without A Sun
7. Mother Of Unbelievers
8. It's A Long Road
9. Wayward Verities
10. Until Falls The Rain
11. Ten Winters Apart (Instrumental)*
12. Kunnes Sade Saa*
13. Writ Of Pitchfork*
* Bonustrack

Score: 83 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 27 januari 2018

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.