Amber Galactic is een bijzonder album in het huidige metallandschap. Hoewel de leden achter The Night Flight Orchestra hun sporen namelijk verdiend hebben met moderne, melodieuze death/thrash metal, voelt dit album vooral aan als een rit met een tijdsmachine, die als eindbestemming de jaren ’80 van de vorige eeuw heeft. En zo’n sound verwacht je toch niet direct bij een band met leden van Arch Enemy (bassist Sharlee D'Angelo) en zanger Björn "Speed" Strid (Soilwork) in de line-up. Op Amber Galactic, het derde album van de band, grijpen beide heren terug op de sound waar ze waarschijnlijk mee zijn opgegroeid. Dat wil zeggen: simpele popliedjes met veel ruimte voor ‘foute’ keyboards (wie herinnert zich Beverly Hills Cop nog?) en catchy refreintjes.
Het afbraakrisico is groot. Een dergelijke sound zou maar wat snel lachwekkend kunnen worden, als een mislukte parodie. Het tegendeel is echter waar. Ondanks de ouderwetse ‘vibe’ klinkt Amber Galactic namelijk spetterend en fris. Van zijn werk bij Soilwork weten we al dat Strid over een uitstekende cleane stem beschikt en op dit album etaleert hij dat ten volle. Maar het allerbelangrijkste is de kwaliteit van de liedjes. Die is namelijk uitstekend. Vanaf de verrukkelijke opener Midnight Flyer weet je dat het goed zit. Pakkend en frivool, het spelplezier spat ervan af.
Van de elf tracks valt er geen enkele tegen. Dat is kenmerkend voor het gemak waarmee deze begenadigde componisten in staat zijn om catchy, frisse nummers te schrijven. Zelfs met een semi-ballad als Jennie valt de band niet door de mand. Het zijn echter de uptempo-nummers die het meest beklijven. Tot de absolute hoogtepunten behoren Star Of Rio (met heerlijke, ‘soulful’ gastvocalen van Johanna Beijbom), het uit hoekige, dansbare riffs en lekkere, spacy keyboards opgebouwde Gemini (met een onweerstaanbaar refrein, inclusief hoge gilletjes) en de onweerstaanbare kraker Josephine (vol jeugdig elan en energie). Wie bij dergelijke nummers stil kan blijven zitten, is een dooie peer!
Wie van een stevigere versie van Toto en The Police houdt, kan niet om dit album heen. En wie Disco Queen van Pain Of Salvation ook zo’n aanstekelijk nummer vindt, al helemaal niet. De muziek is vele malen poppiër en zoeter dan alles wat de heren ooit bij Arch Enemy of Soilwork hebben laten horen, maar ondanks het brave en zoetsappige karakter is de muziek onweerstaanbaar. Amber Galactic is dan ook een ‘guilty pleasure’ in de ware zin van het woord.
Tracklist:
1. Midnight Flyer
2. Star Of Rio
3. Gemini
4. Sad State Of Affairs
5. Jennie
6. Domino
7. Josephine
8. Space Whisperer
9. Something Mysterious
10. Saturn In Velvet
11. Just Another Night
