Je denkt Crying At The Discoteque van Alcazar in een stevigere uitvoering te kunnen waarderen? Je hebt wat met classic rock, ABBA, Electric Light Orchestra en disco? Dan is het songmateriaal van The Night Flight Orchestra beslist wat voor jou. Tussen alle zware metalplaten door is de muziek van de Zweedse band namelijk een licht verteerbaar tussendoortje. Ready for take off? Let’s go!
Bij het stevigere jasje moet je niet direct denken aan metal, maar aan retrorock. Zo heeft het gitaargeluid af en toe wel wat van Queen, Kiss, Status Quo en Whitesnake. Verder bepalen opbeurende keyboardklanken, melodieuze zanglijnen van Björn Strid (Soilwork) en swingende ritmiek de toon. Wat bijdraagt aan het swingen, is het basspel van Sharlee D’Angelo (Arch Enemy) en de percussie die af en toe ingezet wordt (This Boy’s Last Summer). Ten opzichte van de vorige platen is het gitaarwerk, op het stevige titelnummer en Servents Of The Air na, meer naar de achtergrond geplaatst ten faveure van het toetsenwerk. Curves en Golden Swansdown behoren zelfs tot de lichtste tracks van de Zweden.
Na enkele luisterbeurten kun je veel nummers al meezingen, zoals If Tonight Is Our Only Chance en het naar de gelijknamige Australische band vernoemde Divinyls. Ze zijn eenvoudig van opzet, maar beklijven al snel dankzij de prima zanglijnen van Björn Strid, wiens zangstem uitstekend past bij dit soort muziek.
Enkele tracks bevatten licht progressieve invloeden, zoals Transmissions, waarin de bijdrage op viool prima past, en met name het knappe Dead Of Winter. Een derde voorbeeld is Carmencita Seven, waarin de maatsoorten kortstondig wisselen. Toch zijn dat uitzonderingen. Veelal ligt het geheel namelijk makkelijk in het gehoor en worden in enkele gevallen subtiel invloeden van krautrock en synthpop verwerkt. De soultouch in Curves is buitengewoon geslaagd.
Hoewel Aeromantic vertrouwd klinkt, is er vanwege de verschillende invloeden toch de nodige diversiteit. Daardoor verveelt het album niet snel, al zijn de sterkste songs vooral in de bovenste helft van de tracklist te vinden. Het ene hoogtepunt volgt na het andere. Ook daarna blijft het songmateriaal aangenaam en zijn er geslaagde experimenten waardoor je aan de boxen gekluisterd blijft. The Night Flight Orchestra vindt met Aeromantic een goede balans tussen herkenbaar blijven en vernieuwen. Een positieve vibe in je woon-/slaapkamer is gegarandeerd.
Tracklist:
1. Servants Of The Air
2. Divinyls
3. If Tonight Is Our Only Chance
4. This Boy's Last Summer
5. Curves
6. Transmissions
7. Aeromantic
8. Golden Swansdown
9. Taurus
10. Carmencita Seven
11. Sister Mercurial
12. Dead Of Winter
13. City Lights And Moonbeams (bonustrack)
