Chris 'CJ' McMahon is weer terug bij Thy Art Is Murder. Tijdens zijn afwezigheid van eind 2015 tot begin 2017 richtte de brulboei, die zijn eigen kledinglijn heeft, zich op zijn gezin, op het onder controle krijgen van woedeaanvallen en op het clean worden nadat hij dagelijks marihuana en cocaļne gebruikte. Hij heeft inmiddels zijn leven weer op orde en is toe aan een nieuwe start.
Dat zijn zijn bandmaten ook, want Dear Desolation klinkt fris. Nog altijd agressief, maar met minder haat richting de buitenwereld. Eerder introspectiever, persoonlijker, maar wel met beschouwingen op wereldproblemen zoals het klimaat. Muzikaal heeft er wel een verandering plaatsgevonden. Het album bevat weliswaar nog de nodige breakdowns en deathcore-elementen, maar er zijn meer deathmetalriffs dan voorheen in de songs verwerkt. Mede door de krachtige mix en master zit er veel power in de songs.
Dat is direct al het geval in de opener Slaves Beyond Death, die het adrenalinepijl omhoog doet schieten met smerig malende tripletriffs en blastbeats. The Son Of Misery (met uitstekend drumwerk in het opbouwende gedeelte) toont dat de Australiėrs fan zijn van Behemoth. Daarnaast is Decapitated (in het titelnummer) een belangrijke inspiratiebron en zijn er referenties aan Lamb Of God (Puppet Master). Into Chaos We Climb is een track die teruggrijpt op de karakteristiek van Holy War, de titeltrack van het vorige album.
Al snel ontwikkelt zich een post-apocalyptisch gevoel. Dat komt onder andere door de atmosferische keyboardgeluiden op de achtergrond. In Death Dealer integreren de bandleden die sfeer uitstekend in de compositie. Een sterk staaltje songwriting, dat zich ook nog eens uit in de aanvangsmelodie op gitaar die aan het einde terugkomt op piano. Door het getokkel en de met reverb-doordrenkte tremololeads krijgt de track veel diepte.
Vooral tijdens het tweede deel van de plaat neemt het beeld van een desolate wereld steeds de overhand. In elke track keren de kenmerken terug. Een voorbeeld daarvan is Fire In The Sky.
Dear Desolation is de beste plaat van Thy Art Is Murder. De vierde full-length klinkt geļnspireerd, bevat veel energie en is onmogelijk om bij stil te blijven zitten. De fans zullen ongetwijfeld zeer tevreden zijn. De stijl is dankzij de vele deathmetalriffs steeds meer te beschouwen als moderne death metal, terwijl de breakdowns nog steeds hun werk doen. Voor veel fans zal Dear Desolation de favoriete plaat zijn, maar wie bepaalt dat? “Think for your fucking self!”
Tracklist:
1. Slaves Beyond Death
2. The Son Of Misery
3. Puppet Master
4. Dear Desolation
5. Death Dealer
6. Man Is The Enemy
7. The Skin Of The Serpent
8. Fire In The Sky
9. Into Chaos We Climb
10. The Final Curtain
