Maar eerst is er support van het Engelse The Raven Age. De formatie rondom George Harris (zoon van Iron Maiden-bassist Steve Harris) maakt melodieuze hardrock/metal en heeft tot op het heden alleen nog maar een naar zichzelf vernoemde ep uitgebracht. Daar komt daar snel verandering, want in maart verschijnt het debuutalbum Darkness Will Rise. Wat opvalt is dat de groep tijdens zijn optreden redelijk veel bijval krijgt vanuit het publiek. Dat is ook niet onverdiend, want The Raven Age zet een overtuigende set neer. Vocalist Michael Burrough is een energieke en sympathieke verschijning. Bovendien is goed bij stem vanavond. Ook de rest van de bandleden zet een actieve podiumprestatie neer. Veel van het werk dat vanavond voorbijkomt, staat op de ep en verschijnt ook op het nieuwe album. Hierbij valt vooral Salem's Fate op als erg sterke song. Met Angel In Disgrace sluit The Raven Age af. De groep heeft beslist een prima indruk achter gelaten.

Na het ombouwen is het tijd voor Anthrax, dat tegenwoordig niet meer weg lijkt te slaan uit Nederland. De formatie is om de haverklap te zien in ons land en ditmaal is het circus neergestreken in Utrecht voor de For All Kings-tour. Zoals benoemd staat deze tour in het teken van het dertigjarige jubileum van Among The Living en wordt het hele album gespeeld. Daarnaast kon het publiek online stemmen op welke favorieten nog meer voorbij moesten komen, al was de keuze beperkt tot nummers met Joey Belladonna op zang. Wanneer de bandleden opkomen wordt er geopend met A.I.R. en begint Anthrax met een greatest hits-show aangevuld met nieuw werk. Het vuur in de muzikanten is meteen zichtbaar op het podium en het is vooral Belladonna, die je op iedere uithoek van het podium vindt. Ook al benadert de beste man de respectabele leeftijd van zestig jaar, hij blijft onvermoeid doorgaan met nimmer aflatend enthousiasme en ook op zijn zang zit geen sleet.

Je weet ook als je een Anthrax-show bezoekt, dat het met de inzet goed zit en dat is vanavond niet anders. De band zet vol in en overtuigt vanaf de eerste minuut. A.I.R. klinkt fantastisch en dat geldt ook voor het erop volgende Madhouse. Evil Twin is het eerste nummer dat voorbijkomt van het vorig jaar uitgebrachte For All Kings. De track krijgt een felle vertolking, waarbij Joey de teksten op een fijne agressieve manier uitspuwt en daarbij ondersteuning krijgt van Frank Bello en Scott Ian. Hierbij valt op dat het nieuwere werk live beter tot zijn recht komt dan op plaat. Dit geldt voornamelijk voor de magistrale uitvoering van het epische Blood Eagle Wings. De plank wordt echter wel wat misgeslagen bij het te lange en de veel in herhaling vallende Breathing Lightning. Be All, End All sluit daarna de eerste set af. De track is een welkome afwisseling en een verrassing, want ondanks dat het publiek kenbaar invloed op de setlist heeft gehad, valt het op dat het allemaal typische Anthrax-nummers zijn die eigenlijk bij elk optreden wel voorbij komen. Los van de kwaliteit daarvan was het fijn geweest om juist wat meer songs te horen die relatief weinig gespeeld worden.

Na Be All, End All is het tijd voor een vrij forse pauze van ongeveer een kwartier. De band neemt rust, het podium krijgt een transformatie en een medewerker van de zaal komt het podium op met een vervelende mededeling. Helaas zijn er wederom zakkenrollers actief en hierdoor keren veel mensen terug naar huis zonder telefoon. De break duurt echter ook wat te lang, maar wanneer de leden op het podium verschijnen, keert ook het energieniveau snel terug. Met Among The Living begint het tweede gedeelte van de set en die wordt zoals het hoort gevolgd door Caught In A Mosh. Het publiek krijgt waar het voor gekomen is en verandert in een kolkende, schreeuwende massa. Het probleem met Among The Living is echter dat de eerste helft voornamelijk uit energieke krakers bestaat die gegarandeerd voor beweging zorgen, maar de drie afsluitende tracks hebben dat karakter niet. Om te zorgen dat het publiek niet inkakt, heeft de band ervoor gekozen om de songs in een andere volgorde te spelen. Zodoende vinden One World en A.D.I. / The Horror Of It All eerder een plek in de setlist. Een juiste keuze want de nummers krijgen niet de bijval die de andere krakers wel krijgen. Desondanks is de uitvoering uitermate sterk. Met Indians en Imitation Of Life werkt Anthrax richting het einde. Indians imponeert altijd en vooral de 'wardance'. Daarnaast is het opvallend dat de hoge uithaal in Imitation Of Life toch een aangepaste bewerking krijgt van Belladonna. Als toetje wordt dan nog Antisocial geserveerd en dan is het feest helaas afgelopen.

Anthrax en het publiek kunnen terugkijken op een zeer sterk optreden. Het was tevens ook een verrassend lang optreden, waardoor alle toeschouwers meer dan waar voor hun geld kregen. De bandleden zetten zich altijd waardig en energiek in en zijn zo geroutineerd dat fouten maken er eigenlijk niet meer in zit, al waren er ditmaal wel wat schoonheidsfoutjes te ontdekken. Charlie Benante was ook weer terug te vinden op zijn drumkruk, maar zal deze zomer wel weer de stokjes vanwege zijn blessure overgeven aan invaller Jon Dette. Naast Belladonna verdient ook bassist Frank Bello complimenten vanwege zijn nooit aflatende energieke houding. Hoe anders is dat met gitarist Jonathan Donais, die toch altijd als een grijze muis rondwaggelt op het podium. Voor degene die na vanavond nog niet genoeg Anthrax heeft gezien, is er goed nieuws. De band heeft aangegeven na de zomer weer terug te keren naar Nederland.

Setlist Anthrax:
1. A.I.R.
2. Madhouse
3. Evil Twin
4. Medusa
5. Blood Eagle Wings
6. Fight 'Em 'Til You Can't
7. Breathing Lightning
8. Be All, End All
9. Among The Living
10. Caught In A Mosh
11. One World
12. I Am The Law
13. A Skeleton In The Closet
14. Efilnikufesin (N.F.L.)
15. A.D.I. / Horror Of It All
16. Indians
17. Imitation Of Life
18. Antisocial (Trust-cover)

Setlist The Raven Age:
1. Uprising
2. Promised Land
3. The Death March
4. Eye Among The Blind
5. The Merciful One
6. Salem's Fate
7. Angel In Disgrace

Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina!