Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in januari 2025 is uitgebracht?

All That Remains - Antifragile
Ande - De Schemering Van Werelden
Avatarium - Between You, God, The Devil And The Dead
Besna - Krásno
Century - Sign Of The Storm
Ethereal - Miserere
Ferrymen - Iron Will
Grafjammer - De Tyfus, De Teerling
Grave Digger - Bone Collector
Great Old Ones - Kadath
Halo Effect - March Of The Unheard
Harakiri For The Sky - Scorched Earth
Hazzerd - The 3rd Dimension
Hellacopters - Overdriver
Labyrinth - In The Vanishing Echoes Of Goodbye
Night Flight Orchestra - Give Us The Moon
Paleface Swiss - Cursed
Patriarkh - Prorok Ilja
Pentagram - Lightning In A Bottle
Stick To Your Guns - Keep Planting Flowers
Tokyo Blade - Time Is The Fire
Tremonti - The End Will Show Us How
Veil Of Conspiracy - Shape Of Grief
Wardruna - Birna
een ander studio-album uit januari 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

    8 februari:
  • Adrian Vandenberg: My Whitesnake Years
  • Siamese, Chaosbaby en Blackgold
  • 9 februari:
  • Ankor, Conquer Divide en Future Static
  • Queensrÿche en Night Demon
  • TesseracT en Novelists
  • Thundermother, Cobra Spell en Vulvarine
  • 11 februari:
  • Bullet For My Valentine en Trivium
  • 13 februari:
  • Geoff Tate
  • 14 februari:
  • Cobra The Impaler
  • Motionless in White, Fit For A King en Brand Of Sacrifice
  • Neander
  • Unleash The Archers, Striker en Seven Kingdoms
Kalender
Vandaag jarig:
  • Dave Farrell (Linkin Park) - 48
  • Gas Lipstick (HIM) - 54
  • Morgan "Mogge" Löfstedt (Wulfgar) - 42
  • Paul Barker (Ministry) - 66
  • Peter Wichers (Soilwork) - 46
  • Pytten (Blind Date) - 75
  • Vince Neil (Mötley Crüe) - 64

Vandaag overleden:
  • Burt Bacharach - 2023
  • Tony Destra (Cinderella) - 1987
Review

Goat - Requiem
Jaar van release: 2016
Label: Sub Pop
Goat - Requiem
Het mysterieuze ensemble dat onder de naam Goat schuilgaat, heeft de afgelopen jaren flink aan populariteit gewonnen. Met World Music (2012) en Commune (2014) leverde deze band energieke en hoogst dansbare albums af, waarop naar hartelust geëxperimenteerd werd. Psychedelische, klassieke rock uit lang vervlogen tijden wordt op een speelse en volstrekt natuurlijk aanvoelende manier gecombineerd met allerlei exotische invloeden uit de wereldmuziek, van Afrika tot Zuid-Amerika. Vooral live komt deze muziek volledig tot wasdom, getuige een reeks memorabele optredens op Nederlandse bodem (waaronder op Roadburn en op Incubate). Dan wordt de luisteraar pas écht meegenomen op een exotische wereldreis vol kleurrijke uitdossingen, excentrieke stammen, buitenissige rituelen en magische recitaties.

Hoewel ik voorganger Commune een erg prettig album vind, zorgt de relatief korte lengte van de nummers ervoor dat de plaat blijft aanvoelen als een kennismaking. Hoe verrukkelijk zou het zijn als Goat zich op een soort Acid Mothers Temple-achtige manier helemaal zou verliezen in eindeloze, hallucinerende jamsessies? Hoewel het nieuwe album Requiem een stuk langer is (de plaat duurt meer dan een uur), zitten uitgerekte jamsessies er niet in. De enige track die in de buurt komt, is het acht minuten durende Goatband. Voor de liefhebbers van met name het debuut is Requiem op meerdere fronten wennen, want regelmatig klinkt Goat dromeriger en minder uitbundig dan voorheen.

Volgens de bandleden dient Requiem gezien te worden als hun ‘folk-album’ en is er daardoor minder ruimte voor psychedelische freakouts. Toch is het onmogelijk om stil te blijven zitten bij het horen van de groovy ritmes in Trouble On The Streets of het opzwepende, met fluitjes en jachtige tribal-ritmes doorspekte Temple Rhythms. Zelfs wanneer het materiaal uit de bocht lijkt te vliegen, behoudt Goat een wonderlijke charme. Zo zijn de fluitjes in opener Union Of Sun And Moon allesbehalve toonvast, maar gek genoeg werkt dat niet afstotend. Hetzelfde geldt voor de zangeres, die vaak absoluut niet zuiver zingt (wat heet – het is af en toe zo vals als een kraai!), maar het juist van haar enorme dosis energie moet hebben.

Toch is Requiem over de gehele linie enigszins teleurstellend. Terwijl de vorige albums te kort waren, voelt deze derde langspeler aan als een te lange zit. Dat komt ook omdat er te veel nummers tussen zitten die in hetzelfde tempo voortkabbelen (Psychedelic Lover, It’s Not Me, Goodbye). Daardoor weet de band de energie van de vorige albums eigenlijk niet goed vast te houden. Ook het afsluitende nummer Ubuntu is wel erg ‘mellow’. Zo zit je al snel op twintig minuten matig materiaal. Dat is zonde, want bij vlagen swingt Requiem nog steeds. Het is alleen een tandje minder geworden.

Tracklist:
1. Djorolen / Union Of Sun And Moon
2. I Sing In Silence
3. Temple Rhythms
4. Alarms
5. Trouble In The Streets
6. Psychedelic Lover
7. Goatband
8. Try My Robe
9. It's Not Me
10. All-Seeing Eye
11. Goatfuzz
12. Goodbye
13. Ubuntu

Score: 68 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 4 februari 2017

Zoeken
    7 februari:
  • Dream Theater - Parasomnia
  • Jinjer - Duél
  • Majestica - Power Train
  • Morast - Fentanyl
  • Obscura - A Sonication
  • Thundermother - Dirty & Divine
  • 11 februari:
  • Prehistoria - Cryptic Halo
  • 14 februari:
  • Blood Cult - We're Gonna Take Your Soul
  • Carcolh - Twilight Of The Mortals
  • Dawn Of Solace - Affliction Vortex
  • Dynazty - Game Of Faces
  • Hangman's Chair - Saddiction
  • Lacuna Coil - Sleepless Empire
  • Loanshark - No Sins To Confess
  • Mantar - Post Apocalyptic Depression
  • Raven - Can't Take Away The Fire
  • Vénus Bleue - Infàme Nectar
Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.