Michael Amott is een bezig baasje. Als bandleider van Arch Enemy lijkt hij met die groep nooit stil te zitten. De spaarzame tijd dat die band op non-actief staat, gebruikt hij vervolgens om een nieuw album uit de grond te stampen met de retro-rockformatie Spiritual Beggars. Waar de muziekstijlen van de twee bands niet verder uit elkaar kunnen liggen, hebben ze beiden één ding gemeen. Kwaliteit staat voorop en die stempel lijkt Amott op al zijn uitgebrachte werk te drukken. Het negende studio-album Sunrise To Sundown verrast in die zin dus ook niet en is gewoon weer genieten geblazen.
Dat maken de Beggars gelijk duidelijk wanneer ze met de titeltrack openen. Warme gitaarriffs en een orgel sturen je meteen terug in de tijd, terwijl de frisse productie de plaat modern houdt. Die frisse vitaliteit is niet alleen terug te horen in de productie, maar ook in het spelplezier dat uit de boxen spat.
In tegenstelling tot voorganger Earth Blues pakt Sunrise To Sundown meer rechttoe-rechtaan en melodieuzer uit. De blues is verdwenen en de nummers zitten gerichter in elkaar, met een duidelijkere kop-en-staartstructuur. Daarbij hebben de tracks minder weg van een jamsessie. Deze manier van spelen heerst vooral op de eerste helft van het album en daarna slaat het om en komt er een psychedelisch tintje bij kijken, waardoor de composities langer uitgerekt worden.
Beide manieren van spelen leveren sterke songs op. Zo vallen vooral up-tempo rocksongs als Diamond Under Pressure, What Doesn't Kill You en de titeltrack in het begin op. Wervelende gitaarriffs en magnifieke solo's gaan gepaard met een heerlijk galmend orgel en de goede zang van Apollo Papathanasio. Daarna wordt het tempo iets omlaag geschroefd met Still Hunter en het aan Dio schatplichtige No Man's Land. De aandacht verslapt hierbij ook wat en keert pas terug bij het opbouwende en interessante I Turn To Stone. Echter zo goed als de eerste helft wordt het niet meer, al mag het met stonerrock doordrenkte en langgerekte Lonely Freedom zeker een hoogtepunt genoemd worden.
Het album Sunrise To Sundown kenmerkt zich door een wervelend begin en ontspannen einde. Onderweg voeren de bandleden je langs een scala aan verschillende invloeden en tijdsgeesten, waardoor de plaat erg divers aanvoelt. Niet elke track is een hoogtepunt, maar het niveau blijft gaandeweg hoog en aangenaam. Het is noemenswaardig dat Spiritual Beggars drieëntwintig jaar na oprichting nog steeds fris en vitaal weet te klinken. Het is dan ook opmerkelijk dat deze band nooit echt door het grote publiek is opgepikt. Een release als deze schreeuwt namelijk om het grotere publiek.
Tracklist:
1. Sunrise To Sundown
2. Diamond Under Pressure
3. What Doesn't Kill You
4. Hard Road
5. Still Hunter
6. No Man's Land
7. I Turn To Stone
8. Dark Light Child
9. Lonely Freedom
10. You've Been Fooled
11. Southern Star
