Recentelijk veroorzaakte Kevin Lyman, mede-oprichter van het Mayhem Festival, voor veel ophef door openlijk de teleurstellende kaartverkoop te wijten aan dat metal volgens hem ‘bald, grey and fat’ was geworden. De oude garde metalbands zou niet bereid zijn plaats te maken voor de jongere. Over Lymans opmerking valt lang te discussiëren. Feit is wel dat er genoeg jongere bands zijn die het stokje prima kunnen overnemen. De Amerikanen van Rivers Of Nihil zijn nog niet zo ver, maar bewijzen met hun meest recente werk Monarchy dat ze een belofte zijn binnen het deathmetalgenre.

Deze jonge mannen uit Reading, Pennsylvania hadden met hun debuut The Conscious Seed Of Light al indruk gemaakt. Op de nieuwe plaat wordt het pas echt overtuigend. Rivers Of Nihil heeft aangekondigd dat de eerst vier albums zullen staan voor de seizoenen van het jaar. Het debuut was de lente en op Monarchy komt de zomer als thema terug. Het verhaal achter dit conceptalbum laat ik even achterwege, maar de rustige instrumentale passages doen je af en toe in een droge woestijn wanen, met de brandende zon aan de horizon. Bovendien doen songtitels als Sand Baptism, Dehydrate en Suntold je alleen al verlangen naar een ijskoud biertje.

Monarchy is een gebalanceerde plaat waarop rustige stukken op een uitgekiende manier worden afgewisseld met agressieve erupties. Waar een hoop deathmetalacts hun kruit al verschoten hebben voordat de plaat halverwege is, weet Rivers Of Nihil precies wanneer het gas moet geven of juist afremmen. Een kwaliteit die een band als Gojira ook bezit. Dit is ook meteen de band waar Rivers Of Nihil het beste mee te vergelijken is. Tevens is het mooi om te horen dat de vocalen van Jake Dieffenbach niet te aanwezig zijn en dat ook hij zijn momenten goed weet te pakken. Als geheel is Monarchy vrij constant, maar nummers als Sand Baptism, Monarchy, Circles In The Sky en Suntold steken er kwalitatief net iets bovenuit.

Echt vernieuwend is dit album niet, maar het is een verademing dat er een band is, die zich niet verliest in een overvloed aan riffs, blastbeats en grunts. Dit kun je beter overlaten aan de meesters van Strapping Young Lad. Rivers Of Nihil is een leuke, jonge band om in de gaten te houden, dat het zeker ver kan schoppen. Vooralsnog moeten we het op de podia nog doen met rockende, vadsige, kalende bejaarden. En dat kan best leuk zijn.