U raadt het al: ook Vardan is zo’n typisch zolderkamerprojectje. Het individu achter dit project (en zo’n zes andere) is in zijn eentje verantwoordelijk voor alle instrumenten en levert ieder jaar wel weer een paar nieuwe releases af. Nu zie ik absoluut de charme in van een pot pruttelende undergroundruis. Zo vind ik veel van het werk van Striborg (wat is er trouwens met die gast gebeurd?) zéér te pruimen. Maar laat ik eerlijk zijn, als Verses Of Ancient Times het beste is dat Vardan na acht full-lengths te bieden heeft, dan mogen we toch wel aan het bestaansrecht van dit project twijfelen.
Verses From Ancient Times is namelijk zeer middelmatig. Het eerste nummer I (uit de titels spreekt eveneens niet erg veel inspiratie) is nog het beste. Weliswaar zeer ruizig en primitief, maar met een lekker soort oerritme à la het oude werk van Judas Iscariot. Net wanneer ik denk dat de beginriff nu wel erg vaak herhaald wordt, volgt er een sterke wending in het nummer. Daarna gaat het echter bergafwaarts. De overige nummers klinken nog meer als een standaard demoproductie van een willekeurig beginnende band. Drie riffs die uitgesmeerd worden over een heel nummer. De zang varieert van een prima raspende strot tot een – vooral in de latere nummers opduikend - belachelijk dronken gewauwel dat de zaken er niet beter op maakt.
Nee, met Verses From Ancient Times zal het heerschap achter Vardan zich niet ineens in de kijker spelen, zoveel wordt wel duidelijk. Black metal die vooral een geeuw weet te ontlokken – en dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest.
Tracklist:
1. I
2. II
3. III
4. IV
.jpg){kind=small}
