Een volledig cover-album uitbrengen is altijd een gewaagde exercitie. De kans dat het resultaat schril afsteekt tegen de originele nummers, is levensgroot. Dubbel zo gevaarlijk wordt het als een band zich wil wagen aan een cover-album vol klassiekers pur sang. En als deze groep vervolgens een vrije interpretatie aan deze klassiekers wil geven, wordt het ijs vervaarlijk dun. Het is des te knapper dat Maiden United, een project dat zich tot doel heeft gesteld om akoestische herinterpretaties van klassieke Iron Maiden-nummers te geven, alle critici de mond wist te snoeren met het debuutalbum Mind The Acoustic Pieces.

Natuurlijk, als je over Damian Wilson (Threshold) als zanger beschikt, weet je als band dat je je niet druk hoeft te maken over zangkwaliteit. Wilson beschikt over een gouden keel – en het mooie is dat hij een heel ander stemgeluid heeft als Bruce Dickinson, waardoor de nummers automatisch andere accenten krijgen. Maar ook de muzikanten kwijten zich uitstekend van hun taak. Het succes van het debuutalbum schreeuwde dan ook om een opvolger, die er is gekomen in de vorm van dit Across The Seventh Sea.

Terwijl het debuut van Maiden United één volledig Iron Maiden-album (Piece Of Mind) coverde, staat er op Across The Seventh Sea een wat meer diverse collectie van Maiden-nummers. Wat is gebleven, zijn de smaakvolle herarrangementen en het algehele gevoel van klasse en elegantie dat Maiden United met zijn bewerkingen uitstraalt. Het is een gevoel dat vergelijkbaar is met de American-reeks van Johnny Cash, ook al is het genre natuurlijk geheel anders.

Bijzonder fraai is hoe de band eigen accenten durft te leggen bij deze toch legendarische nummers. Zo krijgen sommige klassiekers een heel eigenzinnige, verrassende invulling. Neem nu een nummer als Children Of The Damned, dat in de uitvoering van Maiden United van een opzwepende live-kraker transformeert tot een plechtige, statige en gevoelige ballad. De nieuwe vormgeving van 2 Minutes To Midnight is zelfs tranentrekkend mooi. Het dramatische karakter dat het nummer krijgt, gedragen door een prachtige pianomelodie, zorgt voor een golf van kippenvel. Bovendien benadrukt deze sobere, uitgeklede versie aspecten die in het origineel minder goed naar voren komen, zoals de prachtige tekst die dit nummer eigenlijk heeft.

The Evil That Men Do is ook hemels mooi uitgevoerd, met zijn schitterende vioolpartijen. Ik durf zelfs te zeggen dat ik deze weemoedige versie nóg mooier vind dan het origineel! Datzelfde geldt eigenlijk ook voor Only The Good Die Young, dat in de versie van Maiden United eigenlijk misschien wel nog meer tot zijn recht komt dan het origineel. Zo krijgt iedere klassieker een hele nieuwe dimensie, waarbij eerder verborgen krachten worden bloot gelegd. Het is slechts een enkele keer dat de herbewerking iets minder goed uit de verf komt (Prowler), maar verder is het smullen geblazen.

Across The Seventh Sea is een prachtig werkstuk geworden. Niet alleen voor fans van Iron Maiden (die ongetwijfeld hiervan kunnen genieten), maar net zo goed voor metal-, nee, muziekliefhebbers in algemene zin. Het vakmanschap en de liefde spat van deze schijf af – en iedereen met een goed stel oren zal dat kunnen beamen. We geven geen cijfers aan cover-albums, maar neem maar van mij aan dat de score erg hoog zou uitvallen.

Tracklist:
1. Only The Good Die Young
2. 2 Minutes To Midnight
3. Prowler
4. Flash Of The Blade
5. Children Of The Damned
6. Infinite Dreams
7. 22 Acacia Avenue
8. The Evil That Men Do
9. Wasted Years